เมื่อชีวิตต้องออกเดินทางอีกครั้ง
ในวันที่ประตูบานเก่าปิดลง ไม่ว่าเป็นเพราะการเลือกเดินออกจากประตูบานนั้นด้วยตัวเอง หรือเป็นเพราะสถานการณ์บางอย่างนำพาให้ก้าวออกมา ชั่วขณะที่ประตูบานเก่าอันแสนคุ้นเคยกำลังจะปิดตัวลงต่อหน้า อดีตที่ดูธรรมดากลับกลายเป็นสิ่งล้ำค่าที่ไม่อยากสูญเสีย
ฉันคิดผิดหรือเปล่านะที่เลือกแบบนี้...
ถ้าอดทนอีกนิด เราอาจไม่ต้องเดินจากมา...
ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับเราด้วย...
ฉันผิดอะไร...
เสียงจากเบื้องลึกในจิตใจสะท้อนความไม่แน่ใจกับอนาคตที่คลุมเครือ ทางข้างหน้าเหมือนปกคลุมด้วยหมอกควันขมุกขมัว
ความกลัวในใจค่อย ๆ ทวีตัว คืบคลานเกาะกุมจิตใจจนมันสั่นคลอนและหวาดไหว สองเท้าอยากจะวิ่งกลับไปหาประตูบานเดิม สองมืออยากเคาะเรียกหาคนข้างใน หวังว่าเขาจะเปิดประตูรับด้วยความยินดีที่เราเปลี่ยนใจ และเราจะได้กลับไปยืนในตำแหน่งแห่งที่อันคุ้นเคย ปลอดภัย ไม่สุขใจนักแต่ก็ไม่น่ากลัว
แต่ทว่า...ประตูบานเก่าไม่เปิดออก ด้วยว่าคนข้างในไม่ได้ยิน หรือไม่นำพากับเสียงเรียกของคนที่จากมาแล้ว
วินาทีที่ต้องยอมรับว่าไม่มีอดีตใด ๆ ให้หวนกลับ ไม่มีอนาคตใด ๆ ให้ยึดเหนี่ยว ความกลัวและความโดดเดี่ยวมันช่างแสดงตนอย่างชัดเจน
โลกนี้ไม่มีที่ให้ฉันยืน...
ร่างกายหมดแรง หัวใจหมดหวัง น้ำตาไหลริน โลกภายนอกช่างเย็นชาและหนาวเหน็บ โลกภายในช่างอ้างว้างและว่างเปล่า ราวกับชีวิตนี้ตกลงไปในหลุมดำที่ดูดกลืนพลังแห่งจิตวิญญาณไปจนหมดสิ้น
ในวินาทีแห่งความท้อแท้ สิ้นหวัง เศษเสี้ยวที่เหลืออยู่ตั้งคำถามกับตัวเอง
ฉันจะอยู่ต่อไปอย่างไรดี...
เสียงเล็ก ๆ ดังขึ้นในความว่างเปล่า
ลุกขึ้นสิ ยังมีแสงสว่างอยู่ตรงนั้น
ลุกขึ้นสิ ชีวิตยังเป็นของเธอ
ลุกขึ้นสิ เธอยังมีฉัน
ลุกขึ้นสิ เราจะก้าวไปด้วยกัน
เสียงนั้นดังซ้ำแล้วซ้ำเล่า น้ำตาเริ่มหยุดไหล หัวใจเริ่มมีแรง ร่างกายเริ่มขยับเดิน
ทางข้างหน้ายังเป็นเหมือนป่าชัฏที่ต้องแผ้วถาง ที่สุดท้ายอาจเป็นเพียงทางตันที่ต้องให้วกกลับ ไม่รู้ว่าการเดินทางครั้งนี้จะนำไปสู่ประตูบานไหน ปลายทางจะเป็นที่ใด แต่การลุกขึ้นออกเดินก็ให้ความรู้สึกดีกว่าการนอนนิ่งในหลุมดำนั้น
โลกภายนอกยังเป็นคนแปลกหน้า แต่ก็ยินดีที่ได้รู้จัก เราจะทักทายและเรียนรู้กันและกันอีกครั้ง
โลกภายในไม่อ้างว้าง เพราะเสียงเล็ก ๆ นั้น ทำให้รู้ว่าฉันไม่โดดเดี่ยวอย่างที่คิด ในวันที่ฉันคนนี้แตกสลาย ตัวฉันอีกคนได้เกิดขึ้นจากเศษเสี้ยวที่เหลืออยู่นั้น เพื่อสร้างฉันที่สมบูรณ์ขึ้นอีกครั้ง
ขอบคุณความเข้มแข็งภายใน
ขอบคุณความเชื่อมั่นในตัวเอง
ขอบคุณเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่ทำให้รู้ว่าจริง ๆ แล้ว ฉันเป็น “นักสู้” มากกว่าที่ตัวเองคิด
ตอนนี้ฉันออกเดินทางแล้ว หากการเดินทางครั้งใหม่นี้จะนำไปสู่ประตูอีกบานที่ปิดลงอีกครั้ง และฉันอาจจะเซซัดเสียหลักลงอีกหน แต่ฉันรู้ว่า “ฉันอีกคน” จะพาฉันผ่านพ้นด้วยหัวใจที่แกร่งกว่าเดิม
เพราะชีวิตคือการเรียนรู้และเติบโต...
Be a Butterfly 🦋
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
