29 ส.ค. 2019 เวลา 09:28 • ประวัติศาสตร์
จังหวัดลานช้าง
จังหวัดลานช้าง
(บางทีก็เรียกว่า จังหวัดล้านช้าง)
เป็น 1 ใน 4 จังหวัดที่ประเทศไทยได้ดินแดนคืนจากฝรั่งเศสในช่วง พ.ศ. 2484 โดยยกท้องที่ดินแดนลาวฝั่งขวาแม่น้ำโขงตรงข้ามกับเมืองหลวงพระบาง ขึ้นเป็นจังหวัด เดิมพื้นที่นี้ขึ้นอยู่กับมณฑลพายัพในสมัยรัชกาลที่ 5 และตกอยู่ภายใต้ความปกครองของฝรั่งเศสเมื่อปี พ.ศ. 2447 พร้อมกันกับเมืองจำปาศักดิ์ ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ไทยต้องส่งดินแดนนี้คืนให้แก่ฝรั่งเศส ซึ่งเป็นผู้ปกครองประเทศลาวในขณะนั้น ปัจจุบันพื้นที่ดังกล่าวนี้คือ แขวงไชยบุรี และเมืองจอมเพ็ด แขวงหลวงพระบาง ของประเทศลาว
กรมศิลปากรได้กำหนดให้จังหวัดลานช้างใช้ตราประจำจังหวัดเป็นรูปช้างหลายตัวยืนอยู่กลางลานกว้าง โดยคิดรูปตราจากความหมายของชื่อจังหวัดที่แปลว่า “ดินแดนที่มีช้างจำนวนมาก”
จังหวัดลานช้าง ได้แบ่งการปกครองออกเป็น 6 อำเภอ ตามประกาศเรื่องตั้งอำเภอ ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พุทธศักราช 2484 ดังนี้
อำเภอสมาบุรี ตามเขตอำเภอสมาบุรีเดิม
อำเภออดุลเดชจรัส ตามเขตอำเภอปากลายเดิม ตั้งตามนามของ พลตำรวจเอกหลวงอดุลเดชจรัส (บัตร พึ่งพระคุณ หรือ อดุล อดุลเดชจรัส) อธิบดีกรมตำรวจและผู้บังคับการตำรวจสนามในกรณีพิพาทอินโดจีน (ปัจจุบันคือเมืองปากลายในประเทศลาว)
อำเภอแก่นท้าว ตามเขตอำเภอแก่นท้าวเดิม (ปัจจุบันคือเมืองแก่นท้าวในประเทศลาว)
อำเภอเชียงฮ่อน ตามเขตอำเภอเชียงฮ่อนเดิม (ปัจจุบันคือเมืองเซียงฮ่อนในประเทศลาว)
อำเภอหาญสงคราม ตามเขตอำเภอหงษาเดิม ตั้งตามนามของ พันเอก หลวงหาญสงคราม (พิชัย หาญสงคราม) ผู้บัญชาการกองพลพายัพในกรณีพิพาทอินโดจีน
อำเภอเชียงแมน แยกจากอำเภอสมาบุรี เมื่อวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2486
เขตการปกครองที่ได้จัดไว้นี้ได้ใช้เรื่อยมาจนถึง พ.ศ. 2489 โดยไม่มีการปรับปรุงเพิ่มเติมแต่อย่างใด ในระหว่างที่จังหวัดนี้อยู่ในการปกครองของประเทศไทย ได้มีการจัดการเลือกตั้งขึ้น เมื่อ 6 มกราคม พ.ศ. 2489 นายสังคม ริมทองได้เป็นส.ส. ของจังหวัดลานช้าง ก่อนจะคืนดินแดนดังกล่าวให้ฝรั่งเศส
อ้างอิง
↑ "ประกาสสำนักนายกรัถมนตรี เรื่องจัดตั้งอำเพอเชียงแมน จังหวัดลานช้าง" (PDF). ราชกิจจานุเบกสา. 60 (51ง): 3054. 28 กันยายน พ.ศ. 2486.
↑ ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. ลัทธิชาตินิยมไทย/สยามกับกัมพูชาและกรณีศึกษาปราสาทพระวิหาร. กรุงเทพฯ : โครงการตำราสังคมศาสตร์ฯ.2552
โฆษณา