10 ต.ค. 2019 เวลา 09:17 • บันเทิง
OMG: ความรักคือการให้
ความรักคือการให้ คำพูดที่เราได้ยินเป็นประจำ แต่กระนั้นแล้วเราก็ยังออกวิ่งหาความรักกันอย่างบ้าระห่ำ บางทีเราอาจไม่เข้าใจคำพูดที่เราได้ยินจนชินหูนี้
ความรักคือการให้ แปลว่าเรามีมันอยู่กับตัวแล้ว หรืออย่างน้อยเราก็มีอุปกรณ์ที่จำเป็นอยู่กับตัวเราแล้ว ดังนั้นการออกไปแสวงหาจึงเหมือนกับการเดินทางไปบนเส้นทางแห่งความผิดหวัง
บางทีการจะให้เราเข้าใจคำพูดนี้อย่างชัดเจนเราอาจจะต้องลองมองมันเป็นภาพ OMG นึกถึงฉากนึงหนังเรื่องที่ไม่ได้น่าประทับใจมาก The East เป็นเรื่องของ FBI สาวที่แฝงตัวเข้าไปในกลุ่มผู้รณรงค์ทางสิ่งแวดล้อมหัวรุนแรง และต้องเรียนรู้วิถีของพวกเขาเพื่อเข้าไปสืบแผนในอนาคตของกลุ่มนี้
ฉากที่ OMG ประทับใจมากๆ คือฉากบนโต๊ะอาหารที่ทุกคนมีชามซุปพร้อมช้อนไม้อยู่ข้างหน้าตัวเอง แต่ถูกมัดมือมัดขาติดอยู่กับเก้าอี้ไว้ นางเอกของเรื่องพยายามกินซุปในชามของเธอจนใบหน้าของเธอเลอะเทอะไปหมด แล้วเงยหน้าขึ้นมามองทุกคนที่ร่วมโต๊ะกับเธอเหมือนบอกว่ามันไม่เห็นเข้าท่าเลย ทุกคนมองที่เธออย่างเยือกเย็น แล้วทุกคนก็เริ่มรับประทานซุปของพวกเขา โดยการคาบด้ามช้อนไม้ของตัวเองแล้วตักซุปในจานของเขาป้อนคนข้างๆ แล้วคนข้างๆ ก็ตักซุปในชามของตัวเองป้อนกลับ แล้วทุกคนก็ทานอาหารมื้อนั้นอย่างอิ่มหนำและมีวัฒนธรรม
หนังเรื่องนี้จัดว่าเป็นหนังห่วยในสายตานักวิจารณ์เลยก็ว่าได้ แต่ฉากนี้เป็นฉากที่ประทับใจ OMG ไม่เคยลืม มันสอน OMG ว่า ความรักก็เหมือนซุปในถ้วยที่ปฏิเสธไม่ได้ว่ามนุษย์เราต่างก็หิวโหยมัน ไม่ว่าจะเป็นความรักในรูปแบบไหน แต่เราไม่สามารถรู้สึกอิ่มจากการกินซุปจากชามของตัวเองได้ การได้ความรักจากตัวเองมันอาจจะประทังความหิวได้ แต่เราไม่สามารถทานซุปทั้งหมดได้โดยไม่หกเลอะเทอะอยู่รอบๆ แล้วตัวเราก็เปรอะเลอะเทอะไปหมด ดังนั้นเราต้องตระหนักก่อนว่าซุปในจานของเรา มันเป็นของคนอื่น ถ้าเราไม่รู้จักการมอบความรัก แล้วเราจะได้ความรักกลับคืนมาได้อย่างไร
ตั้งแต่เด็กจนโต เราเคยชินกับการได้รับความรักจากพ่อแม่โดยไม่หวังอะไรตอบแทนจากเรา จนเราอาจไม่เข้าใจความจริงบางอย่างเกี่ยวกับความรัก ภาพสื่อหรือในสังคมเวลาใครมีความรักก็มักจะสะท้อนถึงแต่ด้านของผู้รับ พวกเขาช่างโชคดีเหลือเกินที่ได้รับความรักจนยิ้มปริสุข เราจำเพียงเท่านั้น และเราก็ต้องการเป็นคนๆนั้น จนเรามองไม่เห็นความจริงข้างๆ ที่ถูกหลอกตาอยู่
เราลืมไปว่า ความหิวบางอย่างเราไม่สามารถอิ่มได้จากการเอามา แต่เรารู้สึกอิ่มเมื่อได้ให้ไปและได้รับกลับมา
หัวใจของความรัก คือการให้ ความรักบางประเภทเป็นการให้อย่างไม่หวังผลตอบแทน แต่ความรักส่วนมาก ต้องอาศัยการให้จากทั้งสองฝ่าย แต่ละความสัมพันธ์ เราสามารถเลือกให้มากให้น้อย รับมากรับน้อยได้ตามแต่ความต้องการของแต่ละคน ออกแบบกันได้อย่างอิสระ
บางคนหิวโหยความรัก ตะกละตะกลามกินซุปของคนข้างๆจนหมดไม่เหลือแล้วยังไปเอาซุปคนอื่นมากินอีก แล้ววิธีที่จะได้มาก็ต้องแบ่งซุปในชามตัวเองซึ่งมันควรเป็นของคนที่มอบซุปให้เขา เอาไปล่อซื้อให้คนอื่นหลงมาป้อน สรุปแทนที่คนสองคนจะอิ่มพอดี อีกคนจะได้ไปหาคนที่พร้อมจะแชร์ซุปด้วย กลับเป็นมีคนเห็นแก่ตัวอิ่มเพียงคนเดียว แต่เราก็รู้ดีว่าจุดจบของคนตะกละตะกลามอย่างชูชกคืออะไร
ยังมีเรื่องอีกมากที่เราเคยได้ยินมาจนชินหูแต่ไม่เข้าใจมันซะทีเดียว หลายครั้งที่ภาพยนตร์ทำมันออกมาเป็นภาพให้เราเข้าใจ บางครั้งเราเห็นในข่าว ในสารคดี ในภาพนิ่ง เพราะฉะนั้นเมื่อเราเสพย์อะไรเข้าไป อย่าลืมใช้หัวใจสืบหาความจริงแท้ข้างๆ และไม่หลงแต่เพียงจุดเด่นของภาพเท่านั้นนะครับ
OMG
โฆษณา