17 ก.ย. 2019 เวลา 14:03 • ท่องเที่ยว
Ep. 5 : หัวใจการผจญภัย
หลายคนคงสงสัยว่า อะไรคือเหตุผลที่บ้านผางามถึงเลือกมาทำกิจกรรมผจญภัย?
ตั้งใจจะทำธุรกิจนี้มาแต่แรกหรือเปล่า?
รู้ได้ไงว่าทำแล้วจะดัง?
ทำไมถึงกล้ามาทำธุรกิจที่มีความเสี่ยง?
จริงๆแล้ว.. คำตอบมันเรียบง่ายกว่านั้นครับ ^ ^
เรื่องของเรื่องมันเริ่มมาจากตอนที่เราเริ่มเปิดบ้านมาเป็นโฮมสเตย์ แล้วเห็นพี่ๆที่มาพักกับเราหลายๆวันแล้วไม่มีอะไรทำ...
โอ๊ยย เห็นแล้วรู้สึกอึดอัดแทน!
เลยต้องมาหากิจกรรมให้พี่ๆทำกันดีกว่า! ตอนนั้น หันไปหันมารอบๆก็มีแต่ป่าเขา เลยเริ่มมาจากการเดินป่าก็ละกัน!
ในวันที่เราเริ่มเดินป่า พี่ที่เป็นคนพื้นที่พาเราเดินป่ากันมา ข้ามเขาขาลากกันเลยทีเดียวล่ะครับ!
ในช่วงท้ายของวันนั้น..เราก็เดินทางมาถึงน้ำตกเวฬุวัน.. น้ำตกที่ชาวบ้านรู้จักกันดี แต่คนภายนอกไม่เคยเห็น เพราะป่าไผ่ข้างๆเล่นซน เอากิ่งมาบังไว้หมด!
ต่อเมื่อเดินเข้าไปมองใกล้ๆจากด้านล่าง หน้าผาหินสูง 70 เมตรเธอถึงยอมเผยตัวให้เราเห็น ตื่นตะลึงเลยทีเดียวครับ!
ด้วยความที่คุณพ่อผมเป็นคนทำงานด้าน safety เลยคิดถึงการหาระบบเชือก ให้คนที่จะมาเที่ยวได้เกาะเกี่ยวเป็นชะนี พอกันตกครับ ^ ^
ในตอนนั้นเราเชิญ บริษัท ทอง โปรดักส์ (1986) โดนคุณรังสรรค์ สงวนศรี มาสำรวจหน้าผาแห่งนี้
อาจารย์มาสำรวจได้ครึ่งวัน ก็บอกว่า ที่นี่ไม่ใช่แค่ทำเชือกกันตก แต่สามารถทำกิจกรรมโรยตัวจากหน้าผาได้ด้วย! เอาล่ะสิ! นี่มันไปไกลกว่าที่เราคิดไว้มากครับ แล้วการโรยตัว มันจะให้ความรู้สึกยังไงนะ?!?
ดังนั้น พอเค้าเซ็ตเชือกบนยอดหน้าผาเสร็จปุ๊บ ผมจึงขอลงเป็นคนแรกเลยครับ!
คุณพ่อมาเล่าให้ฟังทีหลังว่า ตอนนั้นคุณพ่ออยู่ด้วยข้างๆผม รู้สึกเหมือนอยู่บนทางแพร่งของชีวิต! ความคิดในหัวพ่อคือ “ นี่คิดถูกหรือเปล่าที่เอาลูกมาเสี่ยงแบบนี้ ? “
แต่พ่อไม่รู้หรอกว่า... มันเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดในชีวิตเลย ที่อนุญาตให้ผมทำตอนนั้น ^ ^
ตอนที่โรยตัวครั้งแรก.. ครั้งแรกที่ยืนมองลงไปในหุบเหว มันไม่มีความรู้สึกอะไรมากหรอกครับ
แต่พอเริ่มบีบคันโยก เชือกค่อยๆไหลผ่านอุปกรณ์.. ขาเริ่มเหยียบตามขอบสันหิน ทีละก้อน.. ทีละก้อน.. ความรู้สึกตื่นตัวเริ่มตามมา
ภาพคนที่คอยดูแลเรา ค่อยๆเดินห่างออกไปจากสายตา..... เหลือเพียงเชือกเส้นที่เขารั้งเราไว้ ค่อยๆผ่อนตามเรามา และเชือกอีกเส้นที่เราผ่อนอุปกรณ์ให้ไหลลงด้วยตัวเอง..
ค่อยๆอยู่กับตัวเอง... ใจเริ่มจมจ่อมกับสมาธิ...
ภาพของแผ่นผา ค่อยๆไหลขึ้นผ่านฝ่าเท้าที่ก้าวลง ทีละก้าว... ทีละก้าว... เสียงลมหายใจที่ถี่แรงดังจนกลบทุกเสียงในโลก
ภาพอื่นๆนอกสายตาเริ่มเบลอ.. ชัดแจ่มอยู่เพียงที่อุปกรณ์ เชือกที่ไหลผ่าน และปลายเท้าที่ก้าวทีละก้าว.. ทีละก้าว.. สมาธิสูงขึ้นจนถึงขีดสุด เหงื่อหลากเม็ดเป้งๆ ผุดและหยดมาจากผิวหน้าไม่หยุดยั้ง..
ภาพความทรงจำต่อจากนั้นอาจจะไม่แจ่มชัด แต่ที่ชัดเจนไม่มีวันลืมเลยก็คือ..
วินาทีที่เท้าผมลงมาเหยียบพื้น แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าผาข้างบน..
แผ่นผาที่สูงใหญ่อยู่ตรงหน้า.. ความรู้สึกที่เอ่อล้นทะลัก! เสียงที่แจ่มชัดดังทะลุเข้ามาในหัว!
“ ต่อไปนี้ มึงจะทำอะไรก็ได้แล้วล่ะในโลกนี้! “
เสียงที่ดังชัดดั่งฟ้าลั่น ไม่ได้เพียงพูดเข้าใส่สมอง แต่ดังเข้าไปถึงจิตวิญญาณของผมถึงก้นบึ้ง!
ผมรู้ว่า.. ผมต้องส่ง message นี้ให้ถึงทุกคนที่ผมรู้จัก ผมต้องให้เค้าได้รู้ว่า ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร.. คุณสามารถทำทุกสิ่งที่คุณต้องการได้ ถ้าคุณเริ่มลงมือ และทำมัน!
และนี่คือเหตุผล ความสุข และความสนุก ในการที่ผมได้พาพี่ๆ น้องๆ ไปผจญภัยด้วยกัน
เพลินๆอยู่กับมัน.. หันหลังมามองอีกที อ้าว! ผ่านไป 21 ปีแล้วแบบไม่รู้ตัว!
ถ้าคุณสงสัยว่า หัวใจของการผจญภัยคืออะไร? มาสิครับ! มาหาผม...
แล้วผมจะพาคุณไป! ^ ^
- บี บ้านผางาม

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา