แว่ว เสียงราษฎร์ร่ำไห้ใน ยามค่ำ
สายฝน พรำ แผ่นดินของเรา ผอง
เมื่อ อาทิตย์อับแสง ลาน้ำตานอง
สายลม ต้อง แสงเทียน ดับลับชั่วกาล
ศุกร์สัญลักษณ์ บังคมลา พระมหามงคล
โอ้ ค่ำแล้ว ในกมลสิ้น คำหวาน
คืน ไร้เดือน ลมหนาว นั้นยาวนาน
กว่าจะผ่านห้วงเวลา ชะตาชีวิต
เมื่อโสมส่อง เตือนใจ ให้ยั้งอยู่
หักอาลัย ยิ้มสู้ ประกอบกิจ
เพื่อ ความฝันอันสูงสุด จักอุทิศ
หวังตามรอยบาทบพิตรด้วยใจภักดิ์
ผ่าน ยามเย็น เห็น แสงเดือน ที่เคลื่อนคล้อย
เราสู้ คอยอดทนให้ชนประจักษ์
ทำความดีด้วย ดวงใจกับความรัก
เพื่อทรงพัก ไกลกังวล ที่บนฟ้า
เจ้า แก้วตาขวัญใจ อย่าไห้หวน
จงช่วยชวนกัน ฝัน ถึงวันหน้า
ใกล้รุ่ง แล้วประเทศไทยในน้ำตา
พระราชาสถิต ในดวงใจนิรันดร์
… รักนี้จะอยู่ในดวงใจนิรันดร์ …