[bookdii] กระบอกไม้ไผ่ หลวงตาและสามเณรอีกห้ารูป อยู่ที่วัดแห่งหนึ่ง วันหนึ่งสามเณรเหล่านั้นทำแจกันตกแตก ไม่มีใครกล้ายอมรับผิด ต่างคนต่างก็กล่าวตู่อีกคนหนึ่งว่าเป็นคนทำแจกันตกแตก

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

3 ต.ค. 2019 เวลา 14:21

กระบอกไม้ไผ่

หลวงตาและสามเณรอีกห้ารูป อยู่ที่วัดแห่งหนึ่ง

วันหนึ่งสามเณรเหล่านั้นทำแจกันตกแตก ไม่มีใครกล้ายอมรับผิด ต่างคนต่างก็กล่าวตู่อีกคนหนึ่งว่าเป็นคนทำแจกันตกแตก

เสียงดังเจี๊ยวจ๊าวไปไกลจนถึงกุฏิหลวงตา

หลวงตาจึงเรียกสามเณรทุกรูปเข้าไปพบ

......เมื่อสามเณรมาครบทุกรูปแล้ว

หลวงตาจึงก้มลงไปหยิบกระบอกไม้ไผ่มาลำหนึ่ง ความยาวขนาดหนึ่งวา ยื่นให้สามเณรเหล่านั้น

แล้วพูดว่า " ให้พวกเจ้ายื่นมือลงไปแตะก้นกระบอกไม้ไผ่ ใครแตะได้หลวงตาจะไม่ทำโทษ "

สามเณรน้อยต่างพยายามทำมือให้ยาวที่สุด เพื่อที่จะล้วงลงไปให้ถึงก้นกระบอกไม้ไผ่ แต่พยายามอย่างไรก็แตะไม่ถึงก้นกระบอกซักที

จากนั้น หลวงตาจึงถามเณรน้อยว่า

" ทำไมจึงแตะก้นกระบอกไม้ไผ่ไม่ถึง"

......เณรน้อยองค์ที่หนึ่งรีบตอบทันทีว่า

" กระบอกไม้ไผ่ยาวเกินไปครับ"

......องค์ที่สอง สาม สี่ ห้า ต่างก็ตอบเหมือนเพื่อนว่า

"กระบอกไม้ไผ่ยาวเกินไปครับ"

จากนั้นหลวงพ่อจึงพูดขึ้นว่า

"ไม่แปลกใจเลยทำไมไม่มีใครรับผิดเรื่องแจกันแตก "

เณรน้อยทุกรูปทำท่างงงวย แตะก้นกระบอกไม้ไผ่

เกี่ยวอะไรกับแจกันแตก

ต่อมาหลวงพ่อจึงอธิบายว่า จริงๆแล้ว เหตุการณ์

แตะก้นกระบอกไม้ไผ่ไม่ถึง มองได้ 2 แบบ คือ

แบบที่ 1กระบอกไม้ไผ่ยาวเกินไป

แบบที่ 2 แขนของเราสั้นเกินไป

........ แต่ไม่มีใครตอบแบบที่ 2 เลย

เป็นอย่างนี้แหละคนเรา เวลาเกิดเหตุการณ์ขัดแย้ง

หรือมีความเห็นไม่ลงรอยกัน คนเรามักจะโทษคนอื่น

หรือ สิ่งอื่นก่อนเสมอ ว่าคนอื่น สิ่งอื่นผิด ตนถูก

หายากมากคนที่จะมองตนเองก่อนที่จะมองผู้อื่น

ยิ่งกล้ารับผิดแล้วยิ่งยากมาก พูดเพียงเท่านี้

หลวงตาก็เดินจากไป

💥 แนวคิด :

" ความผิดคนอื่นเท่าภูเขา ความผิดเราเท่าเส้นผม "

🔹️ใครมีข้อคิดหรือคำคม🔪 มาแชร์บ้างกันนะคะ...💬

โฆษณา