สวัสดีครับลูกเพจ ห่างหายกันไปนานจริงๆสำหรับช่วงเว้นว่างจากการเขียนบทความ แอดมินกลับมาแล้วครับ วันนี้จะหยิบยกสาระความรู้เกี่ยวกับ "หัวลำโพง" ที่ซึ้งเป็นสถานีรถไฟที่เก่าแก่ที่สุดของประเทศไทย และกำลังจะกลายเป็นตำนานของใครหลายๆคน เพราะ "หัวลำโพง" แห่งนี้กำลังจะกลายเป็นพิพิธภัณฑ์ มาเล่าผ่านประสบการณ์และความประทับใจของแอดมินผ่านบทความนี้
สถานีรถไฟกรุงเทพ หรือที่ชาวบ้านระแวกนั้นเรียกติดปากกันว่า"หัวลำโพง" มีข้อสันนิฐานว่าหัวลำโพงมาจากชื่อคลองและทุ่งระแวกนั้น มีฝูงวัววิ่งอยู่มากมายจึงเรียกว่า "ทุ่งวัวลำพอง" แต่คนเมื่อก่อนอาจได้ยินผิดเพี้ยนจากการออกเสียง เลยเพี้ยนเสียงมาเป็น "หัวลำโพง" และอีกข้อสันนิฐานหนึ่งคือเป็นชื่อของต้นไม้บริเวณทุ่งและคลองระแวกนั้นที่มีอยู่มากมายอย่างต้น "ลำโพง" สถานีรถไฟกรุงเทพเริ่มก่อสร้างในปี 2453 ปลายรัชกาลที่ 5 สถาปัตยกรรมเป็นโดมสไตล์อิตาเลียนผสมกับศิลปะเรเนซองซ์ มีพื้นที่ทั้งหมด 120 ไร่ ซึ้งปัจจุบันนับว่าเป็นสถานีรถไฟที่เก่าแก่ที่สุดของประเทศไทย
ลูกเพจได้รู้ประวัติเบื้องต้นของสถานีรถไฟกรุงเทพ หรือหัวลำโพงดังกล่าวแล้ว วันนี้แอดมินจะเล่าประสบการณ์ของแอดมินเองที่มันกำลังจะกลายเป็นตำนานในอนาคตให้อ่านกัน เรื่องมีอยู่ว่าขณะที่แอดมินกำลังจะเขียน ก่อนหน้าแอดมินป่วยจึงไม่ได้เข้าเรียน ก็เลยนั่งอ่านบทความตั่งต่างๆใน Facebook เล่นๆ เลื่อนเจอข่าวสถานีรถไฟกลางบางซื่อ จากเพจ"โบราณนานมา" ที่ได้เขียนถึงสถานีรถไฟกลางบางซื่อว่ามีความยิ่งใหญ่และทันสมัย ที่จะพร้อมรองรับความเป็นศูนย์กลางการขนส่งทางรางที่ยิ่งใหญ่สุดในอาเซียน แล้วสถานีหัวลำโพงก็จะถูกปิดการใช้งาน และเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ให้ชนรุ่นหลังได้เข้าชม แต่ไม่เคยผ่านการใช้งานอย่างแอดมิน เมื่อครั้งที่แอดมินเรียนอยู่ชั้นม.6 แอดเริ่มที่จะเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบเข้ามหาวิทยาลัย ในหัวของแอดคือต้องได้เรียนจุฬาฯ ไม่ก็ธรรมศาสตร์เท่านั้น จึงพยายามอ่านหนังสือและเรียนพิเศษให้ถึงที่สุด แอดได้เลือกเรียนพิเศษภาษาอังกฤษกับติวเตอร์ชื่อดังย่านราชเทวีท่านนึง แต่ตัวแอดเป็นนักเรียนที่เชียงใหม่ ในตอนนั้นสปิริทจุฬาฯ-ธรรมศาสตร์ของแอดมันพุ่ง แอดตัดสินใจเด็ดเดี่ยวที่จะเรียนกับติวเตอร์ท่านนี้ แอดลงทุนนั่งรถไฟมาเรียนที่กรุงเทพจากเชียงใหม่ ระยะกว่าเวลา 1 เดือนเต็ม ที่เลือกเดินทางด้วยรถไฟเพราะมันราคาถูก แอดนั่งชั้น 3 ได้ประสบการณ์ระหว่างทางมากมาย เดี๋ยวจะมาเขียนบทความเล่าความพยายามนั่งรถไฟมาเรียนถึงกรุงเทพให้ฟังว่ามันสนุกและทรหดขนาดไหน เห้ยๆมันเหนื่อยมากเว้ยกับการที่ต้องเดินทางบ่ายวันศุกร์ ถึงกรุงเทพเช้าวันเสาร์ แล้วรีบเข้าเรียนเลยอะ มันไม่ใช่เรื่องง่ายถ้าคนไม่มีใจบอกเลยทำไม่ได้แน่ๆ หลายคนอ่านถึงตรงนี้คงอยากจะถามว่าทำไมแอดไม่ติวที่เชียงใหม่ สั้นๆเลยครับ ก็ไม่ชอบ ก็ไม่อยากเรียนที่นั้น แค่อยากนั่งรถไฟมาถึงกรุงเทพ ได้ดู ได้เห็นกรุงเทพก็ได้กำลังใจมาอ่านหนังสือมากกว่าที่ต้องไปติวที่เดิมๆอีก พอถึงหัวลำโพงช่วงตี 5 แอดต้องกลับเอาของไปไว้ที่บ้านน้าและต้องอาบน้ำเพราะตัวเหม็นมาก นั่งชั้น 3 อะแก ทั้งลมทั้งกลิ่นพัดมาที่เราหมด แต่ก็ยังออกจากหัวลำโพงไม่ได้เพราะมันเช้ามาก MRT ที่แอดจะนั่งไปต่อ BTS มันยังไม่เปิด มันเปิด 6 โมงเช้า นี่ก็เดินเล่นแถวๆนั้น ภายในหัวลำโพงช่วงเวลาตี 5 นั้นมีผู้คนจากต่างถิ่นเข้าเมืองมามากรวมถึงชาวต่างชาติที่เลือกเดินทางด้วยรถไฟ แน่นอนห้องน้ำที่หัวลำโพงแน่นกันเลยทีเดียว ทั้งห้องอาบน้ำและห้องสุขาต่างก็ต้องรอคิวนานถึง 10 คิว แอดก็ไปต่อคิวกับเค้าเพื่อที่จะล้างหน้าและเข้าส้วมก่อนจะไปขึ้น MRT ได้เห็นภาพนั้นแล้วรู้สึกแบบเชี่ย กูมาทำไมที่นี่? มันดูลำบากมาก ไอ้เราก็ติดหรูพอมาเจออะไรแบบนี้ถึงกับอึ้งไปเลย แต่รวมๆผมชอบครับมันคือชีวิตที่ Real ดีครับ ออกจากห้องน้ำแอดก็เดินมาที่โถงที่เป็นหลังคาโดมใหญ่ๆข้างหน้า อุทานกับตัวเองดังมาก เหี้ย!! คนนอนบนเก้าอี้เยอะมาก และนอนกับพื้นก็เยอะมากเช่นกัน ที่สังเกตดูคือมีแต่คนไร้บ้านที่มานอนในโถงหัวลำโพง แอดหาที่นั่งอยู่นาน มีเก้าอี้ว่างตั้งหนึ่งตัว เลยเดินไปนั่ง ข้างๆมีคุณลุงที่นอนที่นั้นประจำนั่งอยู่ ถามผมว่า น้องๆแต่งตัวดีขนาดนี้มานั่งกับลุงทำไม ตอนนั้นคิดคำตอบแทบไม่ทัน ตกใจอยู่ ผมตอบไปว่า อ๋อๆเปล่าครับ ผมก็นั่งรถไฟมา แต่ยังกลับบ้านไม่ได้เลยมานั่งรอครับ คุณลุงก็หันหน้าหนี ผมก็ก้มเล่นมือถือฆ่าเวลา แต่มันนานอะแกกว่าจะ 6 โมง เลยไปสั่งกาแฟชั้นบนที่โถง ในร้านกาแฟก็จะมีอีกบรรยากาศหนึ่งเพราะมีแต่ชาวต่างชาติที่นั่งรอ MRT เช่นกันกับผม ผมเลยเลือกนั่งแช่ตรงนั่นเพื่อรอเวลา ผมมองลงมาผมชอบบรรยากาศหัวลำโพงมากครับ ผู้คนจากไหนไม่รู้มากมาย มีหลากหลายเชื้อชาติ ผมได้เรียนรู้ความหลากหลายของมนุษย์ก็วันนั้นแหละครับ มันชัดเจนมาก ว่าเราต้องปรับตัวยังไง เหมือนจะเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่พอได้ปรับตัวและลองทำในสิ่งที่เราไม่เคยทำมันก็เป็นประสบการณ์อีกอย่าง อย่างน้อยก่อนที่หัวลำโพงจะถูกปิดการใช้งานและบรรยากาศแบบนี่ก็จะหายไป ผมคนหนึ่งแหละครับที่เคยได้อยู่ในช่วงเวลาแบบนั้น ผมชอบ ผมสนุก ผมตื่นเต้น มันดูดีไปหมดถ้าเราอินตามมัน ที่ผมอินก็เพราะผมไม่เคยเจออะไรแบบนั้น เลยชอบครับ จึงนำเรื่องราวของแอดมาเล่าให้ฟังที่เคยผ่านประสบการณ์ที่หัวลำโพงมาบ้างแล้ว ครั้งล่าสุดก็ตอนสอบติด เลือกนั่งรถไฟมากรุงเทพเช่นเคย มันทำให้เรานึกถึงตลอดว่าที่เราตั้งใจและมุ่งมั่นลำบากมาติวไกลๆ ผลลัพธ์สุดท้ายมันคุ้มค่าเหลือเกิน ทั้งความรู้ที่ต้องการ ประสบการณ์ใหม่ๆที่ได้เปิดโลกกับการเดินทางด้วยรถไฟมาหัวลำโพง ก่อนที่หัวลำโพงจะกลายเป็นตำนาน แอดอยากชวนลูกเพจไปนั่งรถไฟจากหัวลำโพงไปที่ไหนก็ได้ครับ วันนึงถูกปิดตัวไป อย่างย้อยเราก็เคยใช้งาน"หัวลำโพง"มาก่อน จะได้มีเรื่องเล่าอย่างผม แอดมินคุณโอ
เหนื่อยมั้ยที่อ่านยาว555555 บทความนี้ตั้งใจมาเล่าประสบการณ์และความประทับใจกับหัวลำโพงให้ลูกเพจฟัง ก่อนที่หัวลำโพงจะถูกปิดการใช้งาน และกลายเป็นพิพิธภัณฑ์ ก็อยากให้ลูกเพจลองสักครั้งในชีวิต จะได้มีเรื่องเล่าให้ลูกหลานฟัง
ขอบคุณรูปภาพสถานีรถไฟกลางบางซื่อจากเพจ "โบราณนานมา" และรูปภาพจากเว็บไซต์ต่างๆ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
