เราเป็นแต่เพียงผู้ชี้ทาง
เราชาวพุทธในปัจจุบันนี้ เรามีพระพุทธเป็นผู้นำ เรามีพระธรรมเป็นแผนที่เรามีพระสงฆ์เป็นพี่เลี้ยงคอยชี้ว่า
สิ่งนี้ไม่ควรทำเพราะไม่เป็นประโยชน์ไม่เป็นคุณค่า
ไม่ยกระดับจิตให้สูงขึ้น
สิ่งนี้ควรทำเพราะเป็นประโยชน์เพราะเป็นคุณค่า
ยกระดับจิตให้สูงขึ้น
แต่ก็มีส่วนน้อยเท่านั้นที่ทำตาม ส่วนใหญ่ก็ยังไม่ทำตาม
แล้วก็มีเหตุผลตามมาว่าที่เป็นเช่นนี้ เพราะพี่เลี้ยงชี้ไม่ถูก
ชี้ผิดทาง คนจึงหลงทาง ความผิดก็ไปลงกับพระสงฆ์ซะงั้น
ในสมัยพุทธกาลก็มี คำถามว่าพุทธบริษัท ๔ ที่เกิดร่วมยุคกับพระพุทธองค์ ซึ่งพระองค์ทรงสอนโดยตรงได้ฟังธรรมเฉพาะพระพักตร์(เฉพาะหน้า)ของพระพุทธองค์ นับว่าเป็นผู้มีโชคอันประเสริฐ น่าจะได้สำเร็จมรรคผลทั้งหมด แต่ไฉนจึงได้บรรลุแต่เพียงส่วนน้อยบางคนเท่านั้น?
มีพุทธดำรัสตอบ “.....คณกพราหมณ์ เราขอถามท่านก่อนนะ ท่านคิดเห็นความข้อนี้อย่างไร มีคนมาหาท่านที่สำนักของท่านด้วยความตั้งใจจะมาถามทางเพื่อไปเมืองราชคฤห์
เขาเข้ามาหาท่านแล้วพูดอย่างนี้ว่า ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าปรารถนาจะไปยังกรุงราชคฤห์ ขอท่านจงชี้ทางไปเมืองราชคฤห์แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด
ท่านก็บอกแนะนำแก่เขาอย่างดีอย่างชัดเจนว่า พ่อมหาจำเริญ ทางไปเมืองราชคฤห์ท่านตั้งใจฟังดีดีนะ ท่านจงไปตามทางนั้นนะ พอไปถึงตรงนั้นแล้ว จะเป็นหมู่บ้านชื่อโน้นไปตามทางสักครู่หนึ่งแล้ว จักเป็นตำบล อำเภอ ชื่อโน้นนะ แล้วจะเห็นสวนที่น่ารื่นรมย์ จะเห็นป่าที่น่ารื่นรมย์ ภูมิภาคที่น่ารื่นรมย์สระโบกขรณีที่น่ารื่นรมย์
แล้วก็จะถึงเมืองราชคฤห์พอดี
คนคนนั้นที่ท่านแนะนำสั่งสอนอยู่อย่างนี้อย่างดีอย่างละเอียดจำทางผิด กลับเดินไปเสียตรงกันข้าม
ต่อมาคนที่สอง มีความตั้งใจปรารถนาจะไปเมืองราชคฤห์ เขามาหาท่านในสำนักของท่าน..แล้วพูดอย่างนี้ว่า ท่านผู้เจริญ..ขอท่านจงชี้ทางไปเมืองราชคฤห์แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด
ท่านก็บอกแก่เขาอย่างนี้ว่า...... ทางนี้ไปเมืองราชคฤห์อย่างนี้นะเธอตั้งใจฟังดีดีนะ คนคนนั้นท่านก็แนะนำพร่ำสอนอย่างดีอย่างนี้ๆ เขาก็ไปถึงเมืองราชคฤห์โดยสวัสดี
คณกพราหมณ์ อะไรหนอเป็นเหตุเป็นปัจจัยในเมื่อเมืองราชคฤห์ก็ยังมีอยู่เป็นอยู่ ทางไปเมืองราชคฤห์ก็ยังมีอยู่เป็นอยู่ ท่านซึ่งผู้ชี้ทางก็ยังมีอยู่
คณกพราหมณ์ “ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ในเรื่องนี้ ข้าพเจ้าจะทำอย่างไรได้ ข้าพเจ้าเป็นแต่ผู้บอกทาง”
“นั่นแหละพราหมณ์ ฉันนั้นเหมือนกันแล ในเมื่อนิพพานก็ยังมีอยู่ยังเป็นอยู่ ทางไปนิพพานก็ยังมีอยู่เป็นอยู่ เราผู้ชักชวนชี้ทางอย่างดีอย่างละเอียดก็ยังมีอยู่
แต่ก็สาวกของเราที่เราให้โอวาทสั่งสอนอยู่อย่างดีอย่างละเอียดอย่างนี้ บางพวกเพียงส่วนน้อยยินดีไปถึงนิพพาน
ก็ไปถึงความสำเร็จเยี่ยมยอด
บางพวกก็ไม่ยินดี ไปไม่ถึงความสำเร็จก็มากกว่า
คณกพราหมณ์ ในเรื่องนี้เราจะทำอย่างไรได้
เราตถาคตเป็นแต่ผู้บอกหนทางให้”เท่านั้น
ใช่ครับคุณผู้อ่าน..พระองค์เป็นแต่เพียงผู้บอกทางชี้ทางว่า
สิ่งนี้ควรทำสิ่งนี้ไม่ควรทำ
เส้นทางนี้ควรเดินเส้นทางนี้ไม่ควรเดิน
ส่วนจะทำหรือไม่ทำจะเดินหรือไม่เดิน
เป็นหน้าที่ของเราผู้ที่สนใจจะไปให้ถึงเป้าหมาย
ของเราเองครับท่าน
คณกโมคคัลลาน ปญ
สูตร อุ. ม. (๑๐๒-๑๐๓)
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
