'กัปตัน'
ผมกำลังเพลินกับเสียงเพลงที่เปิดจากยูทูป แล้วก็มีงานเด้งขึ้น จุดรับเป็นโรงแรมแถวๆเจริญกรุง ปลายทางเป็นมาบุญครองเซ็นเตอร์
เมื่อผมมาถึงที่จุดรับส่งของโรงแรม ผู้ชายวัยกลางคน รูปร่างสูงโปร่ง สวมเสื้อยืดใส่กางเกงขาสั้น กำลังจ้องมาที่รถผมสลับกับก้มดูโทรศัพท์ที่มือขวากำลังถืออยู่ แล้วเค้าก็โบกมือให้ผมทราบ
เดินมาเปิดประตูรถ แล้วขึ้นมานั่งที่เบาะหลังฝั่งซ้าย หลังจากปิดประตูรถก็บอกผมว่า
"Mbk center plase"
"Yes sir ,How are you today?" ผมถามเค้ากลับ
"I am fine and you?" เค้าตอบกลับ
"I’m great" ผมตอบเค้า
เนื้อหาจากนี้ผมขอใช้ภาษาไทยเลยแล้วกันนะครับ
ผมประหลาดใจมากที่เค้าใช้ภาษาอังกฤษได้ดี แต่จะมีบ้างที่สำเนียงออกจะเป็นสเปนนิดๆในบางถ้อยคำ
"คุณพูดภาษาอังกฤษได้ดีกว่านักท่องเที่ยวสเปนหลายๆคนที่ผมเคยรับมานะครับ" ผมบอกให้เค้าฟัง
"ผมจำเป็นต้องพูดครับ เพราะผมทำงานที่ดูไบ" เค้าตอบมา
"คุณชอบทีมอะไรฟุตบอลอะไรครับ?" ผมถามเค้า
"ผมรักสโมสรเรียลมาดริด แต่ช่วงนี้ฟอร์มการเล่นตกไปเยอะ หลังจากที่ โรนัลโดออกไป" เสียงแบบเซ็งๆ
"แล้วคุณละ ชอบบาร์เซโลน่าใช่ไหม 'ลิโอเนล เมสซิ' ใช่ไหมที่คุณชอบ?" เค้าถามผม
ผมหัวเราะก่อนตอบ...
"คนไทยบางคนบอกว่าผม เค้าชอบทีมที่ทำให้ได้เงิน ในตอนที่คุณวางพนันทีมนั้นแล้วชนะ"
เค้าหัวเราะใหญ่เลย
ตัดภาพมากที่การจราจร รถติดมากๆเนื่องจากฝนตกทั้งวัน มันเป็นช่วงของพายุที่เข้าในไทยพอดี เหตุการณ์สนทนาครั้งนี้เป็นช่วงที่จังหวัดอุบลราชธานีกำลังประสบภัยน้ำท่วมครับ
ผมไม่ยอมให้เวลาที่เสียไปจากการรถติด หายไปฟรีๆแน่ ผมเริ่มถามเค้าต่อ
"ทำไมคุณเลือกไปทำงานที่ประเทศ 'ดูไบ' ครับ?"
"I am a pilot" ถ้อยคำจริงจากแดเนียล
เมื่อผมทราบถึงหน้าที่เค้ามันทำให้ผมตื่นเต้นมากๆ คำถามต่างๆเริ่มผุดขึ้นในหัวเป็นฉากๆ
ผมตั้งสติแล้วค่อยๆลำดับการถามเพื่อค้นหา วิธีคิดและความเป็นตัวตนของเค้า เนื้อหาจากนี้คุณจะเข้าใจชีวิตของคนที่ชื่อว่า 'แดเนียล'
"ในขณะที่คุณทำหน้าที่ ซึ่งมีผู้โดยสารที่คุณรับผิดชอบนั้นมีกี่ชีวิตและคุณคิดอย่างไรเพื่อให้มีสมาธิ?"
"เครื่องที่ผมขับนั้นสามารถรองรับผู้โดยสารถึง 500 กว่าชีวิต ผมคิดถึงสิ่งเดียวคือ 'ทุกชีวิตต้องปลอดภัย' ผมจะวางทุกเรื่องเมื่ออยู่หลังแผงควบคุมการบิน" แดเนียลตอบผม
"คุณก็เช่นกันเมื่อรับผู้โดยสารขึ้นมา หน้าที่ของคุณก็คือพาผู้โดยสารไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างปลอดภัย ผมคิดว่าคุณย่อมเข้าใจในสิ่งที่ผมกำลังอธิบาย" เค้าเข้าถึงใจผม จึงพูดเช่นนี้(นี่แหละที่เค้าเรียกว่าอ่านใจคนออก)
"สำหรับผมแล้วนะถ้าจะกลับรถ หรือจอดกระทันหันมันเป็นเรื่องที่ง่ายมากๆ ผมนึกไม่ออกเลยสำหรับเครื่องบินขนาดใหญ่จะทำอย่างไรเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน" ผมเล่าถึงวิธีการทำงานของผม
"ผมจะทำทุกอย่างเป็นระบบ ตามขั้นตอนที่เรียนมา อย่างเป็นขั้นตอน คือ ถ้าจะนำเครื่องลงต้องทำตามนี้ แบบนี้ อย่างนี้ ทำทุกอย่างตามกฎระเบียบ เพราะมันทำให้เกิดข้อผิดพลาดน้อยที่สุด
คุณ...ก็รู้ เครื่องบินมันจอดได้ที่ไหนละบนอากาศที่ความสูง 10 กิโลเมตรจากน้ำทะเล
ถ้ามีผู้โดยสารคนหนึ่งป่วยกระทันหัน ผมต้องประเมินสถาณการณ์ให้รัดกุมที่สุด
สมมุติผู้โดยสารเกิดอาการฉุกเฉิน ผมต้องประเมินถึงความเสียหายที่เกิดกับผู้โดยสารอีก 500 ชีวิต" เค้าตอบ
"เพราะการช่วยเหลือคนๆหนึ่งคุณต้องหาสนามบินที่ใกล้เพื่อลงจอดแบบฉุกเฉิน นั่นหมายความว่า อีก500 กว่าชีวิตจะกระทบถึงตารางนัดหมายของพวกเค้าเหล่านั้น" แดเนียลกล่าว
"ความรับผิดชอบคุณสูงมากๆนะครับ มันไม่ง่ายจริงๆ" ผมตอบไป
"คุณได้อะไรจากการเป็นนักบิน" ผมถามเค้า
"ผมมีโอกาสเดินทางไปรอบโลก ได้เที่ยวได้พบวัฒนธรรมที่แตกต่าง บางครั้งก็หาเหตุผลมาอธิบายสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ คือ
ลูกของเพื่อนผมมีชีวิตที่ครบทุกสิ่ง เช่น ไอแพด ไอโฟน เสื้อผ้า อาหารที่สมบูรณ์ แต่ทำไมเด็กเหล่านี้กลับมาความสุขไม่เท่ากับ เด็กที่อาศัยอยู่ในประเทศที่ด้อยพัฒนา รอยยิ้มของเด็กเหล่านี้ช่างกว้างและสดใสจริงๆ แววตาเค้ามีความสุข"
เค้าตอบผม
"แล้วความฝันสูงสุดของคุณล่ะครับ แดเนียล?"ผมยิงคำถามต่อ
"ตอนนี้ผมอยากมีลูกสักหนึ่งคน ผมแต่งงานมาแล้วหนึ่งปี สำหรับตอนนี้นะ" แดเนียลตอบมา
แล้วเค้าก็เสริม
"มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย สำหรับอาชีพผมที่ต้องเดินทางและทิ้งภรรยาไว้ที่บ้าน คือ 'trusting' "
"ผมเข้าใจคุณครับ" ผมตอบเสริม
เดินทางมาถึงจุดส่ง ผมบอกว่า
"ขอให้คุณเป็นกัปตันมีความสุขและสมหวังกับลูกน้อยที่จะมาเกิดครับ"
ซึ่งผมเฉลยเค้าไปว่าผมเป็นนักเขียนก่อนที่จะส่งเค้า
"ขอให้คุณประสบความสำเร็จกับงานเขียนหนังสือของคุณนะครับ" แดเนียลพูดในขณะที่กำลังปลดเข็มขัดนิรภัย ซึ่งผมเอี้ยวตัวไปจับมือตามธรรมเนียมสากลกับแดเนียลด้วยมือขวาแล้วผมก็เอามือซ้ายมาวางบนแผ่นหลังมือขวาเค้าอีกที พร้อมกับบอกว่า
"Thak you so much"
ปิดประตูเรียบร้อยเค้าก้มหัวลงมาเพื่อให้เห็นหน้าถนัดๆผ่านช่องประตูฝั่งซ้ายแล้วเราทั้งคู่ก็ส่งสัญญาณมือ บ๊ายบายอีกครั้ง
เรื่องเล่าหลังพวงมาลัย
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
