3 พ.ย. 2019 เวลา 01:33 • ปรัชญา
ตลอดระยะเวลาจากจุดเริ่มต้น
ที่มีเพียงความฝัน ...
ผมไม่เคยรู้เลยว่าจะเดินทางมาได้ไกลแค่ไหนกับสิ่งที่เราทำ
จุดเริ่มต้นที่มันแทบเป็นไปไม่ได้เลย
เหมือนเดินฝ่าเข้าพงหญ้าสูง
ผมมีเพียงเครื่องมือในอดีต
ที่ติดตัวมาจากการทำงาน
แล้วเดินฝ่าเข้าไปในพงหญ้าสูง
ค่อยๆถางมันไปเรื่อยๆ
เหนื่อยก็พักบ้าง
แต่ก็เดินถางมันต่อไป
จากจุดสิ้นสุด...
กลายเป็นจุดเริ่มต้นใหม่
และขอยอมรับตรงๆ
วันนั้นกลัวกับความไม่แน่นอนมากๆ
เหมือนเราเคยเขียนปากกาข้างขวามาตลอด
วันหนึ่งใช้ไม่ได้ขึ้นมา
ต้องพยายามใช้มือซ้ายแทน
วันนั้นย้อนกลับไปรู้สึกอึดอัด กลัว
แต่ต้องสู้นั้นเป็นเพียงทางรอดทางเดียว
ซึ่งตลอดชีวิตผมมักมีทางเลือกหลายทาง
และ เพราะทางเลือกหลายทาง
เราเลยไม่เคยสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอัน
จนวันนั้นมาถึงที่เป็นทางเลือกทางเดียวที่ต้องเดิน จริงๆมีคนให้ทางเลือกแต่เป็นสายงานเดิม
ซึ่งผมต้องขอบคุณทุกท่านในวันนั้นด้วย
แต่วันนั้นผมปรับวิธีคิดใหม่
จากเดิมที่ต้องมีแผนสองสามแผน ไม่แหล่ะ!!!
มีแผนเดียว...ถ้ารอดต้องสำเร็จ
ถ้าไม่รอด...ก็ล้มกองอยู่ตรงนั้น
มันเป็นอารมณ์ เดียวกับสุภาษิตจีน
"อย่าไล่หมาจนตรอก
เพราะถ้ามันจนตรอกมันจะสู้ตาย"
ในวันนั้นผมเข้าตาจนจริงๆ
และไม่มีทางเลือกอื่นเพราะปฎิเสธไปหมด
จึงสู้มันสุดกำลังมีน้อยใช้น้อย มีมากก็ใช้น้อย เพราะเราเดินบนเส้นทางที่ความไม่แน่นอนสูง
พอนึกถึงชีวิตช่วงนั้นที่ไรน้ำตาไหล
ผ่านมันมาได้ไงเนี่ย
ยังไงต้องขอบคุณเหตุการณ์ในวันนั้น
ที่บีบตัวเองอย่างไม่คาดฝัน
และทำให้รู้ว่า "การโฟกัส" "ความมุ่งมั่น"
ถ้าไม่ได้มันมา...ไม่เลิกเด็ดขาด สำเร็จแน่นอน
ถ้ามีคนมาถามว่าคุณลำบากยังไง
เอาเป็นว่าผมไม่ได้พบเพื่อนเลย
เพราะเงินหมุนอยู่ธุรกิจหมด
แม้แต่อาหารดีๆ ก็ได้แต่มอง
แล้วรายได้ก็ไม่เกิดเลยในช่วงแรกๆ
แล้วคิดถึงเงินเดือนประจำที่เข้ามาทุกเดือน
อดมื้อกินมื้อ
เพื่อประคองธุรกิจมันไปให้ได้
ถ้าใครมีฝันจงก้าวออกไป
แต่มันไม่มีวันง่ายหรอกในช่วงแรก
แม้แต่ตอนนี้ก็ไม่ง่ายแต่ก็ต้องสู้ต่อไป
จำไว้ว่า ไม่ได้ ไม่เลิก
หากบทความนี้มีประโยชน์ ฝากกด like กด ติดตาม เป็นกำลังใจให้แอดด้วยเด้อ^^
ช่องทางการติดตาม:twintrade เล่าหุ้นให้มันง่าย
โฆษณา