บันทึกครูอาสา ณ เมืองแขก
ตอนที่ 2 น้องๆยังขาดอะไร
เมื่อวานแน็ตและคณะครูอาสาในนามของมูลนิธิกระจกเงาได้เดินทางไปทำกิจกรรมและทาสีห้องเรียนที่ Orchid English School ซึ่งห่างจากตัวเมืองดาร์จิลิงไปประมาณ 45 นาที เดินทางโดยรถยนต์
โรงเรียนนี้ถือเป็นโรงเรียนที่สอนเป็นภาษาอังกฤษหนึ่งเดียวในละแวกหุบเขานั้น
สิ่งที่เห็นคือน้องๆ พร้อมที่จะเข้าร่วมทุกกิจกรรม น้องๆกล้าแสดงออก แต่ยังอยู่ในกรอบ คุณครูไม่จำเป็นต้องถือไม้เพื่อให้เด็กกลัว ครูไม่ต้องขึ้นเสียงเพื่อให้เด็กฟัง
มองกลับมาที่เด็กไทย
มันก็จะมีเส้นบางๆระหว่างคำว่า กลัว กับ เคารพ เสมอ
เราถูกสอนให้อยู่เฉยๆ ห้ามพูด ห้ามถาม อย่าถาม ถามไม่ดี ประจานต่อหน้าเพื่อน คุณครูต้องถือไม้ไล่ตามเด็กให้เข้าแถวให้ตรง ตีโต๊ะเพื่อให้เด็กเงียบแล้วฟัง
วัฒนธรรมเช่นนี้ถูกส่งต่อเป็นทอดๆ ถูกปลูกฝังมาเป็นรุ่นๆจนไปถึงมหาวิทยาลัยและวัยทำงาน
EQ ไม่ได้ถูกพัฒนาอย่างถูกต้อง
ในขณะที่โรงเรียนนี้ เด็กๆยิ้ม มีความสุข มีทัศนคติที่ดีที่เราสามารถสัมผัสได้ตั้งแต่ก้าวแรกที่แน็ตย่างเข้าไปในรั้วโรงเรียน
แน็ตถูกส่งให้เรียนในโรงเรียนที่เพียบพร้อม เหมาะสมแก่การเรียน พ่อแม่มีเงินทุนพร้อมที่จะซื้ออุปกรณ์ให้แน๊ต แต่แน๊ตไม่เคยชอบไปโรงเรียนเลย โชคดีที่ตั้งใจเรียน ไม่เคยสอบตก แต่ก็ไม่ได้ชอบเท่าไหร่ ครูดุจังว่ะ ไม่เข้าใจก็ถามไม่ได้
เทียบกับน้องๆเหล่านี้ แค่เราเข้าไปยิ้มให้ เค้าก็ดีใจจะแย่แล้ว
สิ่งเดียวที่น้องๆเหล่านี้ขาดคือ “โอกาส”
‘โอกาสที่จะได้เรียนในห้องเรียนที่สวยงามเพียบพร้อมไปด้วยอุปกรณ์การเรียน’
น้องๆยังคงต้องแบ่งกันใช้ดินสอไม้กล่องเล็กด้วยสัดส่วน 1:3 ครูบางท่านยังต้องหักสีให้แบ่งกันใช้
ในห้องเรียนยังคงไม่มีไฟฟ้า แสงสว่างไม่เพียงพอ ไม่มีแอร์ไม่มีพัดลม ฝุ่นหนา ผนังสีถลอก พื้นที่ไม่สามารถขยายได้เนื่องจากเป็นพื้นที่ของกรมป่าไม้ โรงเรียนนี้จึงเปิดแค่ nursery - grade 4 เท่านั้น ผู้ปกครองหลายๆอยากให้ทางโรงเรียนเปิดชั้นเพิ่มเพื่อที่จะได้ไม่ต้องส่งบุตรหลานไปเรียนในเมือง ถึงแม้ว่าแถวๆนั้นจะมีโรงเรียนรัฐบาลอยู่แต่คุณครูที่นั่นทำร้ายร่างกายเด็ก ผู้ปกครองจึงเลี่ยงไม่ส่งลูกไปที่นั่น สุดท้ายก็ต้องส่งไปเรียนในเมืองซึ่งต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเดินทางและแบกรับค่าเทอมที่สูงขึ้น
ค่าเทอมที่นี่เดือนละ 500 รูปี หรือประมาณ 250 บาท
สีตามผนังลอกเป็นแผ่นเห็นปูนด้านใน เราจึงทำการทาสีใหม่รวมถึงวาดรูปให้น้องๆกันด้วย
ซึ่งค่าสีและอุปกรณ์นั้นได้มาจากยอดบริจาคจากหลายๆทาง ซึ่งรวมถึงของแน็ตที่ได้รับบริจาคมาเป็นจำนวนเกือบ 5,000 บาท ขอขอบคุณน้ำใจของทุกๆคนมากๆนะคะ
ซึ่งถ้าไม่ใช่งานโรงเรียนช่วยน้อง แนตคงไม่มีเวลาเพ้นท์เสือตัวน้อยคนเดียวได้ทั้งหมด และแน่นอน มีน้องมาวาดเป็นแนวให้ค่ะ ให้แนตวาด 3 ชาติก็ไม่เสร็จ 🤪
แน็ตแค่อยากให้เด็กไทยมีความกระตือรือร้นได้สักครึ่งนึงของน้องๆเหล่านี้
EQ สำคัญไปไม่น้อยกว่า IQ เลย
ติดตามการอัพเดทแบบเรียลไทมาได้ที่ pakk.ti ค่ะ 💕
ปล. ท้องเสียไปแล้วจย้าาาาา
Darjeeling, India
18 October 2019
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
