17 ก.ย. 2019 เวลา 00:15
☺️ หลากหลายอาชีพที่...เลห์ ลาดัก(1) ☺️
ชานเมืองเลห์ยามเช้า ก่อนเริ่มทริป
เมื่อวานนี้ แม่เฒ่าเก็บกวาดสำนัก ทันใดก็มองเห็นอัลบัมเก่าที่ครั้งนึง ข้าและสหายหลายคน ขึ้นไปเที่ยวเมือง เลห์ลาดัก กันมา เมืองเล็กๆที่ไม่ธรรมดา ในหุบเขาแห่งหิมาลัยทางตอนเหนือของประเทศอินเดีย มีพรมแดนติดกับสาธารณรัฐประชาชนจีน ...พวกข้าบินไปลงที่เดลี อินเดียและต่อเครื่องบินขึ้นไปยังเมืองเลห์ ลาดัก
เป็นการเดินทางที่ไม่ค่อยได้แพลนหรืออ่านอะไรล่วงหน้าเลยเพราะสหายข้าเป็นธุระ จัดการให้หมด ถึงเวลาข้าควบม้าลากกระเป๋าไปขึ้นเครื่องที่หนามบินสุวรรณภูมิ...ไปถึงเดลีตอนพลบค่ำ เลยต้องนอนค้างหนึ่งคืน ซ้ำยังต้องตื่นก่อนฟ้าสาง คือราวๆตี4 ได้...
เพื่อจับเครื่องบินต่อไปเลห์...
😴 งีบผลอยหลับไป ตื่นอีกที...ข้างัวเงียมากๆ สะลึมสะลือสะโหลสะเหล ได้ยินเสียงคนบนเครื่องบินลำเล็กนั่นเซ็งแซ่กัน เสียงชัตเตอร์ ดังฉุบๆๆ กัปตันประกาศ เรากำลังบินอยู่บนเทือกเขาหิมาลัย ผ่านยอดเขาแหลมๆที่กำลังหยอกล้อเล่น กับแสงสีทองเหลือบขอบฟ้า แสงเเรกแห่งรุ่งอรุณ ฉานฉายแสงผ่องอำไพบนยอดเขาที่สูงที่สุดในโลก และหิมะขาวโพลนนั่น...งามจับตาจับใจมากๆ
ข้าหายง่วงนอนเป็นปิดทิ้ง รีบหยิบกล้องมาลั่นชัตเตอร์กับเขาบ้าง...ฮอร์โมนทั่วร่าง พุ่งปริ๊ดดๆๆ ตื่นเต้น ตื่นตา ตื่นใจ
picture from Ipod.item-iget.com
📌เครื่องร่อนลงบนสนามบินที่เกือบจะสูงที่สุดในโลก ร่อนลงในหุบเขา...ด้วยความชำนาญ
อากาศ เย็นเจี๊ยบ ใสสะอาด ข้าสูดอากาศที่เย็นบาดลึกแต่ใสผุดผ่อง คลีนสุดๆ เข้าไปให้เต็มปอด เข้าๆออกๆยาวๆ จนพอใจ หลังจาก เดินออกมาถึงอาคารสนามบินที่เล็กปานประหนึ่งโรงเรียนประชาบาลกลางหุบเขา...
สนามบินในหุบเขา
กัปตันคงชำนาญมากๆ
สัมผัสเเรก ผู้คน หน้าตาหลากหลายแบบทั้งแบบ
เเขกอินเดีย แบบจีนฮั่น แบบแขกขาวฝรั่ง แบบชาว
เลห์ แบบหลังสุดนี้ หล่อและสวยสุดในความเห็นข้า...
ขอStop ไว้เพียงเท่านี้...จะขอเขียนแปะเป็นส่วนๆน้าา มีคนมาเคาะประตูสำนักข้าา...อ่ะ รีบๆ🤣🤣
มองเมืองเลห์...จากมุมสูง
📌แต่ขอบอกว่า...เลห์ มีเสน่ห์น่าค้นหา สมควรไปอย่างยิ่งในชีวิตนึง...ย้ำ ต้องไปยามร่างกายแข็งแรงนะคะ เพราะ ที่เที่ยวแต่ละที่ อยู่ที่สูง ระดับ 3,500- 5,200 เมตร จากระดับน้ำทะเล...โรคในที่สูง (Altitude Sickness) มักปรากฎ ในบางคน ทั้งบางเบาและหนักหนาในคนที่แพ้ความสูง...ไว้หาอ่านกันต่อเองนะ
📌วันนี้ ขอหยิบแค่แบบเบาๆ อาชีพของคน ในเมืองเลห์ลาดักที่ข้าสัมผัสได้ ในช่วง 6-7 วันที่อยู่ที่นั่น...และปันรูปภาพแบบมือสมัครเล่นมาฝากเหล่าสหายจอมยุทธของข้า😊❤
นักบิดประจำหมู่บ้าน
อาชีพนักบิดประจำหมู่บ้าน
เจ้าของเขียงเนื้อ
ลามะขายสมุนไพรในวัด
คนขายผักและเครื่องเทศ
ขายมันและพืชหัว
ขายผักสดๆๆ
อาชีพเด็กน้อย
ลามะ (หล่อทุกวัด😆)
อาชีพทหาร เยอะมากเพราะเป็นชายแดนระหว่างอินเดียกับจีน ซึ่งถือว่าเป็นเขตที่มีความเปราะบางทางการทหาร
ร้านขายของชำ
ช่างทำรองเท้า
DIY man
คนขายแป้งโรตี และต้มไข่เฉพาะกิจให้คนไทย
อาชีพเด็กนักเรียน...โบกรอ รอรถตามขุนเขา
ลามะ เฒ่า นั่งหมุนกงล้อ ทั้งวัน...คือการทำสมาธิและบริกรรมอย่างนึง
ภิกษุณีช๊อปปิ้งในตลาด (เกิดเป็นหญิง ที่ไหนก็ช๊อปได้😆😆)
คนเช็คพร้อย ตามด่านตรวจระหว่างทาง
คนกวาดหิมะตามไหล่ทางลอยฟ้า รายได้ 150 รูปี
หรือ 75 บาทไทย ทำงาน 12-16 ชม/วัน
ร้านขายผลไม้
คนขายชาร้อนที่ทะเลสาบพันกอง
แม่ค้าในตลาด
ขายสร้อยหิน เครื่องประดับ
ร้านกระจก DIY
พ่อครัวแม่ครัวในโรงทาน
นักแสวงบุญ
โชเฟอร์ขับรถรับส่งนักท่องเที่ยว
คนขับรถของข้าชื่อ อาลี กับ ไกด์ชื่อ อาชิ
อาลี
อาชิ
ไกด์พื้นที่...คู่ขวัญ
ร้านยา ตามชื่อป้ายร้าน แต่แอบมีแขวนกล้วย ผลไม้อื่นๆด้วย🤣🤣
ตลาดยามเช้า
เตร็ดเตร่รับจ้าง ขายของเล็กๆน้อยๆ
📌จากที่ข้าได้ สัมผัส คนในเมืองหุบเขานี้ ส่วนใหญ่ล้วนดูมีความสุข ยิ้มเเย้มแจ่มใส ในตลาดเสียงคนคุยกันสนั่นเหมือนคนทุกคนล้วนจะรู้จักกัน ไม่ได้แค่มาขายของหรือซื้อของ...แต่ยืน-นั่งคุย กันเสมือนเพื่อนเก่ามาเจอกันโดยบังเอิญ มันช่างเป็นบรรยากาศที่น่าประทับใจมากในการเดินทางและมาพบเห็น ข้ามีความสุขเหลือเกิน ได้แต่สังเกตเฝ้ามองความสวยงามเหล่านี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่นับวันจะหาได้ยากขึ้น จากเมืองใหญ่ๆที่ข้าจากมา
 
ผู้คนต่างดูมีความสุขในการประกอบสัมมาอาชีพหน้าที่ของตน...รอยยิ้ม ที่ข้าอยากกลับไปเห็นอีกครั้งเมื่อนึกถึง...
📌คำถาม: ความสุขคือ อะไรกันแน่...เราๆท่านๆ ว่างๆ เคย นั่งนึกถึง นิยาม ความสุข ในแบบของเราเองมั้ยว่า หน้าตา เป็นอย่างไร⁉️
📌📌ฝากกด Like & " ติดตาม " ตอนต่อไปด้วยน้า😆
#แม่เฒ่ากิมฮวยไปท่องเลห์ ลาดัก🐎🐎
โฆษณา