20 ต.ค. 2019 เวลา 00:18 • ท่องเที่ยว
บันทึกครูอาสา ณ เมืองแขก
ตอนที่ 3 - Indigo Airlines และหน้าที่ของลูกเรือเวลามี ผดส. ป่วย
ใครๆก็คิดว่า อี๋ สายการบินแขก เหม็นแน่ๆ ไม่โอเคแน่ๆ ในฐานะที่เคยเป็นแอร์มา แอร์ทีมนี้คือบริการดีเกิน 5 ดาว
Indigo
เรื่องของเรื่องคือแน็ตนี่แหละป่วยบนไฟลท์
ขออธิบาย โรคยอดฮิต “ปวดประจำเดือน”
ซึ่ง ..... ไม่ถึงกับชีวิตหรอก แต่ก็พะงาบๆอยู่ ขยับตัวเป็น sloth
เวลาอาการมันหนัก โรคนี้จะ require น้ำร้อน น้ำเปล่า ยา ถุงน้ำร้อน ผ้าห่ม การนอนในที่ราบ และ ความเข้าใจ
คนที่ไม่เคยเป็นจะไม่เข้าใจ บางคนปวดจนขยับตัวไม่ได้ก็มี บางเดือนก็เป็นแบบนั้น เดือนไหนไม่ปวดนี่ถือว่าพระเจ้าเมตตา แต้มบุญสูง
คือเราก็หลับไปแหละ แล้วอยู่ดีๆก็ตื่นขึ้นมาเพราะมันเริ่มรู้สึกปวด ไม่เกิน 5 นาที ตัวงอไปเลยจ้า ยาก็ไม่ได้พกไป ก็เลยนั่งทำใจสักพักก่อนขยับตัวเดินไปขอยาที่แกลลี่ท้ายเครื่อง จริงๆมันมีคอลเบล มั้งงงง แต่มันไม่มีสมาธิหาแล้ว พอไปถึงท้ายเครื่องเราก็บอกแอร์ว่าขอยาแก้ปวด แอร์ไม่ให้จ้า ... แต่เราไม่โกรธเค้านะ เพราะวิธีที่เค้าพูดมันสุภาพและเค้าก็พยายามอธิบายว่า พารา มันไม่ตรงจุดรึป่าว เราก็ยืนถกกันสักพัก เค้าก็มีการโทรปรึกหัวหน้าที่อยู่หน้าเครื่อง สุดท้ายก็ได้พารามาเสิร์ฟที่ seat พร้อมน้ำ 1 แก้ว แล้วก็โดนซักประวัตินิดหน่อย เป็นเรื่องปกตินะ เพราะเวลามีใครป่วยบนไฟลท์ แอร์-สจ๊วตต้องจดดีเทลไว้ ส่งกลับสายการบิน เพราะฉะนั้นใครรู้สึกว่าป่วยแล้วโดนซักเยอะ รำคาญ อย่ารำคาญค่ะ มันเป็นหน้าที่ของเค้า
แอร์คนที่ 1 เอายามาให้จากด้านหลังพร้อมน้ำดื่ม ตอนที่กำลังจะโยนยาเข้าปาก มีแอร์อีกคนมาจากด้านหน้ามาจับแก้วไว้แล้วบอกว่า แอร์คนที่ 2 พูดกับเราว่า ยูควรดื่มน้ำอุ่นนะ เอามั้ย เดวไอไปเอาให้ เราก็ เอ่อะ ก็ดี ได้แต่พูดว่า thank you แผ่วๆ และคิดว่าดีนะที่กูยังไม่โยนยาเข้าปาก ขมตาย
Don’t forget to make someone’s day everyday.
ตัดภาพไปตอนที่กินยาเรียบร้อย นอนไปซักพัก ตื่นอีกเพราะมันก็นอนไม่สบายหรอก เลยเดินไปเข้าห้องน้ำ หาทางระบายความปวด เข้าไปนานเหมือนกัน จนแอร์ต้องเคาะ 555555 พอออกมาจากห้องน้ำอย่างสิ้นหวัง แอร์คนที่ 2 นี่แหละยื่นขวดน้ำใส่น้ำร้อนมาให้แล้วบอกว่า เอาไปวางที่ท้องลดปวดนะ ...... ในฐานะที่เป็นแอร์มาก่อน นี่คือ beyond expectation กับไฟลท์เช้าขนาดนี้
ตอนแน็ตทำไฟลท์ไป-กลับช่วงเช้ามืด แค่แรงเสิร์ฟอาหารยังจะไม่มีเลย นี่แอร์เค้ามีความ considerate และขวดน้ำนั่นก็มีค่าเหมือนถ้วยรางวัล และความสุภาพของแอร์ทั้งทีม ทุกอย่างมันเลยดูโอเคไปหมด แน็ตก็เลยเขียน compliment letter ให้ทุกคนอย่างยาว และแน่นอน เค้าดีใจกันมากๆ โดยเฉพาะ purser แนตเลยพูดกับเค้าว่า “I was a cabin crew before. I barely survived the early-morning flights. But u guys nailed it.”
แอร์-สจ๊วตไม่ได้ต้องการอะไรเยอะหรอก เราได้เงินเดือนสูงกว่าชาวบ้านอยู่แล้วแหละ แต่สิ่งที่เราต้องการคือกำลังใจและจดหมายชม (compliment letter) ทำไมถึงเทียบกับคนป่วย?
เพราะคนป่วยคือสถานะของคนที่เหมือนจะ sensitive ที่สุด มันเทียบได้กับคนป่วยที่ต้องการแรงฮึดในการรักษาตัว แอร์ที่นอนไม่ได้ก่อนไปทำไฟลท์ เทียบได้กับผู้ป่วย ICU ที่พยายามโชว์หมอว่าออกจากห้องนี้ได้ อะไรกระทบหน่อยคือพัง ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้นหรอก หาวก็ไม่ได้ หลับในก็ไม่ได้
และไม่ว่าจะอาชีพไหนๆ หรือกับใครก็ตาม อย่าลืมว่าเราควรให้ความสำคัญ make someone’s day, spread out positive energy กันทุกๆวันนะคะ
Darjeeling, India
20 October 2019
โฆษณา