คิดเหมือนผมไหม????????
มีใครมั่งที่เกิดมาแล้วไม่เคยถูกนินทาว่าร้ายคำตอบเกือบๆ100%ก็คือไม่มี
ไม่มีใครที่ไม่เคยถูกนินทายิ่งคุณเป็นคนมีความสามารถมากเท่าไหร่คนที่จะนินทาคุณก็มีมากขึ้นเท่านั้น
เท่าที่เคยพบเจอมากับตัวเองสาเหตุหลักเลยก็คือการมองของคนคนนึงจุดเริ่มต้นมันก็อยู่ที่ตรงนี้แหละครับแค่คนคนเดียวเท่านั้นเริ่มจากการอิจฉาก่อนเป็นอันดับ1เลย
ด้วยการที่เห็นเขาเก่งกว่ามีสิ่งที่ดีกว่ามีความสามารถที่สูงกว่าจึงทำให้นำไปสู่การร้อนของลูกนัยตารวม2เหตุการณ์นี้เข้าด้วยกันจึงเป็นที่มาของคำว่าอิจฉา+ตาร้อน
พอพฤติการเริ่มจะสุกงอมจากที่แค่เคยมองเฉยๆก็เริ่มคั่นต่อไปด้วยการแต่งเรื่องขึ้นแล้วนำเองเรื่องนั้นๆไปบอกกล่าวเล่าสิบในกลุ่มของตนจนกลายเป็นเรื่องสนุกสนาและเป็นที่คะนองปากของบุคลกลุ่มนี้
จาก1กลุ่มก็เพิ่มเป็น2กลุ่มจาก2ก็เพิ่มไปเป็น3จาก3ก็เพิ่มไปเป็นทั้งๆที่จริงๆแล้วตัวของเราเองก็ไม่ได้ไปรู้จัดโคตรพ่อและโคตรแม่ของมันด้วยซ้ำไป
ก็อย่างว่านั่นแหละครับเพราะว่าความจริงแล้วเรื่องจริงยังไงๆมันก็คือเรื่องจริงอยู่ดีนั่นเองพอถึงเวลาที่เรื่องจริงถูกเปิดออกไอ้คนที่เอาเราไปนินทาว่าร้ายนั่นแหละครับที่จะเป็นฝ่ายเสียหน้าไปเองไม่ใช่หมาที่ไหนหลอกมีเรื่องจะเล่าให้ฟังเป็นเรื่องของผมเอง
เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแม่มาซื้อที่ดินที่จ.เพรชบูรณ์ อ.วิเชียรบุรีเกือบๆ24ปีกว่าๆที่อยู่ระหว่าง3จังหวัดคือกรุงเทพ,ระยอง,เพชรบูรณ์เรื่องมันเกิดขึ้นจากบ้านฝังตรงข้ามกันของอีกฝากถนนอยู่ตรงทางประตูเข้าไร่ของผมพอดีอยู่ปีแรกๆก็ไม่มีอะไรเพราะช่วงนั้นยังไปๆกลับๆอยู่่บ่อยๆจึงทำให้ไม่มีการถูกมอง
พอมาประมาณปีที่10กว่าๆเหตุการณ์ที่หน้าเบื่อมากๆมาจนถึงทุกๆวันนี้ก็คือมีไอ้เด็กเมื่อวานซืนอยู่คนนึงประวัติของมันเท่าที่สืบถามจากคนรอบๆก็คือมันเมายาบ้าแล้วเตะเมียจึงทำให้พ่อตามันไล่ยิงจนตัวของมันต้องหนีกลับมาอยู่ที่บ้านของแม่มัน
ตั้งแต่วันแรกที่ผมได้เจอกับไอ้นี่ก็คือสายตาที่มันมองแบบแอบๆมองใหม่ก็ไม่ได้สนใจอะไรแต่ก็ยังไม่เข้าใจว่ามันแอบมองไปทำไมเวลาผ่านไปอีกประมาณ5ปีผมเริ่มมาอยู่ที่ไร่อย่างเต็มตัวโดยอาศัยความรู้ในการตีมีดหาเงินเลี้ยงชีพด้วยการซ่อมมีดและการตีเหล็กบวกกับการเหล่าไม้ไผ่จักสานทั้งสุ่มไก่,กระจาด,กระด้ง,และเครื่องจักรสานอีกหลายๆอย่างๆด้วยความที่หน้าที่กน้าทางเข้าไร่มันมีร่มของต้นไม้ใหญ่ๆอยู่ต้นนึงผมจึงไปนั่งเหลาตอกไม้ไผ่และทำการสานอยู่แถวๆนั้นคนที่เคยคุยกันก็จะยกหัวแม่ให้เป็นการชมว่าเก่ง
แล้ววันนึงก็มาถึงจุดเริ่มต้นของเรื่องที่มาของเรื่องก็คือผมจะซื้อเสื้อยืดและกางเกงขาก้วยเอาไว้ใส่ตอนที่ต้องเหล่าตอกไม้ไผ่และตีเหล็กเสื้อผ้าที่ซื้อมาจึงซื้อมาแบบยกโหลก็คือมันมีสีเดียวกันทั้งหมดทั้งเสื้อและกางเกงตลอดหลายๆปีผมก็ใช่อยู่สีเดียวนั่นแหละครับแต่มันมีอยู่12ชุดจนกระทั่งเกิดเป็นช่องทางให้ไอ้เมื่อวานซืนมีเรื่องที่จะเอาผมไปนินทา
หลังจากการปล่อยข่าวของไอ้เมื่อวานซืนเหตุการณ์ผ่านไป2กว่าๆก็คือผมไม่อาบน้ำอีกทีนะครับมันเอาผมไปปล่อยเป็นเรื่องที่ว่าผมไม่อาบน้ำเพราะด้วยความที่มันเห็นว่าผมใส่ชุดสีเดียวกันมาตลอด2ปี(ควายจริงๆ)
ทุกๆวันของเหตุการณ์ตั้งแต่มันเอาเรื่องไปปล่อยเอาไว้เวลาที่ผมผ่านไปที่ไหนที่มีพวกของมันอยู่ผมก็จะได้ยินเสียงว่ากันไปว่ากันมาต่างๆนาๆแล้วแต่ว่าจะคิดคำพูดกันได้ไอ้และอีบางคนพอเห็นผมแต่ไกลมันก็จะทำท่าอุดจมูกแล้วทำสีหน้าแบบสะอิดสะเอียนเข้าใส่บอกตรงๆเลยว่า ณ.เวลานั้นผมไม่พอใจเอามากๆแต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้ได้แต่โมโหอยู่ในใจอยู่อย่างนั้นไปหลายปี
จนกระทั่งวันนึงผมเริ่มที่จะคิดไอเดียแบบเด็ดๆขึ้นมาได้แทนที่จะมานั่งแก้ต่างว่ากูอาบน้ำกูอาบน้ำผมก็เริ่มที่จะเปลี่ยนเป็นการแต่งเพลงที่ใช้สำหรับด่ากลับไอ้พวกสันดานชั่วๆนี่โดยเฉพาะผลที่ได้ปรากฏว่ามีการสะอึกกันเกิดขึ้นมาทันที่เลยครับเมื่อผมเริ่มที่จะแหกปากส่งเสียงร้องแต่ละเพลงที่เขียนและแต่งขึ้นมาเพื่อที่จะใช้ด่าไอ้คนพวกนี้โดยเฉพาะ...
*สังคมทรามเพราะคนมันเสื่อม ทำตัวกระเพื่อมเหมือนน้ำกลิ้งบนใบบอน เลี้ยงหมาในปากเลี้ยงควายในสมอง วาจาปลิ้นปล้อน อิจฉาตาร้อนจนหน้าดำหน้าแดงหนักแผ่นโว้ย ไอ้พวกพ่อแม่ไม่สั่งสอน ยามให้กินเสือกนอน ยามให้นอนเสื่อกกิน...
นี่เป็นแค่ท่อนนึงของเนื้อร้องเพลงนี้ผมร้องในสไตล์ของวงคาราบาวทำนองและเนื้อร้องคิดขึ้นมาเอง
แล้วแผนเอาคืนคั่น2ของผมก็เริ่มขึ้นก็คือผมเอาเสื้อกับกางกางสีเหมือนกันที่ใส่อยู่มาแขวนโชว์หน้าทางเข้าไร่ประมาณ6ชุดต่อครั้งแล้วพอที่พวกมันออกมานั่งกันเป็นกลุ่มพร้อมที่จะกลุ่มพากันพูดแขวะพูดนินทาผมก็เริ่มต้นยุทธการคั่นต่อไปด้วยแหกปากตะโกนออกไปดังๆให้พวกมันได้ยิน...
ไอ้พวกเหี้ยมึงดูนี่นี่โว้ยเรื่องจริงเรื่องจริงๆมันอย่างนี้โว้ยไอ้พวกเหี้ยคนไม่อาบน้ำมันจะอย่ยังไงนอนยังไงตัวเหนียวๆนี่โว้ยกูใส่ของกูอย่างนี้กนักหัวโคตรพ่อหนักหัวโคตรแม่มึงเหรอวะถ้าข้องใจก็ไปคุยกันที่โรงพักพ่อมึงรออยู่เพียบเลยไอ้เหี้ยเมายาแล้วเตะเมียไอ้สันดานมึงทำได้ดีแค่นี้เองเหรอวะเล่นไม่ได้รุ่นเลยนะพวกมึง
ผมทำอย่างนี้อยู่3เดือนเต็มๆผลที่ได้ก็คือไอ้พวกที่เห็นผมแล้วพากันทำเป็นอุดจมูกพอพวกมันจะอุดจมูกแล้วสายตาไปมองเจอชุดเหมือนกันหลายๆชุดที่ผมแขวนเอาไว้เท่านั้นแหละครับสีหน้ามันแต่ละคนก็เริมที่จะเปลี่ยนกันไปแบบตามๆกัน
ภาพที่ผมเห็นก็คือการเอาคืนแบบหัวเราะทีหลังดังกว่าได้หัวเราะด้วยความสะใจตั้งแต่วันมาคนพวกนี้ก็หยุดอุดจมูกเมื่อได้เห็นหน้าผม
ส่วนไอ้พวกสันดานชั่วๆที่มันอยู่ฝังตรงข้ามันก็พากันได้ผลกรรมที่พวกมันได้ก่อกันเอาไว้ก็คือมีทีอยู่เท่ารังหนูหากินแบบเหงื่ไหลไคลย้อยด้วยความเหน็ดเหนื่อยในแต่ละวัน
การถูกนินทาจากคนที่มีใจจิตที่สกปรกเราไม่จำเป็นที่จะต้องเก็บเอามันมาใส่ใจเพราะว่าใส่ใจกับคำนินทามาก็เท่าไหร่คนที่จะเป็นทุกข์ก็คือตัวเราเองนั่นแหละไม่ใช่ใครที่ไหน
บางหลังการวางเฉยแบบทองไม่รู้ร้อนแล้วหาวิธีเพื่อที่จะเอาคืนและเมื่อใดก็ตามเมื่อความจริงมันปรากฏขึ้นมาก็เมื่อนั้นแหละครับที่ชนะจะเป็นของเรา
*เหตุการณ์ที่ผ่านมาไม่มีผลต่อคนที่ดีไปเพราะถ้าทำดีคนที่รู้จักเราอย่างจริงๆเดี๋ยวเขาก็จะช่วยเป็นพยานให้กับเราเองว่าเรื่องที่พวกมึงได้ยินมันไม่ใช่เรื่อง
ผมหวังว่าเหตุการณ์นี้จะเป็นแบบอย่างให้อีกหลายๆคนได้รู้ว่าถ้ายังต้องใช้ชีวิตอยู่ในสังคมหมู่มากเราคงจะหนีไม่พ้นเรื่องของการที่จะต้องถูกนินทาแต่ให้รู้เอาไว้เถอะว่าให้อยู่เฉยๆอย่าไปเอาคำนินทามาทำเป็นการบ้านเดี๋ยวถึงเวลาที่ความจริงมันปรากฏออกมาเดี๋ยวก็รู้ได้เองนั่นแหละครับว่าพอถึงบางอ้อแล้วมันจะเป็นยังไง
บรรญกาศในที่ส่วนตัวนี่แหละครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
