ปัญญาคือสิ่งใดกันนะท่านอาจารย์
วันนี้ใจดีจะมาเขียนแนวนิทานให้อ่านกันบ้างนะ
ภาพจากworld.kapook.com
ณ วัดที่ห่างไกลผู้คนแห่งหนึ่ง สภาพวัดก็ดูทรุดโทรมมาก
วัดนี้มีเพียงเจ้าอาวาสวัดวัยชรา และรองเจ้าอาวาสที่เป็นเณรน้อยเท่านั้น
วันหนึ่งหลังจากเรียนข้อธรรมกับพระชรา
เณรน้อยก็เอ๋ยถามกับพระชราว่า
ปัญญาคือสิ่งใดกันนะท่านอาจารย์
เมื่อพระชราได้ยินดังนั้นก็ตอบเณรไปว่า เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะเณร
วันนี้ฉัน มีธุระจะให้เณรช่วยหน่อย
ได้ครับท่านอาจารย์ จะให้กระผมทำสิ่งใดกันครับ
วันนี้ฉันอยากให้เณรจับปลาในบ่อน้ำในวัด ให้ฉันที
(บ่อน้ำตื้นประมาณหัวเข่าเณร ปลาในนั้นส่วนมากเป็นปลาคราฟที่ถูกเลี้ยงไว้)
หลังจากนั้น เณรก็ลงไปจับ โดยสำคัญว่าท่านอาจารย์ต้องกำลังทดสอบปัญญาของเรา
แรกๆเณรน้อยก็สนุก พอเวลาผ่านไปหลายชั่วโมงก็ยังจับปลาไม่ได้ เณรน้อยก็เริ่มเหนื่อยใจ
เณรๆ ขึ้นมาพักก่อนเถอะ
เมื่อเณรได้ยินดังนั้นก็รีบขึ้นจากน้ำเพื่อมาหาพระชรา
ภาพจาก ที่นี่ล้านนา
เป็นไงเณรจับปลาได้บ้างไหม
ไม่ได้เลยครับท่านอาจารย์
เณรใช้วิธีอะไรจับปลาล่ะ
ทีแรกกระผมก็ค่อยๆย่องไปใกล้ๆบ่อปลาก่อนครับท่านอาจารย์
พอเห็นปลาว่ายมาใกล้ๆ กระผมก็กระโจนลงไปจับปลา แต่ปลาก็หนีไปได้ครับท่านอาจารย์
คราวนี้กระผม ก็เลยวิ่งไล่จับแทน แต่ก็ยังจับไม่ได้แถมนำ้ยังขุ่นมัวไปอีกครับท่านอาจารย์
ฮ่าฮ่าฮ่า พระชราก็หัวเราะ แล้วกล่าวว่าคราวนี้เณร ลองไปนั่งจุ่มมือลงไปในนำ้แบบสบายๆไม่ต้องคิดอะไรนะ
เมื่อได้ยินดังนั้นเณรก็เดินไปที่บ่อแล้วทำอย่างที่พระชราบอก
เมื่อเณรเข้าไปใกล้บ่อ ปลาก็ตกใจว่ายหนีกันออกไปรอบอีกครั้ง
แล้วเมื่อเอามือจุ่มลงไปที่บ่อก็ยิ่งทำให้ฝูงปลาตกใจกันไปใหญ่
เณรก็คิดในใจว่า ทำไมท่านอาจารย์ให้เราทำแบบนี้น้า ก็ไม่เห็นว่ามันจะต่างกับที่เราทำเลย
หลังจากเณรน้อยนั่งนิ่งๆโดยไม่คิดอะไร ตามที่พระชราบอก เวลาก็ผ่านไปเกือบชั่วโมง
ภาพจากboard.postjung.com
และแล้วเณรน้อยก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาตอดที่มือ พอสังเกตก็พบว่ามีฝูงปลาจำนวนมาก ว่ายอยู่รอบๆมือเณรน้อย
เณรน้อยก็คว้าจับปลาคราฟมาได้ตัวหนึ่งก็ดีใจ วิ่งไปหาพระชรา
ท่านอาจารย์ครับ ท่านอาจารย์ครับ กระผมจับปลามาได้แล้วครับ
พระชราก็ยิ้ม แล้วถามเณรน้อยว่า เณรจับปลามาได้อย่างไรรึ
กระผมก็ทำอย่างที่ท่านอาจารย์บอกกล่าวกับกระผม คือให้กระผมนั่งจุ่มมือลงไปในน้ำ โดยไม่ต้องคิดอะไร
กระผมก็ทำตามที่ท่านอาจารย์ พวกปลามันก็ว่ายมาใกล้กระผม กระผมก็เลยจับมันได้ครับ
พระชราเลยเอ่ย ถามเณรว่า แล้วทำไมที่แรกเณรถึงจับมันไม่ได้ล่ะ
กระผมวิ่งไล่จับปลาก็หวังว่าจะตามปลาทัน ยิ่งกระผมวิ่งไล่จับเร็วเท่าไรฝูงปลาก็ยิ่งว่ายเร็วและออกห่างกระผมไปอีก แถมน้ำยังขุ่นจนกระผมไม่เห็นตัวปลาอีกด้วย
ฮ่าฮ่าฮ่า อะไรที่ทำให้เณรจับปลาได้ อะไรที่ทำให้เณรจับปลาไม่ได้เณรนึกออกรึไม่
วิธีแรกที่กระผมทำ กระผมทำให้ปลาตกใจจนวิ่งหนีไปกันหมด ส่วนวิธีที่สองที่ท่านอาจารย์บอกกระผม มันทำให้ปลาไม่ตกใจและก็ไว้ใจกระผมจนพวกมันคงนึกว่ากระผมจะให้อาหารพวกมัน เลยว่ายเข้ามาหา
ปลาที่ว่ายเข้าไปใกล้เณรก็เปรียบ เหมือนปัญญา แค่เณรหยุดคิดก็เหมือนที่เณรหยุดเคลื่อนไหวร่างกายนั้นแหละ เมื่อหยุดคิดจิตใจของเณรก็สงบ ธรรมชาติของปัญญาเองก็ว่ายเขามาหาเณรเองโดยอัตโนมัติ
ส่วนในขณะที่เณรวิ่งไล่จับฝูงปลา ก็เหมือนขณะที่เณรคิด ยิ่งคิดปัญญาก็ยิ่งไกลห่าง ยิ่งเณรยิ่งคิดจิตใจเณรก็ยิ่งขุ่นมัว ยิ่งมองไม่เห็นปัญญา
ปัญญาเกิดจากสภาพที่จิตสงบ จากความคิดต่างๆ เป็นความรู้ที่เกิดจากสภาพของธรรมชาติที่แท้จริง
ยิ่งคิดปัญญาก็ยิ่งห่าง ยิ่งสงบปัญญาก็ยิ่งใกล้
ขอบพระคุณครับท่านอาจารย์🙇🏻♂️
##ขอบคุณที่เข้ามาติดตามอ่านกันจนจบนะครับ ขอบคุณครับ🙇🏻♂️## ปล ผมก็กะจะเขียนสั้นๆ เขียนไปเขียนมายาวเลย ฮ่าฮ่า💕
ถ้าใจเราดี อะไรๆก็ดีไปหมด💕
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
