ครั้งแรก #ปวดเยี่ยว
หลังจากที่โดนปั่นจากพี่นาคเมื่อวันก่อน
หวังก็นอนไม่ค่อยหลับ กระสับกระส่าย คอแห้ง นอนดิ้นอีกต่างหาก 555
วัดสาริการาม จ.ตรัง
การนอนศาลาวัดโล่งๆ ให้ความรู้สึกแบบ ไม่ต้องห่วงอะไร ว่างเปล่าเหมือนเจ้ามา มองไปข้างๆก็จะเห็นนาคนอนเรียงกัน ห่มผ้ายาวๆ
สมัยนั้นไม่ต้องกลางมุ้ง เป็นการทำทานให้แก่ยุง ใครทนไม่ไหวก็ตบแม่ม ส่วนใหญ่คนเยอะยุงจะไม่อยากกินเลือดเท่าไร เพราะหิวเมื่อไรก็กินได้เมื่อนั้นเลย ผิดกับนอนคนเดียว บินวิ้งๆ อยู่ข้างหูนี้แหล่ะ
ตกดึก เพราะความที่กินได้แต่น้ำปาณะ น้ำปาณะคือน้ำมะตูม น้ำอ้อย โอวัลติล ไมโล ประมาณนี้แหล่ะ เรียกน้ำปาณะ
เลยทำให้หวัง ปวดเยี่ยวกลางดึก ครั้นจะไปคนเดียวเหมือนตอนกลางวันก็กะไรอยู่
อย่ากระนั้นเลย ชวนพี่นาคดีกว่า 5555
ไม่ได้กลัวนะ ห้องน้ำวัดบ้านนอก จะอยู่ห่างจากกุฎิ ศาลามากๆ เนื่องจากชาวบ้านชอบสร้างไว้ไกลๆ วัดมันกว้าง พระเณรจึงสำคัญ 555
ห้องน้ำที่หวังจะไป อยู่โน้นติดป่านิสนุง เปิดไฟไว้ทั้งคืน เป็นส้วมนั่งยองๆ เข็นน้ำใส่อ่างเหมือนเดิม
ไฟ แมลง กั่บแก้ ตุ๊กแกนั่นแหล่ะ จะชอบมากินแมลงที่มันตกในอ่างในส้วม บรึ๋ยๆๆ
หวัง : อ้ายๆ ข่อยปวดเยี่ยว
พี่นาค : อดเอาหล่า
หวัง : บ่ไหวแล้วอ้ายยยยย พาไปแน
พี่นาค : ไป๊ไป ฟ้าวๆ
ในห้องน้ำ
อ้ายยยยยยย เจ้าอยู่บ่
อ้ายยยยยยย ส่งเสียงแนเด้อ
อ้ายยยยยยย อย่าถิ่มหวังเด้อ
หวังเรียกพี่นาค ทุก 5 นาที
เกิดอะไรขึ้น 55555555
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
