👩🎨 สำหรับฝึก พากย์เสียง + ร้องเพลง
+ เล่านิทาน + วาดรูป + เรียนภาษาอังกฤษ ด้วยตัวเอง
จากเรื่อง: ลูกเป็ดขี้เหร่
#นิทานสอนใจThaiBrand
นิทานสอนใจ: ลูกเป็ดขี้เหร่ (245/5618)
👩🎨 ดูนิทานพากย์เสียงภาษาไทยคลิก 👇
🎵 เวอร์ชั่นเพลงนิทานภาษาไทย - ซับไทย คลิก 👇
🎵 เวอร์ชั่นเพลงนิทานภาษาอังกฤษ - ซับไทย 👇
🎵 เวอร์ชั่นคาราโอเกะ สำหรับฝึกร้อง + พากย์เสียง 👇
🎨 ฝึกวาดรูปจากนิทาน ลูกเป็ดขี้เหร่ คลิก 👇
🎨 รวมวาดรูปประกอบนิทานทั้งหมด 👇
ในวันที่อากาศแจ่มใส ท้องฟ้าปรอดโปร่ง
ณ ริมแม่น้ำใกล้เนินภูเขา มีแม่เป็ดตัวหนึ่งกำลังนั่งกกไข่ของตัวเองอยู่
แม่เป็ดกกไข่อย่างตั้งใจ พร้อมทั้งฮำเพลงไปด้วยอย่างอารมณ์ดี
" ก้าบ ก้าบ ก้าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง
ตาก็จ้องแลมอง เพราะในคลองมีหอยปลาปู
ก้าบ ก้าบ ก้าบ เป็ดอาบน้ำในคู
ตาก็จ้องแลดูเพราะในคูมีหอยปูปลา"
"วันนี้อากาศช่างดีจังเลย
หวังว่าลูกทั้งหมดจะฟักตัวออกมาอย่างปลอดภัยนะ"
วันเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ
ไข่ทั้งหมด 7 ใบ เริ่มทยอยฟักออกมาเป็นตัวทีละใบทีละใบ
จนถึงใบที่ 7 แม่เป็ดรออยู่นานก็ยังไม่ฟักซักที
แม่เป็ดเริ่มกังวลเพราะว่าใบที่ 7 นั้น
เป็นไข่ที่ใหญ่กว่าใบอื่นๆ แต่ทำไมกลับฟักเป็นตัวช้ากว่าลูกๆตัวอื่น
"เอะ ไข่ใบนี้ทำไมถึงได้ฟักเป็นตัวช้ากว่าไข่ใบอื่นนะ
ทั้งๆที่ ไข่ก็ออกจะใหญ่กว่าใบอื่นแท้ๆ ลูกเราจะเป็นอะไรไหมนะ"
แม่เป็ดเริ่มกังวล พยายามดูแลไข่ใบที่ 7 เป็นอย่างดี
พร้อมด้วยลูกเป็ดตัวน้อยๆอีก 6 ตัวก็คอยลุ้นตามๆกัน
และวันรุ่งขึ้น ไข่ใบที่ 7 ก็เริ่มขยับ กึกกักๆ
เปลือกแตกออกมาทีละนิดๆ
ทำให้เริ่มเห็นปีกที่โผล่ออกมาจากเปลือกไข่
ทั้งแม่เป็ด และลูกเป็ดทั้ง 6 ตัว ต่างดีใจ แต่ก็อดตกใจไม่ได้
เพราะเมื่อเปลือกไข่แตกออกหมด
สิ่งที่เห็นนั้นดูไม่เหมือนลูกเป็ดตัวอื่นๆ
กลับกลายเป็นลูกเป็ดสีเทาขนาดใหญ่ !!!
"เอะเกิดอะไรขึ้นกันนะ ทำไมลูกเป็ดตัวที่ 7
ไม่เหมือนกับลูกๆตัวอื่นเลย?
"อืม....แต่ก็ไม่เป็นไรนะจ๊ะ มานี่สิ มารวมตัวกับพี่ๆตรงนี้เดี๋ยวแม่
จะพาลูกๆ ทั้งหมดไปสอนจับกุ้ง จับปลากินกัน"
แม่เป็ดดีใจ ที่ลูกทุกตัวปลอดภัย ถึงแม้ว่าลูกเป็ดตัวสุดท้าย
จะสีไม่เหมือนลูกตัวอื่นก็ตาม
ลูกเป็ดทั้ง 7 ว่ายน้ำเรียงกันตามแม่เป็ดอย่างคล่องแคล่ว
ว่ายกันไปมาอย่างสนุกสนาน
เวลาเพิ่งผ่านไปไม่กี่วัน ลูกเป็ดตัวสุดท้องกลับโตเร็วมากกว่าลูกเป็ดพี่ๆ แถมยังสีของขนก็แปลกไปเรื่อยๆ ขนเริ่มเป็นสีเทาสลับขาว ให้เป็นแบบเด่นชัด
ในตอนแรก ลูกเป็ดสีเทายังไม่ได้รู้สึกแตกต่างกับพี่ๆตัวอื่นมากนัก
แต่พอเวลาผ่านไปนานๆ ลูกเป็ดสีเทา ก็เริ่มสังเกตุถึงความแตกต่างระหว่างตัวเองกับพี่ๆ มากขึ้นเรื่อยๆ
ลูกเป็ดสีเทา เริ่มไม่ค่อยว่ายไปรวมกลุ่มกับพี่ๆ
ได้แต่แอบอยู่ที่กอหญ้าริมน้ำ และยื่นคอมองดูตัวเองสะท้อนเงาน้ำ
"ทำไมฉันถึงไม่เหมือนพี่ๆนะ
ตัวฉันใหญ่กว่าพวกพี่มากเลย นับวันก็ยิ่งตัวโต
แถมขนพวกนี้มันคืออะไร ทำไมเป็นสีเทาดูด่างๆ ไม่สวยเอาซะเลย"
ลูกเป็ดน้องเล็กได้แต่เศร้าใจ ท้อใจในรูปร่างหน้าตาของตนเอง
เมื่อเป็ดน้องเล็กสีเทาว่ายน้ำไปที่ไหน
ก็เป็นเป้าสายตาอยู่ตลอด
เสียงสัตว์อื่นๆพูดขึ้นสอบถามกันไปมาอย่างสงสัย?
ดูเป็ดตัวนี้สิ สุดแปลกประหลาด
ทำไมสีไม่เหมือนลูกเป็ดตัวอื่นเลยล่ะ อู้ด
นั่นสิ สีเทาด่างๆ เต็มตัวไปหมด หรือเดี๋ยวนี้มันเป็นเทรน?
อืม.... งั้นเราคงตามเทรนสมัยนี้ไม่ทันแล้วมั้ง แต่พวกเรารีบกลับไปสร้างบ้านกันต่อเถอะพี่ๆ นี่ก็แวะมาพักริมน้ำนานละ
โธ่ววว เจ้าน้องหมู บ้านอิฐมันสร้างยากนะเฟ่ย
รู้ละๆเดี๋ยวพี่จะรีบเดินไปเดี๋ยวนี้
ลูกเป็ดสีเทารู้สึกไม่สบายใจ รู้สึกแตกต่าง และไม่อยากให้สัตว์ตัวอื่นๆมองว่าตัวเองเป็นเป็ดประหลาด หลังจากที่ได้ยินเสียงเหล่าสัตว์สงสัยกันเยอะ ลูกเป็ดสีเทา จึงไม่กล้าออกไปว่ายน้ำกับพวกพี่อีกเลย
ลูกเป็ดน้องเล็ก พยายามซ่อนตัวอยู่ที่พงหญ้า
เพื่อไม่ให้สัตว์ตัวอื่นๆนั้นเห็นอีก
"น้องเล็กๆ ไปนั่งทำอะไรอยู่ตรงนั้น มาว่ายน้ำเล่นกับพวกพี่เป็ดตรงนี้สิ"
"ช่ายๆ น้องเล็กว่ายมาตรงนี้ หลังกอหญ้านี้มีกุ้งกับปลาตัวเล็กเต็มไปหมดเลย น่ากินสุดๆ"
เสียงพี่ๆ ร้องเรียกชักชวนให้น้องเล็กว่ายมาเล่นน้ำด้วยกัน
แต่น้องเล็กก็ยังคงเศร้าไม่ยอมไปไหน
น้องเป็ดสีเทา ไม่อยากให้พี่ๆเห็นว่าแอบร้องไห้
จึงทำท่าแกล้งหลับหลบอยู่หลังกอหญ้า
แต่พี่ๆเป็ดก็ใจดีกันทุกตัว ว่ายเอาอาหาร กุ้งและปลามาให้ถึงที่
แม่เป็ดยิ้มดีใจ ที่พี่ๆรักน้อง ไม่รังเกียจน้อง
ถึงแม้ว่าน้องจะดูแตกต่างจากตนมาก
เป็ดน้องเล็กสีเทา เห็นพี่ๆไม่รังเกียจตน
แถมจับกุ้งจับปลามาให้ก็ยิ้มออก เริ่มมีความมั่นใจกับตนเองขึ้นมา
จนถึงวันหนึ่งวันที่ลูกเป็ดทุกตัวนั้นโตเต็มที่
เป็ดตัวพี่ทั้ง 6 ตัวก็กลายเป็นเป็ดสีขาวตัวเต็มวัย
ส่วนเป็นตัวน้องที่เคยเป็นเป็ดสีเทา
บัดนี้ก็โตเต็มวัย ขนและปีกก็กลายเป็นสีขาวเช่นกัน
แต่ถึงอย่างไร เป็ดตัวน้องก็ยังคงดูแตกต่างกับพวกพี่ๆอยู่ดี
หลังจากที่เป็ดตัวน้องพยายามไม่มองภาพตัวเอง
สะท้อนจากน้ำมาตั้งนาน
เมื่อเห็นพี่ๆเปลี่ยนไป จึงรวบรวมความกล้ามองดูตัวเองอีกครั้ง
แต่สิ่งที่เห็นกลับยิ่งทำให้ตะลึงสงสัย
เขาเห็นภาพสัตว์ปีก ที่มีลำตัวบางดูปราดเปรียว
และมีคอยาวๆที่ดูงามสง่า
เป็ดน้องเล็กยังคงสงสัยและไม่เชื่อสายตาตัวเอง
จึงจ้องมองเงาสะท้อนในน้ำ แล้วลองขยับปีกไปมา
ขึ้นลง บนและล่าง กางปีกหุบเข้าหุบออก
จนแน่ในว่าเงาในน้ำคือเงาของตัวเอง!!!
และในวันนั้นเอง ขณะที่ครอบครัวเป็ดกำลังว่ายน้ำกัน
ก็เจอฝูงนกคอยาวสีขาวได้บินผ่านไป นกคอยาวนั้นมีลักษณะเหมือนกับลูกเป็ดตัวสุดท้องมาก คอยาวๆ และปีกเรียวบางใหญ่ๆ บินมาเป็นฝูงเต็มน่านฟ้า
เป็ดน้องเล็กจึงรู้ทันทีว่าตัวเองนั้นเหมือนใคร
แม่เป็ดว่ายเข้ามาหา และยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
"ลูกรัก แม่รู้สักพักแล้วล่ะ ว่าลูกเหมือนใคร
ลูกไม่ใช่ลูกของแม่เป็ด ลูกเป็นไข่ของหงส์
ไข่คุณหงส์คงจะพัดตกลงมาจากภูเขาในวันที่ลมแรง
ไข่พัดกลิ้งตกภูเขาลงมา และโชคดีที่หล่นลงมารังของแม่เป็ด
ไม่งั้นไข่คงอาจแตกกลางทางไปแล้ว"
"แต่ไม่ว่าลูกจะมายังไง ในเมื่อลูกบังเอิญมาเกิดกับแม่
แม่ก็จะเลี้ยงดูและรักลูกเหมือนกับลูกเป็ดตัวอื่นๆทุกตัว"
"แม่รอเวลาที่ลูกจะโตพอเพื่อจะบอกความจริง
และวันนี้ก็ถึงเวลาที่ลูก ต้องกลับฝูงของลูกแล้วล่ะนะ"
เป็ดน้องเล็กที่ความจริงเป็นหงส์สุดดีใจ
แต่ที่ผ่านมาถึงแม้เขาจะรู้สึกแย่กับตัวเอง
ที่เกิดมาไม่เหมือนกับพี่ตัวอื่นๆ
เวลามองตัวเองผ่านเงาสะท้อนน้ำทีไร
เขาก็แอบเสียใจทุกครั้ง ลำตัวที่ใหญ่กว่าพี่ๆ ปีกสีเทาที่ดูไม่สวย
ทำให้เขาต้องหลบอยู่หลังกอหญ้าทุกวัน แอบนอนร้องไห้ตัวเดียวอยู่บ่อยๆ
แต่แม่เป็ดนั้นแสนใจดี และพวกพี่ๆเป็ดก็จิตใจงดงาม
แม่เป็ดปลอบเขาอย่างอ่อนโยนเสมอ
และพี่ๆก็ใส่ใจ คอยเอาอาหารมาให้ และปกป้องเขา
ทำให้เขาไม่เคยรู้สึกโดดเดี่ยวเดียวดาย
แม่และพี่ๆเป็ดดีใจ ที่น้องรักของเขาเจอฝูงหงส์ซักที
แม่เป็ดพูดขึ้นว่า
"สิ่งมีชีวิตทุกตัว ล้วนมีความพิเศษในตัวเอง
ไม่ว่าเราจะเกิดมาเป็นแบบไหน
อย่าน้อยใจไปเลยนะ เมื่อถึงเวลาสมควร
เราจะพบที่ๆเหมาะกับตัวเองแน่นอน"
ทุกตัวกอดกันล่ำลา
น้องเล็กก็ลาจากไปพร้อมฝูงหงส์ที่มารอรับ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า:
ทุกสิ่งมีชีวิต และทุกคนที่เกิดมาล้วนมีความสำคัญ
และมีความพิเศษในตัวเอง
อย่าเพิ่งท้อถอยและหมดกำลังใจระหว่างทาง
แล้วเราจะพบสิ่งที่ดีที่เหมาะสมกับตัวเองอย่างแน่นอน
FC วาดรูป ลูกเป็ดขี้เหล่ที่กลายเป็นหงส์
ในแบบฉบับของตนเองตามจิตนาการเลย
รางวัล: สร้อยจี้รูปหัวใจเรืองแสง
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
