สมุดบางเล่ม .. มีไว้จด .. ความสุข .. สมุดบางเล่ม .. เจ้าของ .. ไม่มี .. ความสุข .. มาจด*
#เป็นไปได้หรือไม่ ?
ในหนึ่งวันเรามี “รอยยิ้ม” กี่ครั้ง? อาจมีบางคนนับไว้ อาจมีบางคนจำได้ หรืออาจไม่มีใครเลยที่สนใจมัน! วงการแพทย์อาจยังไม่มีการค้นพบหรืออาจค้นพบแล้วแต่ผมยังไม่รู้ ว่าในสมองของมนุษย์คงจะมีช่องไว้เก็บ “ความทุกข์” ที่ใหญ่กว่าช่องไว้เก็บ “ความสุข” เพราะเมื่อใดที่ต่อมหรือช่องที่เก็บความทุกข์นั้นถูกกระทบกระเทือน มันจะส่งสารแห่งความทุกข์แทรกซึมบดบังความสุขให้เลือนลางจนจางหายไป แม้ว่าก่อนหน้านี้ความสุขมากมายได้เดินทางผ่านมาตามเส้นประสาทจนทั่วส่วนสมอง ออกมาทางร่างกายเป็นความรู้สึกมากมายซักแค่ไหน เราก็จะลืมเลือนความสุขเหล่านั้นไป ส่งมันเข้าช่องเก็บความสุขที่ซ่อนไว้ในมุมแคบๆของสมอง แต่สิ่งที่แพร่กระจายได้รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่ออย่างความทุกข์ กลับแสดงตัวให้เราจดจำมันไว้ แม้บางทีมันอาจจะเป็นความทุกข์เล็กๆ ความทุกข์เก่าๆ ความทุกข์ที่เราควรจะชินกับมันได้แล้ว กลายเป็นความทุกข์ที่เหนียวแน่น คงยากหากจะทำลายมันออกไป
หากเกิดสงครามระหว่าง “ความทุกข์” กับ “ความสุข” เกิดขึ้น แม้ความสุขจะมีไพร่พลมากมายมหาศาลเป็นล้านเรื่อง แต่ความทุกข์กลับเป็น One man show มาคนเดียว มาเรื่องเดียวโดดๆ ก็อาจเกิดปาฏิหารย์เหมือนในหนังจีนกำลังภายใน ที่ชายคนเดียวสามารถต่อสู้กับกองทหารได้ทั้งกองทัพ ความทุกข์อาจทะลวงฟันความสุขจนพ่ายแพ้ย่อยยับอย่างไม่ทันรู้ตัว
หรือหากเปรียบเทียบโดยการสู้กันตัวต่อตัว ความสุขอยู่มุมน้ำเงินถือดาบคู่คมกริบตีด้วยเหล็กชั้นเลิศหาดาบคู่ใดในโลกเทียบเทียมไม่ แต่ความทุกข์นั้นกลับถือปืนสั้นกระบอกเล็กๆพร้อมกระสุนในลูกโม่เพียงหนึ่งลูกยืนแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่ที่มุมแดง เสียงระฆังอาจยังไม่ทันสิ้นเสียงไป ความสุขอาจล้มฟุ่บนอนอยู่ที่มุมของตัวเองก็เป็นได้
เมื่อช่องเก็บความสุขของเรามีขนาดเล็กกว่าช่องเก็บความทุกข์ เราอาจต้องหาตัวช่วยเหมือนการใช้ External ช่วยเก็บข้อมูลให้กับ Notebook หรือ Computer อาจโดยหาสมุดเล่มเล็กๆซักเล่มหนึ่งเป็นบันทึกช่วยจำ เก็บใส่ “ความสุข” เป็นตัวอักษร เผื่อไว้ในช่วงที่ความทุกข์แสดงตัวตนออกมา เพื่อหยิบมันขึ้นมาดูว่า “ความสุขในชีวิตฉัน..มีมากกว่าความทุกข์อย่างแก..หลายเท่า”
ยี่สิบแปดซี่
12/01/2012..{ห้องหนึ่งเจ็ดๆ}
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
