The pastel เมื่อหัวใจใส่ผ้ากันเปื้อน-4. ปริศนา? วินมอเตอร์ไซด์หมายเลข50
โอ้ย!!!ประจำเลยสั่งของไม่เคยได้...อะไรก็ไม่รู้ วุ้ย!!เสียใสๆ. ่ในอารมณ์ โมโหของคนชื่อฟางที่กะลังหงุดหงิดกะอะไรสักอย่างระหว่างเตรียมเครื่องดื่มชงใส่เครื่องกด.... ผมก็เลยเดินไปถาม
แทน:::มันยังไงหงุดหงิดแตาเช้า
ฟาง:::ก็ไอร้านขายส่งนะสิพี่ สั่งน้ำมะนาวกะน้ำสัปประรดไปอย่างละ4
กล่องไม่เห็นมาส่งเลย แล้วหนูจะทำพันช์ยังไง?
แทน:::แล้วตอนนี้เหลืออัไรบ้างละ
ฟาง: เหลือส้มเข้มข้น80%อยู่2กล่อง กับลิ้นจี่35%อีก2กล่อง ร้อนขนาดนี้วันนี้ก็หมดแล้วพี่
แทน:::ก็ปิดป้ายช่องที่ใส่พันช์ว่าสินค้าหมดชั่วคราววันนี่ขาย2อย่างก็พอ ส่วนของแด่วพี่ตั้งเค้าเตอร์ไอติมเสร็นแด่วพี่ตามให้
เรื่องง่ายๆโวยวายทำไม. ....ยัยฟางเอ้ย
เลยเทียงนิดหน่อย ก็มีวินมอไซด์มาน้ำผลไม้
คนที่ออกไปรับก๋ผมนี่ละค้าบ ...น้ำผลไม้ลังโต2ลัง....
ระหว่าทีาผมยกของมาเก็บ คนชงกาแฟก็ถาม
นุช:::เอ้ยแทน วินเบอร์ไรมาส่ง
แทน:::เบอร์50ทำไมหรอ
นุช::::เปล่า?แค่อยากรู้....
แทน:::แด่วนี้จะเอาเลขวินไปแทงหวยเลยหรอ????555.
แล้วเธอก็อมยิ้มเดินจากไป
บ่าย3กว่าๆ ชายคนหนึ่งในชุดพนักงานออฟฟิตเดินเข้ามาสั่งกาแฟพร้อมกับกระดาษโน๊ต.
"แก้วนี้ของคุณ"
แล้วก็บอกว่า วางไว้โต๊ะหมายเลข2นะครับ
อ้าว????แล้วใครละจะมาเอาหนุ่มคนนี้นี่ยังไง แต่ด้วยความที่เป็นลูกค้า ก็แด่วจัดให้
-------------@4โมงตรง---------คุณรู้ใช่มั้ยว่าใครมา......ใช่แล้ว น้องพลอยสาวน้อยลาเต้ ของเรานี่เอง....สภาพยับเยินตามเคย..เธอมาพร้อมกับชุดนักเรียน. ม.ปลาย สะพายเป้และก็หอบชีสกองโต....เธอวางมันข้างโต๊ะกาแฟตัวเดิมเธอนั่งลงที่เดิมและ นอนคอพับทิ้งแขนห้อยข้างลำตัวเหมือนเดิม
ถ้าเป็นคนอื่น ฟางหรือนุช หรือผมจะรีบไปรับออเดอร์ แต่สำหรับเธอ ต้องให้เวลาเธอหน่อย ให้เวลาเธอได้พักจากการเรียนที่โหดร้าย จากสภาพจิตใจที่บอบช้ำจากความกดดันต่างๆนาๆ....ยิ่งช่วงนี่เธอต้องแก้งานเพื่อที่จะรักษาเกรดของภาคเรียนนี่ เพราะเธอเพิ่งสอบตก ......
ผ่านมาเกือบชั่วโมง... ได้เวลาปลุกแขกวีไอพี มาทำการบ้านละ..... ฟางเดินเอาน้ำเย็นไปวางที่โต๊ะ ทันทีที่ฟางวางแก้วน้ำ เด็กสาวก็สะดุงตื่นแล้วโผเข้ากอดชุกหน้ากับผ้ากันเปื้อน ......
ฟาง:::เป็นอะไรไปจ๊ะ สาวน้อย..ร้องไห้อีกแล้ว
พลอย::::พี่ฟาง..หนูเหนื่อย..เหนื่อยกับการที่เพื่อนชอบล้อเรื่องหนูกับแฟนเก่าหนูอาย...
ฟาง::โอ๋ไม่เอาน่าน้องพลอยเรื่องแค่นี้เอง.......วันหลังก็ยิ้มแล้วก็บอกเพื่อนน้องนะว่า แฟนเก่านะเหมือนถุงพลาสติกหมดประโยชน์ก็ทิ้ง.ใครจะใช้ต่อเชิญเลย....รับรองเพื่อนๆน้องไม่กล้าล้อแน่ๆ......
แล้วเธอก็ถาม...เอาแบบนี้หรอคะพี่มันจะดูร้ายๆนะ
ฟาง::ก็ต้องข่มคนอื่นบ้างหรือหนูจะยอมฝ่ายเดียวละ
พี่ๆหนูเอาลาเต้เย็น กับขนมปังทาเนย2ชิ้นรบกวนหน่อยนะพี่สาวคนสวย
ในมุมมองของผม ถ้าหนูพลอยมาด้วยสภาพนี้ทุกวัน ไม่นานคงแย่แน่ๆ ไม่เป็นความดันก็ ใขข้อเสื่อมก่อนวัย...แน่นอน
พอได้เวลาเธอก็ยัดตำราเรียนใส่กระเป๋าแล้วสวัสดีพวกเราทั้ง3คนก่อน ออกจากร้านไป
-------@safe zone ของเธอละร้านนี้------
ใกล้เวลาปิดร้าน ชายหนุ่มใส่ชุดหมีสีส้มเดินมา ด้วยท่าทางเหนื่อยล้าตาปรือๆ พร้อมกับกระเป๋าถือที่ใครเห็นก็รู้ว่า กระเป๋าช่างแน่นอน ใกล้ๆเวลาปิดร้านแต่ละคนที่มาอย่างกะเครื่องใช้ไฟฟ้าแบตหมด.....
เราเองก็แบตออ่นเช่นกัน เหลือพลังงานไว้ขี่มอไซด์กลับบ้านแค่นั้นละ555
จะมีที่ดี้ด๊าแบตไม่ลดก็คงมีแต่ฟางนี่ละ พลังงานล้นเหลือ ขนาดล้างของยังเต้น
kill this love หน้าอ่างล้างจานเลย......ใช้แบตรุ่นไรเนี่ย????
ระหว่างทางกลับบ้าน นุชก็เริ่มตามหาว่าใครกันที่ขับวินเบอร์50 เธอแค่อยากรู้ว่าจริงแล้วเขาขับวินจริงๆหรือเป็นแค่งานพาร์ทไทม์บังหน้า ...เธอจำได้ ว่าเธอเห็นเสื้อวินตากอยู่ หลังจากบ้านน้องพลอย. เธอเดินมองไปเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่บ้านหลังหนึ่ง......มีมอไซด์จอดอยู่หน้าบ้าน. เธอหยุดยืนมองพิจารณาอยู่นานแล้วเธอต้องสะดุงสุดตัว เมื่อมีใครสักคนมาสะกิดหลังเธอ....
"มายืนมองบ้านคนอื่นแบบนี้มีอะไรรึเปล่าครับ???"
"ไม่มีไม่มีอะไร แค่สงสัยว่าใช่บ้านเพื่อนรึเปล่า"ด้วยความเขินเธอเดินออกจากตรงนั้นด้วยความเร็วแสง..... ว้าไม่ใช่บ้านวินเบอร์50สักหน่อยเป็นบ้าน
อีตาช่างแบตออ่นนี่เอง....วุ้ยอารมเสีย!!!!
แล้วมาลุ้นกันต่อไป ว่า
วินเบอร์50คือใคร???
สาวนุชเราจะยังไง???
และน้องพลอยจะเลิกออ่นล้าเมื่อไหร่???
แก้คำผิดให้ด้วยนะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
