ตามหาความสุก
ผู้คนต่างเลือกสินค้าในร้านสะดวกซื้อที่มีอยู่นับพันรายการ และผมก็เป็นหนึ่งในนั้น ทุกเช้าผมมักหยุดอยู่ตรงหน้าเชลฟ์ เพื่อเลือกซื้อของชนิดหนึ่ง พลาสติกห่อหุ้มอย่างดี มีคำอธิบายพร้อมภาพประกอบให้ผู้บริโภคอย่างเราเข้าใจและเลือกมารับประทานได้ง่ายขึ้น ผมกำลังพูดถึง "กล้วยหอม"
เมื่ออ้างอิงตามคำบอกข้างผลิตภัณฑ์ความสุกงอมของกล้วยหอมจะถูกแบ่งออกเป็น 3 แบบ คือ ห่าม สุก และงอม ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับช่วงเวลาของเก็บรักษา ยิ่งบ่มไว้นานวันสีของเปลือกกล้วยจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จากสีเขียวปนเหลืองไปเป็นสีเหลืองเข้ม และจากเหลืองเข้มเปลี่ยนไปเป็นสีน้ำตาล จนถึงดำเป็นสีสุดท้ายที่กล้วยงอมเกินพอดี
นอกจากนี้แล้ว ยังมีรายละเอียดของรสชาติที่ถูกแบ่งย่อยลงไปอีก ผู้ผลิตสกรีนไว้ให้ผู้บริโภคจดจำลักษณะของสีบนผล และความอร่อยที่ชื่นชอบ เพื่อในวันหน้าการเลือกซื้อจะง่ายยิ่งขึ้น เลือกเองเป็น แยกแยะเองได้
แต่เชื่อไหมถึงแม้จะรู้ข้อมูลทั้งหมดแล้ว ตลอดสองเดือนที่ผ่านมาผมก็ยังไม่ประสบความสำเร็จกับเลือกกล้วยหอม เพื่อให้ได้รสชาติตามต้องการ บางวันก็ฝาด บางวันก็หวานจัด บางวันก็ดิบ! ขนาดว่าเขาจัดวางไว้ให้แล้วนั้น ความหวานแบบพอดีไม่เคยเกิดขึ้นได้อย่างสม่ำเสมอ
ที่มาของกล้วยหอมแต่ละลูกแตกต่างกัน รสชาติจึงไม่เหมือนกันสิ้นเชิง มันถูกคละอยู่ในตะกร้าเดียวกันก็จริง แต่มาจากต่างต้นต่างถิ่น ไม่มีทางเลยที่ผมลิ้มรสชาติหอมหวานได้ทุกวัน และบางครั้งลูกที่เลือกมายังไม่สุกดี ผมก็ใจเร็วด่วนได้เพราะความหิวโหย เลือกที่จะเอาเข้าปากไปเสียก่อน
ทำให้รู้ว่า
ความสุกของคนเราไม่เท่ากัน
ความทุกข์ขึ้นอยู่กับ 'ระดับของความสุก' ยิ่งสุกมากยิ่งทุกข์น้อย
และในบางครั้งก็ต้องรอ
หากรอไม่เป็นก็ต้องทำใจ กินแบบฝาดๆ ไปอย่างนั้น.
อิงค์กาย (เขียน)
.
.
.
Photo by dorner on unsplash
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
