ครั้งแรก #ฉันข้าว
เช้าๆตอนบิณฑบาต โยมเอ๋ย ปวดแสบปวดร้อนตรีนจังเลย คุณโยม 5555
เวลาเป็นนักบิณฯ จะเข้าลานบิน ต้องถอดเกิบด้วยนะ เดินบนทางหินแฮ่ หรือทางลูกรังนั่นแหล่ะ
เป็นการฝึกสมาธิ และความอดทนไปในตัว เวลาเดินให้มองข้างหน้าไม่เกินเงาตัวเอง
เณรบวชใหม่ พระบวชใหม่จะรุ่มร่ามมากๆ เนื่องจากห่มจีวรยังไม่เป็น อุยุอะยะอยู่ รู้สึกหวิวๆเพราะไม่ได้ใส่กางเกงลิง
เวลาโยมใส่บาตรให้มองแต่ในบาตร ห้ามวอกแวกมองหน้าผู้สาว
บาตรเต็มด้วยข้าวเหนียวร้อนๆ กับจีวรปิดพุงบางๆ ร้อนท้องแทบจะไหม้ มือที่อุ้มแดงเลยทีเดียว
cr.mantemnews.com
หลังใส่บาตร พระเณรจะให้พร ยถา วะริวะหาปูรา......เดินสุดสายการบิณก็กลับวัด ระยะทางหมู่บ้าน ไปกลับ 1 กม.
เมื่อผ่านความทุกข์ ความสุขก็มาเยือน หลังจากล้างเท้าเรียบร้อย ก็รอสัญญาณระฆัง
เป๊งๆๆๆๆๆ ได้เวลาลงฉลองศรัทธาคุณโยมบนศาลาแล้ว
อาหารการฉัน เยอะแยะตาแป๊ะขายถั่ว
หลวงพี่ : หิวบ่เณร
เณรหวัง : นิดนึง อึ๊กๆ
ให้พรญาติโยมเสร็จ ก็ลงมือฉันภัตตาหารเช้า
ต้องฉันทุกๆถ้วย อันละนิดอันละหน่อย อย่าเลือกที่รักมักที่ชังนะเณร หลวงพ่อบอกไว้
เณรหวัง : หลวงพี่คือแยกพาข้าว
หลวงพี่ : คนละระดับ
เณรหวัง : คือวาซ้าน
หลวงพี่ : จะของศีล 10 สิมากินกับพระศีล 227 ได้จั๋งได๋
เณรหวัง : จั่งสั่นหลวงพี่กะล้างจานเองเด้อ
หลวงพี่ : หน้าที่เณรต้องล้างเด้อหำ
เณรหวัง : เอ๋า ผมระดับ 10 ,หลวงพี่ระดับ 227 ผมชนะคือได่ล้าง
หลวงพี่ : บักกอกนิ คนละอย่าง
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
