⭐กี่ปีผ่านไป ก็ยังจำได้⭐
เมื่อครั้งยังเรียนชั้นประถม จำได้ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่อาจารย์ที่โรงเรียนให้เขียนเรียงความ จำได้ประมาณว่าให้หัวข้อประมาณว่า "สัตว์เลี้ยงที่อยากเลี้ยง"
จำได้ว่าตอนนั้นผมก็เขียนประมาณว่าอยากเลี้ยงสุนัข แต่จำเนื้อหาที่เขียนไม่ได้แล้ว
แต่ที่จำแม่นยำที่สุดคือท่อนสรุปของเรียงความ ที่จำได้เพราะอะไรเดี๋ยวค่อยเฉลยตอนท้าย
ผมเขียนท่อนสรุปของเรียงความไว้ว่า
"ไม่ว่าเราจะเลี้ยงสัตว์ชนิดใดก็ตาม เราควรจะเลี้ยงชีวิตของเราให้รอดเสียก่อน เพราะถ้าเราเลี้ยงชีวิตของเราไม่รอด แล้วเรายังไปเลี้ยงสัตว์อีก สัตว์นั้นก็จะพลอยลำบากกับเราไปด้วย"
เหตุผลที่ผมจำเรื่องนี้ได้ โดยเฉพาะท่อนสรุปของเรียงความที่ผมเขียนนี้ ผมจำได้ก็เพราะว่า........
อาจารย์ได้ตรวจเรียงความของผม แล้วชมผมอยู่หน้าชั้นเรียนว่า "แค่ท่อนสรุปของเรียงความ ครูก็ให้เธอ 10เต็มแล้ว"
นี้แหละครับที่ทำให้ผมจำท่อนสรุปของเรียงความนี้ไม่มีวันลืม เป็นความภูมิใจเมื่อครั้งวัยเด็กของผม
แต่จริงๆแล้ว ผมฟังคำชมของอาจารย์แล้ว ผมก็ไม่ได้ถึงขนาดตื่นเต้นกับคำชมนี้มากมายอะไรนักหรอกครับ
แต่ก็แค่..............จำได้ว่าผมนั่งเก้าอี้อยู่ แต่รู้สึกได้ว่า ก้นของผมมันลอยเหนือเก้าอี้ไปประมาณเกือบ 1ฟุต
ก็แค่นั้นเอง😅
"มนุษย์เขียน"
ภาพประกอบ:
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
