ครั้งหนึ่ง โจโฉเคยนำทัพยกทหารนับแสนไปบุกกังตั๋งของซุนกวน หนึ่งแสนมากแค่ไหน นึกภาพดูว่าทหารเคลื่อนทัพทีแผ่นดินต้องสั่นสะเทือน
ด้วยชื่อเสียงมหาอุปราชที่ตีแตกทุกทัพมาแล้ว
โจโฉไม่มีคำว่าพ่ายแพ้อยู่ในหัวเลย กรีฑาทัพมาครั้งนี้ยังไงก็ต้องได้กังตั๋งไปครอบครอง
คืนหนึ่งก่อนรบ..แสงจันทร์เดือนหงายฉายแสงพอให้รื่นเรงใจใต้ราตรีนั้น โจโฉครึ้มอกครึ้มใจ ร่ำสุราฮัมเพลง ร่ายกลอนอย่างอารมณ์ดี เห็นฝูงกาบินมาก็ฉุกคิด ถามเหล่าที่ปรึกษาว่าฝูงกาบินมาดังนี้จะดีร้ายประการใด ที่ปรึกษาทั้งปวงจึงว่าอันการ้องมาบัดนี้ด้วยเห็นเดือนหงายเข้าใจ ว่าใกล้สว่าง น่าที่จะไปหากิน ท่านมหาอุปราชจะนำมาทำนายไม่ได้
โจโฉได้ฟังดังนั้นก็หัวเราะอย่างอารมณ์ดี เสพสุราซ้ำเข้าไปอีก ยิ่งเมาหนักขึ้น หยิบทวนมาถือแล้วประกาศก้องแก่เหล่าทหารทั้งปวงว่า ทวนเล่มนี้เราถือมาแต่แรกตั้งตัวได้ ปราบทั้งโจรโพกผ้าเหลือง ลิโป้ อ้วนสุด อ้วนเสี้ยว หัวเมืองทั้งปวงเราล้วนปราบได้หมดไม่เสียทีได้เกิดมาเป็นชายชาติทหารแล้ว
พูดจบโจโฉก็ร้องเพลงต่อไปเรื่อยว่า ธรรมดาเกิดมาก็ต้องตาย ธรรมดาภูเขามักสูง ธรรมดาน้ำในมหาสมุทรก็ลึก แต่ไฉนฝูงกาบินมาไร้กิ่งไม้เกาะ
เล่าฮก ซึ่งเป็นครูเพลงในทัพของโจโฉได้ยินดังนั้นจึงแย้งไปว่าท่านมหาอุปราชพูดเช่นนี้ไม่เป็นมงคล ก่อนออกรบจะร้องว่าตาย นกไร้ไม้เกาะก็เหมือนออกไปตาย เป็นลางร้ายต่อศึกครั้งนี้
โจโฉที่เมาได้ที่แล้วได้ฟังดังนั้นก็โกรธมาก ท่านสิพูดไม่เป็นมงคล เราร้องเพลงปลุกขวัญกำลังใจทหาร เหตุใดท่านมาขัดและพูดว่าเราจะแพ้
พูดจบโจโฉก็ขว้างทวนที่ถืออยู่ไปแทงคอเล่าฮกตายทันที ค่ำคืนนั้นจึงจบลงด้วยความเงียบไร้ซึ่งเสียงเพลง หรือแม้แต่เสียงพูดคุย
....
ถ้าศาสตร์ คือประมวลระบบวิชาคือรู้ต่าง ๆ ในโลกนี้ ที่มีการบันทึกเห็นพ้องต้องกัน
ศิลปะ ก็เป็นการสื่อสารด้วยสัญลักษณ์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น ภาพวาด บทกลอน บทเพลง ไปจนถึงสถาปัตยกรรม
ศาสตร์ มักตามหลังคำหนึ่ง เช่น คณิตศาสตร์ หมายถึงศาสตร์ของตัวเลข (1+1=2 ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้)
แต่ศิลปะหาได้เป็นเช่นนั้น เราจะรับสารอย่างไรขึ้นอยู่กับจริตและประสบการณ์ของเรา บางคนชอบสีเขียว บางคนไม่ชอบ ภาพ ๆ หนึ่ง จึงมีทั้งคนชอบและคนไม่ชอบ เพลงหนึ่งดังติดชาร์ตแต่เราก็ไม่ชอบก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
จากเรื่องที่เล่าไปเราได้แง่คิดอะไรบ้าง
1. คนเมาเราคุยไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว จึงมีคำพูดว่าอย่าเถียงคนบ้าอย่าว่าคนเมา
2.เจ้านายเรากำลังปลุกขวัญกำลังใจทหาร ควรหรือที่เราจะขัดต่อหน้าทุกคน จะพูดก็ควรเลือกเวลาพูด ถ้าไม่ใช่เรื่องเลวร้ายมาก ไม่พูดเสียก็ได้
3.เรามีความเชี่ยวชาญมากกว่า ก็อย่าถือตัวว่าเราจะถูกต้องทุกครั้ง ความชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
เล่าฮกอาจถือตัวว่าเป็นครูเพลง จึงกล้าขัดโจโฉ
แต่ขัดแล้วเราได้อะไร มันคุ้มกันไหม
ความชอบของใครก็ของคนนั้น ปัจจุบันในโซเชียลเราเห็นกันมากที่เรามักจะนำความคิดของเราไปตัดสินคนอื่น เช่น ใช้ของแบบนี้รวยอย่างเดียวไม่ได้นะต้องโง่ด้วย หรือถ้าเป็นเราเราไม่ใช้หรอก
ก็คนใช้ไม่ใช่คุณไงคะ เค้าเลือกของเค้าแล้ว การที่เราจะไปพูดแบบนั้นมันไม่น่ารักเลย
ทั้งหมดเป็นมุมมองของเป้ย ณ เวลานีเเท่านั้นนะคะ ต่างคนก็ต่างมุมมอง อายุมากขึ้นก็อาจคิดเปลี่ยนไปจากนี้ได้ ผิดถูกไม่ว่ากันนะคะ
ในโลกนี้ประกอบไปด้วยศาสตร์และศิลป์หลากเรื่อง
เมื่อรู้หลายเรื่องแล้ว อย่าลืมเรียนรู้ศิลปะในการอยู่ร่วมกันด้วยนะคะ 😊
เป้ย 16 oct 2019
- 10
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
