เธอไม่ได้ .. ทิ้งฉันไว้ในโลก .. เพียงลำพัง .. เธอแค่ .. ทิ้งฉันไว้ .. ให้รักเธอ .. เพียงคนเดียว
คนๆหนึ่งสามารถทิ้งความสงสัยก่อนจากหายไปให้คนอีกคนหนึ่งได้ แน่นอนว่าคนๆนั้นคงไม่ได้ทิ้งไว้แค่ความรู้สึกสงสัยเพียงแค่นั้น หากแต่ได้ทิ้งความรักของคนที่เขาเดินจากไปไว้ตรงนั้นด้วย
ที่เค้าว่ากันว่าความรักมีอยู่รอบตัวก็น่าจะจริง บางคนรู้สึกถึงมัน บางคนไม่รับรู้ว่ามันหมุนคว้างล่องลอยปลิวผ่านอากาศอยู่ในอ้อมแขน บางคนอธิบายความรักออกมาเป็นภาพวาดของหญิงสาวชายหนุ่ม บางคนตอบได้ว่ามันอื้ออึงอยู่ในสมองและส่วนประสาทผ่านหัวใจกลายเป็นเสียงว่า“ไม่รู้สิ..” ซึ่งความจริงแล้วเราน่าจะถูกห่อหุ้มไว้ด้วยความรัก ก่อนที่จะถูกห่อด้วยผ้าขนหนูผืนเล็กๆที่คุณหมอคุณพยาบาลมัดเราไว้ในนั้นเสียอีก หลายคนบอกไม่เคยเข้าใจและไม่เคยรู้สึกถึงมันเลย ไม่เป็นไร..รีบกลับไปนั่งคิดและทำความรู้จักกับมันซะ!!
ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่รู้จักกับความรัก แต่ก็ไม่ได้เข้าใจอะไรมันมากมายนักหรอก ไม่ได้รู้สึกตัวว่ามีความรักจากบิดามารดรห่อหุ้มตัวมาตั้งแต่ครั้งแบเบาะ ไม่ได้รู้ซึ้งถึงมันซักเท่าไหร่ตั้งแต่ครั้งเยาว์วัยตามใครต่อใครสั่งสอน แต่กลับมาสัมผัสมันได้ก็เมื่อตอนนั่งๆนอนๆเอาน้ำตาปาดไปที่หัวเข่า แล้วนึกย้อนกลับไปตามช่วงเวลาในทุกครั้งทุกคราที่ได้รับการแสดงออกถึงความรักที่ท่านทั้งสองได้มอบให้ และความรักเหล่านั้นมันก็ยังคงวนเวียนอยู่รอบๆตัวฉัน มันไม่ได้ห่างหายจากไปตามอายุขัยวัยชราหรือการจากไปไม่กลับมาของพวกท่าน มันยังคงหมุนคว้างรอบกายฝังอยู่ในหัวใจของฉัน และมันก็จะยังคงอยู่ตั้งแต่วันที่ฉันได้รับรู้ถึงมันจริงๆ จนถึงวันที่ฉันจะจากไปเช่นกัน
อีกหนึ่งความรักรอบๆกาย คือความรักที่เกิดขึ้นจากหัวใจของชายหญิง คู่ครองที่เราหลายคนต่างตามหา มีก็ดีไม่มีก็ได้แต่สุดท้ายยังไงก็ไม่มีใครทนได้กับความเหงา วิ่งเข้าหาโดยเอาร่างกายและหัวใจเข้าแลก บ่อยครั้งได้หลายครั้งเสียแสดงให้เห็นถึงการมีอยู่เกิดขึ้น ดั่งหญิงสาวหนึ่งคนมอบรักที่บริสุทธิ์แก่ชายที่ใฝ่ฝัน เวลาผันผ่านชายที่ใฝ่ฝันทิ้งทั้งเธอและความรักที่บริสุทธิ์นั้นแล้วจากไปโดยไม่ต้องนึกถึงสาเหตุ หญิงสาวที่มีความรักที่บริสุทธิ์ก็ยังคงมีความรักที่บริสุทธิ์เหล่านั้นห้อมล้อมล่องลอยอยู่รอบกาย เพียงแต่อาจจะมีน้ำตาเป็นค่าเสียหายเพิ่มขึ้นมา เวลาเนิ่นนานผ่านไปหมดเวลาชดใช้ด้วยน้ำตา แต่ความรักบริสุทธิ์เหล่านั้นก็ยังคงอยู่กับเธอเสมอทุกครั้งที่เธอนึกถึง ก็ในเมื่อมันเป็นความรักของเธอ ไม่ใช่ของคนที่เดินจากเธอไปซะเมื่อไหร่
นอกเหนือจากความรักรอบตัวที่เห็นอยู่ใกล้ๆ ทำไมเราไม่ลองมองไกลๆห่างๆออกไปบ้าง ความรักไกลตัวเท่าที่ตามองเห็น หากแอบมองลองเก็บมันมาแอบยิ้มแอบคิดดูเล่นๆให้โลกสดใส โดยเหวี่ยงความคิดริษยาอิจฉาออกไปให้ไกล ชีวิตของเราก็อาจจะพอยิ้มได้บ้างแม้ในวันที่ฝนตกหนักเกินไป
ดูนั่นสิ.. แม่นกให้อาหารลูกน้อยในรังหญ้า
ดูนั่นสิ.. คุณป้ายิ้มหวานจูงมือคุณลุงข้ามถนน
ดูนั่นสิ.. คนที่เรารักเดินเคียงข้างกับคนที่เขารักมากกว่าเรา..เดินจากไป
ยี่สิบแปดซี่..
05/07/2013
{โรงงานขนม..ขมๆ หวานๆ}
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
