ฟ้ายังฟ้าอยู่
"วันอังคารที่ 10 กันยายน พุทธศักราช 2562"
2 วันที่ผ่านมาได้มีโอกาสมาที่โรงพยาบาลรามาธิบดีได้มาเป็นวิทยากรร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้
กับอาจารย์คุณหมอและเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลรามาธิบดีเป็นเวลา 3 วันในหัวข้อ Facilitators Skills
วันนี้ระหว่างทางกลับบ้านได้มีโอกาสเดินผ่านอาคารผู้ป่วย เห็นผู้ป่วยจำนวนมากนั่งรอคอยการตรวจรักษาจากแพทย์
เห็นใจและเข้าใจทั้งสองฝ่ายจริงๆครับ
ทั้งตัวผู้ป่วยเอง กับปัญหาโรครุมเร้า
แพทย์เจ้าหน้าที่ที่ต้องทำงานกันอย่างหนักหน่วง
คนส่วนใหญ่ที่มาโรงพยาบาล
ก็ล้วนแต่มีความทุกข์ด้วยกันทั้งสิ้น
สุภาพสตรีท่านหนึ่งเพิ่งเดินผ่านผมเมื่อสักครู่เธอใช้กระดาษทิชชู่ซับน้ำตาด้วยความรู้สึกอะไรบางอย่างในจิตใจเธอ ที่ผมไม่ทราบได้
ผมยังเดินมุ่งหน้าต่อไป...
ฉับพลันทันใดไม่นานนักท้องฟ้าที่เคยดูสว่างสดใส
ก็เต็มไปด้วยเมฆฝนเริ่มเข้ามาปกคลุม
มันกำลังสะท้อนเรื่องราวบางอย่างในจิตใจผมได้เป็นอย่างดี
"อย่ามองชีวิตเราเป็นเหมือนกลุ่มเมฆฝนเลยครับ"
ชีวิตของเราเหมือนท้องฟ้าคราม
ที่กว้างใหญ่ต่างหาก
กลุ่มเมฆพัดเข้ามาก็เหมือนกับ"ปัญหา"
พัดเข้ามาแล้วก็ผ่านไป...
แต่สิ่งที่ยังคงอยู่ต่อไปคือท้องฟ้า
ฟ้าที่ยังคงอยู่ต่อไป ...ฟ้าคือตัวเราเอง
แม้วันพรุ่งนี้จะไม่ใช่ฟ้าที่สดใส
จะมีก้อนเมฆพัดเข้ามาบ้าง...
หรือมันอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของฟ้าตลอดไป
ก็เพราะเมฆนี้ไม่ใช่เหรอครับ
ที่ทำให้ท้องฟ้าดูสวยงาม
เพราะภาพท้องฟ้าที่สวยงามในงานศิลปะ
ล้วนแล้วแต่มีเมฆเป็นส่วนหนึ่งของฟ้าทั้งสิ้น
ชีวิตมันก็แค่นี้ครับ..จะสวยงามก็อยู่ขึ้นอยู่กับ
มุมมองและการเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน
เดินมาถึงรถ ฝนเริ่มปรอยและลงเม็ดแล้ว
ทุกก้าวเดินในโรงพยาบาลวันนี้...
ทำให้ผมเข้าใจความหมาย
ในการมีชีวิตอยู่ขึ้นเยอะเลยครับ
ชีวิตคือท้องฟ้าหาใช่ก้อนเมฆ
"ฟ้ายังฟ้าอยู่"
กัปตันหมี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
