26 ส.ค. 2019 เวลา 00:52 • การศึกษา
เพราะฉันไม่เคยเชื่อว่าฉันจะทำได้
เริ่มต้นจากการไม่เชื่อว่าเราจะทำได้
ย้อนกลับไปในสมัยเรียน ฉันเป็นคนคิดว่าการพูดอะไรก็ตามในที่สาธารณะ เป็นเรื่องน่าลำบากใจ สำหรับคนขี้อายอย่างฉัน
จนกระทั่งวันหนึ่งฉันเดินทางสายอาชีพที่เรียกว่าครู จนวันนี้ใครต่อใครก็เรียกฉันว่า อาจารย์
ยังจำบรรยากาศการสอนวันแรกได้ว่า สอนเด็ก ม.3 วิชาคณิตศาสตร์ อาการคือ พูดเร็วและเสียงเบามาก นร.เงียบกันทั้งชั้น เพราะว่าไม่รู้จะถามอะไร และไม่มีความรู้สึกว่า นร.จะต้องถาม คิดอย่างเดียวว่า อย่าถามเชียวนะ หลังจากนั้นการตัดสินใจ ก้าวเข้าสู่วงการนี้ ก็ถอยออกมาได้ยากยิ่ง เพราะไม่สามารถออกกลางคัน ทิ้งเด็กนร.ไปได้อย่างง่ายดาย ฉันพัฒนาตนเอง พูด สอน รับสอนพิเศษ สอนหลากหลายระดับ จนกระทั่งใบ ป.บัณฑิต ทำให้ฉันสามารถสอนได้อย่างเต็มความภาคภูมิใจในสายอาชีพนี้ ฉันเปลี่ยนสถานที่สอนเพื่อทดลองหาประสบการณ์ จาก ม.ต้น ขยับมาสอน ม.ปลาย ขยับมาสอน กศน. ขยับมาสอน ปวช. ปวส. และ ป.ตรี ในฐานะอาจารย์ Marketing ฉันแค่อยากจะบอกว่าจากคนที่ไม่เชื่อว่าตัวเองจะทำสิ่งเหล่านี้ได้ มันได้กลับกลายเป็นอาชีพ เป็นสิ่งที่ฉันทำเป็นสิ่งที่ฉันมั่นใจ และการจับไมค์พูดในที่สาธารณะก็กลายเป็นเรื่องปกติของฉัน สุดท้ายจงภูมิใจแม้ความสำเร็จของคุณอาจไม่ยิ่งใหญ่ก็ตาม
โฆษณา