28 ต.ค. 2019 เวลา 14:45 • การศึกษา
“ตามหาความรู้ที่ไม่มีวันสิ้นสุด”
ตราบใดที่เรายัง “อยากรู้” ความรู้จะไม่มีวันสิ้นสุด
มายแอบถ่ายรูปนี้ได้พอดี รางวัลประจำวันเลย 💗
ไอนสไตน์กล่าวไว้ว่า..
"Neither especially clever nor especially gifted, I am very very curious"
แปลออกมาแล้วจะประมาณว่า
“ผมไม่ได้เป็นคนฉลาดหรือมีพรสวรรค์ใดๆ
ผมเป็นคนที่ขี้สงสัยมากๆๆ (อยากรู้สุดดดด ทุกเรื่องงง)”
บทความนี้อยากเล่าเหตุการณ์ของมนุษย์ป้าที่อยากจะฉลาด
ในที่นี้ก็คือ Auntie Smile นี้เอง 🤣 ขวัญใจวัยรุ่นเมืองอิตาลี
#นางงามมิตรภาพฟลอเรนซ์ ก็ยังอยู่นะคะ 🤣
เรื่องราวต่อไปนี้เป็นอีกหนึ่งทางเลือกให้คนที่กำลังจะต้องทำงานโปรเจคใหม่ กำลังได้งานใหม่หรือย้ายงาน ไม่ว่าจะอะไรก็ตามที่ต้องเริ่มเรียนรู้ใหม่ ...
ขอให้อย่าท้อ ขอเพียงแต่ขยัน ...
และพยายามศึกษาข้อมูลใหม่เยอะๆ
ผ่านจากการตั้งคำถามที่เราสนใจหรือสิ่งที่เรา “อยากรู้”
ภาพตัดมาสำหรับกรณีของมายที่ “อยากรู้”
เพราะคิดว่าตัวเองไม่รู้อะไรเลยตั้งแต่มาเรียนป.โทที่อิตาลี
ฉะนั้นวิธีการแก้ปัญหาของความไม่รู้คือ.. เราต้องรู้!!
ดังนั้นระหว่างรอเข้าเรียน..หรือหลังเลิกเรียน..
ป้าสมายชอบฝังตัวเองในห้องสมุดอย่างน้อยวันละ 2-3 ชั่วโมง.. 🤣🤟🏼🤓🧐
จริงๆนะ ช่วงแรกๆที่มาคือฝังรากตัวเองอยู่ในห้องสมุดจนน้องๆแบบ ...
“Auntie, Are you go to library againnnn” ?? 😬🤣
ที่มาของการสิงห้องสมุดเพื่อเพิ่มเติมความรู้มันเป็นอย่างนี้ค่ะ
ก่อนมาเรียนต่อ..
มายทำงานมานานนน 7ปีติดรัวๆ
วันๆก็ก้มหน้าก้มตาทำงาน..
(เป็นคนสุดค่ะและก็ชอบทำงานด้วยนะ)
แต่ข้อเสียคือ..ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นงานอดิเรกเลย
ชีวิตส่วนตัวนี้ไม่ต้องพูดถึง.. มีเวลาคือนอนอย่างเดียว 😭😅
มายมานั่งดูช่างภาพเก่งๆสมัยก่อน
ดังนั้นการที่แอบซุ่มมาอ่านหนังสือขนาดนี้
เพราะมายไม่ได้อ่านอะไรเลยมานานมากกกกก
ก่อนมาเรียนหนังสือล่าสุด
น่าจะเป็นแฮรี่พอตตเตอร์ด้วยซ้ำ 😭😭😭
และที่สำคัญไปกว่าก็คือ มายข้ามสายมากกกก
จากฝั่งบริหาร..การจัดการธุรกิจสายแฟชั่น..
วันๆ..มายใช้ตัวเลขอย่างหนักในการทำงาน 🤘🏼
มายใช้ตัวเลขในการตัดสินใจเดินเคมเปญ
การจัดหน้าร้านเสื้อผ้า ...
เลย์เอาท์พื้นที่ในร้าน..และสารพัดงบประมาณ 💰💸💶
ทุกอย่างมายมองตัวเลขก่อน เหตุผลมาก่อนเสมอ..
แม้งานสายแฟชั่นจะเป็นงานอาร์ต
แต่ด้วยตำแหน่งหน้าที่เราใช้สมองตัดสินใจมากกว่าอารมณ์
คลาสแบบนี้มายจะชอบมากกก ✨💞
แต่การมาเรียนกำกับศิลป์ที่นี้..
น้องๆร่วมห้องเกลียดตัวเลขมากก 55555 🤣🤭
คือเหมือนแบ่งแยกการใช้สมองสองฝั่งชัดเจนมาก 🧠💋
และตอนนี้มายกำลังข้ามมาอยู่ในโลกศิลปะและการใช้อารมณ์แบบเต็มตัว 🤣🤭😀
แต่ในขณะที่เหลียวไปมองน้องๆน้านน... 🤣
และสภาพน้องๆหลังเลิกเรียนคือ.. 🤣😅
ส่วนตัวมายเป็นคนใช้เหตุผลหนักมากกกก
(เห็นแบบนี้ ตลกบริโภคพร้อมควงตำแหน่งนางงามมิตรภาพนั้น แท้จริงแล้วคือการใช้โลจิคล้วนในการใช้ชีวิต) 🧐😏🤓
อ่านนิตยสารแทบจะทั่วโลกละคะ 🙄🤭🤣
ดังนั้นมายกำลังเริ่มนับหนึ่งใหม่..
เหมือนเปลี่ยนงานอ่ะค่ะ
จากคนทำงานเปลี่ยนอาชีพมาเป็นนักเรียน
ถึงกับเอ๋อไปเลยเหมือนกัน..😅🤣
การมาเรียนกำกับศิลป์เป็นอะไรที่ใช้อารมณ์ ไม่มีอะไรถูกผิด
เท่ากับว่ามายต้องมาเรียน “วิธีการใช้อารมณ์ศิลป์กำกับศิลป์”
แม่เจ้ามากค่ะ..
Ma ma mia (อุทานแบบอิตาเลี่ยน 🤣)
เราใช้อารมณ์ แรงบันดาลใจกำกับงาน
แบบนี้จะแฮปปี้มากกก
แบบนี้จะตั้งใจเรียนมากกก 🤭💞
ดังนั้นภายใต้พยายามจะใช้อารมณ์ให้เป็น 🤣
แต่สุดท้ายมายก็ใช้โลจิคอยู่ดี 🤣🤓
คือมายตัดสินใจมาศึกษาว่า ศิลปินคนเก่งๆปังๆสมัยก่อน
เค้าทำอะไรมากันบ้าง เค้าใช้อารมณ์ของเค้าสร้างแรงบันดาลใจมาทำออกมาเป็นอะไรบ้าง..
มายน่าจะเข้าใจความคิดความอ่านพวกเค้าได้ดีขึ้นถ้าเห็นผลงานของพวกเค้าเยอะกว่านี้...
อ่านทุกมุม หาไปเรื่อย ถามจากครูด้วย
ดังนั้น ถ้าตามลายแทงของไอน์สไตน์กล่าวไว้ว่า
“เค้าไม่ได้เป็นคนฉลาดแต่เค้าเป็นคนที่ชอบอยากรู้อยากเห็น”
สำหรับมายนั้นก็คือเค้าพร้อมที่จะเรียนรู้ใหม่ตลอดเวลาเพราะความอยากรู้ของเค้ามันไม่มีวันสิ้นสุด..
นักปรัชญาที่มายเคารพมากอีกท่านที่จะมาตอกให้ย้ำซ้ำให้แรงกับเรื่องที่เราต้องศึกษากับ “ความอยากรู้” ของเราให้ดี
ไอดอลตลอดกาลของมาย
“อริสโตเติล” 🤟🏼
อริสโตเติลบอกว่า ”The more you know, the more you realize you don’t know.”
“ยิ่งคุณรู้มากเท่าไหร่ คุณยิ่งตระหนักได้ว่าคุณไม่รู้อะไรเลย”
ตอนเรียนคือแบบ what????
ไม่รู้ได้ไงอ่าาา ยูวเก่งจะตายยย...
ยูวอาร์มายไอดอลน่ะอริสโตเเติล!!!
#คุยกับเค้าก็ได้ด้วย 5555 🤣🤟🏼
อาจารย์ขยายเพิ่มเติมให้มายเข้าใจว่า
โลกนี้ความรู้ไม่มีขีดจำกัด ยิ่งพยายามที่จะรู้..
เธอจะยิ่งรู้ว่าเธอรู้น้อยมากหรือไม่รู้อะไรเลย..
เพราะสิ่งที่มีอยู่มันเยอะ ความรู้มันมาก แบบ “อนันต์”
มายไม่เกตค่ะ 55555
คือความเนิร์ดของมายมีระดับสูงมาก คือชอบเรียน
แต่ด้วยอีโก้มากกว่าที่คิดว่าตัวเองรู้เยอะ ทำได้ คิดได้..
จบมาก็ทำงาน และทำมันมาติดกัน 7ปี เราก็อยู่แต่กับสิ่งเดิม เราเรียนรู้ใหม่ในทุกๆวันก็จริง..
แต่โลกของมายมันก็ยัง “แคบ” ค่ะ
และแล้ว..
การเปิดพลังงานจักรวาลของมายก็มาถึง🤣🤭
พอข้ามสายการเรียนมาฝั่งศิลป์
การได้มารู้จักคุณครูสายแฟชั่น..ศิลปิน ช่างภาพ ดีไซน์เนอร์ นักออกแบบความคิดสร้างสรรค์ กราฟฟิค..ต่างๆ
คนเก่งๆทั่วโลกสรรค์สร้างสิ่งที่สร้างสรรค์นับไม่ถ้วน
อ่านเท่าไหร่ไม่มีวันหมด บางวันถึงกับท้อ แบบ โอ้ย!!!
เยอะไปไหน?!!!
โอ้วแม่เจ้ามากค่า กรี้สมากกก 🤣
ถามตัวเองตอนวันแรกๆบ่อยมาก..
แบบชั้นหายไปไหนมา?
แล้วก็ขำกับตัวเอง แล้วกอดๆตัวเอง
เพราะขอบคุณตัวเองที่ตัดสินใจหยุดทำงานและแวะมาเรียน
สิ่งที่ได้มากกว่าคือเปลี่ยนโลกทัศน์ตัวเองค่ะ
สาเหตุของการลาออกเพราะมาย “สงสัยตัวเอง”
ว่ามายทำอย่างอื่นได้อีกมั้ย?
มายเริ่มทำการตลาดเยอะขึ้น ยิ่งมายทำงานกับนาย
พอผลลัพธ์ออกมาดี และเจ้าตัวผลลัพธ์นี้ละคะที่ทำให้มายยิ่งสงสัยตัวเอง
ดังนั้น จะหยุดสงสัยได้ก็ต้องมาเรียนสิ ถึงจะรู้ว่าทำได้หรือไม่..
สุดท้ายอยากจะเป็นกำลังใจให้ทุกท่าน
เอาความขยันเข้าสู้นะคะ วิริยะ อุตสาหะ
มันคืออาวุธที่คมที่แท้ทรู
แม้เราจะขี้สงสัย อยากรู้อยากเห็น แต่ถ้าเราไม่ลงมือทำ
ไม่หาคำตอบที่สงสัยด้วยตัวเราเอง
อาการแบบนี้มายจะเรียกว่า น้องมโนค่ะ 55555
เรียนรู้จากคนอื่นด้วย ไม่ใช่แค่โลกหนังสือ
และตอนนี้ มายแฮปปี้มากกกกก
มายได้เรียนรู้จากน้องๆร่วมห้องด้วย
เด็กรุ่นใหม่เก่งๆทั้งนั้นเลย..
ร่วมถึงห้องสมุดเพื่อนรักของมาย..
และที่สำคัญคือการใช้เวลาอยู่กับตัวเองบ้าง 💞
และปล่อยให้อะไรผ่านไปช้าๆบ้าง..💗
ไม่ได้บอกให้อ่านแต่หนังสือนะคะ..
อยากให้เห็นความพยายามของความที่อยากจะรู้..
การกระทำใดบ้างที่ทำให้เรามีความรู้เยอะขึ้น หรือตอบคำถามในสิ่งที่เราสงสัย..
นอกจากจะอ่านหนังสือแล้ว อ่านBlockdit คุยกับผู้รู้เยอะๆและลงมือทำทดลองตามทฤษฏีต่างๆ
สุดท้ายขอจบแบบเสี่ยวๆตามสไตล์เด็ก ‘90
อย่าลืมอ่านใจคนนะคะ อิอิ ฮิ้ววววววว
May the power of curiosity be with you!
Smile-SMS
Editorial photo ที่เป็นคนอ่านหนังสือหลายๆสถานที่บนโลกมายถ่ายมาจากนิตยสารที่อ่านมาแต่ไม่ได้ถ่ายรูปปกไว้ ขออภัยสำหรับข้อมูลอ้างอิง ที่แน่ๆมาจากอิตาลีแน่นอนค่ะ 🤣

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา