เซ็กส์เสื่อมในวัยหนุ่ม
บทที่ 2 (ส่วนที่ 4) : สื่อโป๊ยุคอินเตอร์เน็ต II
*** บทความในหนังสือเล่มนี้เป็นการบอกเล่าประสบการณ์และให้ความรู้พื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ “ไม่มีการขายหรือแนะนำยาและอาหารเสริมใด ๆ ทั้งสิ้น”
*** หากท่านรู้สึกมีปัญหากับสมรรถภาพทางเพศของท่าน ผมขอแนะนำให้ท่านปรึกษาแพทย์ที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญ และจงดูแลสุขภาพของตัวท่านเองให้ดีก่อนเป็นอันดับแรก
.
แต่หากท่านยังคงรู้สึกว่าอาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศของท่าน “ไม่ดีขึ้น” ท่านจะลองศึกษาและทำตามวิธีที่ผมแนะนำเป็นอีกทางเลือกก็ได้ครับ
.
.
.
บทความนี้เป็นเนื้อหาส่วนที่ 4 ของบทที่ 2 : reward system และ supernormal stimulus” หากท่านใดยังไม่ได้อ่านเนื้อหาก่อนหน้านี้ ผมขอแนะนำให้ท่านย้อนกลับอ่านบทความก่อนหน้านี้ทั้งหมดก่อนนะครับ เพื่อที่ท่านจะได้เข้าใจเนื้อหาได้อย่างต่อเนื่อง
.
บทที่ 1 : ปรากฏการณ์ประหลาดที่เกิดกับชายหนุ่มหลายคนในวันนี้
.
บทพิเศษ : ปรากฏการณ์ Coolidge Effect
.
บทที่ 2 : สิ่งเร้ายิ่งยวด vs สมองของเรา
.
.
.
การเข้าถึงคือกุญแจสำคัญ
.
ทำไมสิ่งที่สามารถกระตุ้นโดปามีนให้หลั่งออกมาอย่างต่อเนื่องถึงเป็นสิ่งที่ทำให้เราเสพติดได้อย่างง่ายดาย ? นักวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับสมองและระบบประสาทนามว่า เดวิด ลินเดอร์ (David Linder) ได้อธิบายว่า “นอกจากระดับความรุนแรงของสิ่งเร้าแล้ว ความยากง่ายในการการเข้าถึงก็ถือเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้เกิดการเสพติดเช่นกัน”
.
ตัวอย่างเช่น บุหรี่คือสิ่งเสพติดที่ทำให้ผู้ใช้มีโอกาสเสพติดมันได้มากกว่าเฮโรอีน ทั้งที่เฮโรอีนสามารถระเบิดโดปามีนออกมาได้รุนแรงกว่าบุหรี่หลายเท่าตัว ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ?
.
คำตอบอยู่ที่ “หลักการฝึกสมอง”
.
ยิ่งเราได้เจอหรือใช้สิ่งนั้นบ่อย ๆ สมองของเราก็ยิ่งผูกพันกับสิ่งนั้นมากขึ้น
.
เนื่องจากเราสามารถเข้าถึงบุหรี่ได้ง่ายกว่าเฮโรอีนด้วยหลาย ๆ สาเหตุ นั่นจึงทำให้เราสามารถสูบบุหรี่ได้แทบทุกเวลาที่เราต้องการ ทุก ๆ มวนที่เราสูบไปและทุกวันทุกเวลาที่เราสูบมัน เช้า, สาย, บ่าย, เย็น และก่อนนอน มันคือการค่อย ๆ ปลูกฝังให้สมองของเราเรียนรู้ว่า “บุหรี่คือรางวัล” ในทางตรงกันข้ามกับเฮโรอีน จะมีโอกาสบ่อยแค่ไหนกันเชียว ที่เราจะมีโอกาสได้ล่องลอยเพราะมัน
.
ในปัจจุบันนี้ เราใช้สื่อโป๊เพื่อสูบฉีดโดปามีนมากกว่าใช้มันเพื่อปลดปล่อยความใคร่ด้วยซ้ำ
โดปามีนจากจุดสุดยอดมีปริมาณมากที่สุดในบรรดากิจกรรมทั้งมวล และนี่จึงเป็นเหตุให้มนุษย์เราไม่สูญพันธุ์ แต่การเสพสื่อโป๊ในยุคปัจจุบันนี้ มันสามารถเข้าถึงได้อย่างง่ายดายและเสพได้ตลอดทั้งวัน มันคือตัวการที่ทำให้สมองของเราเกิดการเสพติดได้ยิ่งกว่าการการถึงจุดสุดยอดเสียอีก
.
ตลอดเวลาที่เรากำลังจ้องหน้าจอ สมองของเรากำลังเรียนรู้และถูกฝึกให้รู้จักรางวัลและความพึงพอใจรูปแบบใหม่ที่ให้โดปามีนคำโตได้ไม่แพ้การถึงจุดสุดยอดเลย นั่นก็คือ การไล่ตามค้นหาวิดีโอโป๊ใหม่ ๆ ไปเรื่อย ๆ ในโลกอินเตอร์เน็ต จะว่าไปแล้ว พฤติกรรมนี้สามารถป้อนโดปามีนได้นานและต่อเนื่องกว่าการถึงจุดสุดยอดเสียด้วยซ้ำ
.
เนื่องจากโดปามีนไม่ใช่แค่เป็นสารแห่งความพึงพอใจ แต่มันยังเป็น “สารแห่งการจดจำและการไล่ตามค้นหา” อีกด้วย มันจึงเป็นอีกปัจจัยสำคัญที่ทำให้เราดำรงเผ่าพันธุ์มาได้ถึงวันนี้ แต่น่าเศร้าเหลือเกินที่โดปามีนปริมาณมหาศาลไม่ได้หมายถึง “ความสุขและความพึงพอใจ” เท่านั้น แต่มันกลับยิ่งส่งข้อความบอกให้เรารู้ว่า “ความพึงพอใจอยู่บริเวณรอบ ๆ นี้ ! จงค้นหาต่อไป อย่าหยุด”
.
ภารกิจแต่ละวันของเราคือการไล่ตามเปิดคลิปวิดีโอโป๊ใหม่ ๆ เพื่ออัพเดตอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะตอนตื่นเช้า ตอนสาย ตอนพักกลางวัน ตอนเย็น ตอนค่ำ และตอนก่อนนอน เราไล่ตามดูและดาวน์โหลดเก็บเอาไว้จนเต็มความจุของฮาร์ดดิสก์ในคอมพิวเตอร์ของเราเลยทีเดียว
.
ยังไม่จบเท่านั้น หลายคนยังต้องซื้อ external hard disk เพื่อที่จะมีพื้นที่เก็บหนังโป๊เพิ่มขึ้นไปอีกหลายร้อยหลายพันเรื่อง ทั้งที่หลาย ๆ วิดีโอที่เราได้ดาวน์โหลดเก็บเอาไว้ เราใช้มันในการสำเร็จความใคร่แค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น แม้ว่าโดปามีนจากจุดสุดยอดจะมหาศาล แต่ก็ยังไม่สามารถทำให้สมองของเราพึงพอใจได้เท่ากับโดปามีนจากการไล่ตามค้นหาหนังโป๊ใหม่ ๆ เลย
.
เรารู้สึกสนุกและพึงพอใจที่ได้ไล่ตามค้นหาสิ่งใหม่ ๆ และเก็บสะสมมันเอาไว้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เราไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่เราไล่ตามสะสมนี้ มันมากเกินจำเป็นไปเยอะเลยด้วยซ้ำ เราไล่เก็บสะสมเอาไว้เกินกว่าที่เราได้ใช้ เราไล่ค้นหามากกว่าที่เราพึงพอใจ นี่คือปรากฏการณ์ wanting run amok
.
มีเรื่องจริงจากประสบการณ์หนึ่งที่จะทำให้เราได้รู้ว่า มนุษย์อย่างเรายังมีบางสิ่งที่เราชอบมันยิ่งกว่าการถึงจุดสุดยอดเสียอีก …
.
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อพวกเราหลายคนรู้ตัวว่า เราเป็น Porn-induced ED และต้องการรักษา บางคนยอมที่จะตัดการสำเร็จความใคร่ออกไป แต่เขาไม่สามารถตัดสื่อโป๊ได้ ทุกวันนี้ เขาก็ยังคงเสพสื่อโป๊อยู่ตลอดเวลา เขาเข้าใจว่า แค่เขาไม่ยอมหลั่งออกมา นี่ก็ถือว่าเป็นการ reboot แล้ว เขายอมตัดความสุขจากจุดสุดยอดได้ แต่เขาจะไม่ยอมตัดพฤติกรรมการเสพสื่อโป๊เด็ดขาด
.
นี่คืออีกตัวอย่างหนึ่งที่พอจะชี้ให้เราได้เห็นว่า “ปัญหาอยู่ที่เราเสพติดโดปามีน ไม่ใช่เสพติดการถึงจุดสุดยอด”
.
.
.
โดปามีนจากสิ่งเร้ายิ่งยวด
.
งานวิจัยเกี่ยวกับการเสพติดที่เกิดในพฤติกรรมต่าง ๆ เช่นการเสพติดอาหาร การพนัน รวมถึงเกมส์ออนไลน์ ต่างบ่งชี้ว่า การเสพติดเหล่านี้เกิดจากการที่กลไกการรับรู้รางวัล (reward system) ของเราถูกกระหน่ำโดยโดปามีนปริมาณมหาศาลเป็นเวลาต่อเนื่องยาวนาน สมองที่กำลังมึนงงและด้านชาของเราทำให้เราเกิดความกระหายอยากได้สิ่งเร้านั้นเพิ่มขึ้นอีกแทบไม่รู้จบ
.
สำหรับอาการเสพติดสื่อโป๊ แม้แต่มุมกล้องที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดหรือนักแสดงที่เซ็กซี่ที่สุดก็ไม่สามารถทำให้เราพึงพอใจได้ถึงขีดสุดสักที เรายังคงต้องการมากกว่านี้อีกเรื่อย ๆ สิ่งที่เกิดกับเราตอนนี้ไม่ใช่อารมณ์ทางเพศธรรมดา ๆ อีกต่อไปแล้ว แต่มันคือความไม่เต็มอิ่ม ความไม่รู้จักพอ มันเป็นอะไรที่ยิ่งกว่าการเสพติดเสียอีก
.
ทุกสิ่งรอบตัวเราล้วนทำให้สมองของเราหลั่งโดปามีนทั้งนั้น ภาพพระอาทิตย์ตกดินอันสวยงาม, ลูกแมวน่ารัก, เสต็กเนื้อ, ภาพยนต์เรื่องโปรด หรือแม้แต่การนั่งเชียร์ทีมฟุตบอลทีมรักลงแข่งขัน
.
หากสมองของเราไม่มีการหลั่งโดปามีน เราก็คงไม่ต่างอะไรไปกับก้อนเนื้อก้อนหนึ่ง เราคงไม่มีความต้องการที่จะทำอะไรหรือขยับตัวไปไหนทั้งสิ้น แม้แต่ตอนหิว เราก็ยังไม่มีแรงจูงใจที่จะลุกไปหาอาหารเพื่อรับประทานด้วยซ้ำ
.
วิวัฒนาการจึงจำเป็นต้องสร้างโดปามีนขึ้นมาให้เรามีแรงจูงใจที่จะดำรงชีวิตและเผ่าพันธุ์อยู่ได้ แต่โดปามีนจากพฤติกรรมตามธรรมชาติเหล่านี้ไม่เหมือนกับโดปามีนมหาศาลจากพฤติกรรมการเสพติด ปริมาณโดปามีนจากธรรมชาติแตกต่างจากปริมาณโดปามีนจากสิ่งเร้ายิ่งยวดอย่างสิ้นเชิง
.
เมื่อเราได้รับโดปามีนจากพฤติกรรมธรรมชาติทั่วไป สมองของเราก็จะเกิดความพึงพอใจ และหลังจากนั้น มันก็จะกลับสู่ภาวะปกติได้เองในทันที (homeostasis) แต่ในทางกลับกัน พฤติกรรมบางอย่างโดยเฉพาะจากสิ่งเร้ายิ่งยวด มันมีพลังอำนาจมากพอที่จะทำให้สมองของเราลุ่มหลงเมามันจนเกินระดับปกติและพุ่งทะยานออกไปราวกับสิบล้อเบรคแตก จนสุดท้าย สมองของเราก็ …
.
.
.
กำเนิดพฤติกรรมอันน่ากลัว Edging
.
พลังของไฮสปีดอินเตอร์เน็ตทำให้สื่อโป๊สมัยนี้สามารถส่งผลลบรุนแรงต่อสมองของเราได้จากหลายปัจจัย นอกจากความสามารถในการกระตุ้นอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรงและต่อเนื่องแล้ว มันยังเป็นสิ่งที่เราสามารถเสพได้อย่างไม่มีการจำกัดปริมาณหรือวันเวลาอีกด้วย
.
ร้านขนมหวานยังมีวันปิด หรือไม่เช่นนั้นก็เรากินจนอิ่มเสียก่อน ยาเสพติดบางอย่างก็ถือว่ามีการจำกัดการเข้าถึง เพราะมันมีราคาสูงหรือไม่ก็หายากเนื่องจากถูกกวาดล้างโดยกฎหมาย
.
แต่สื่อโป๊สมัยนี้สามารถเข้าถึงได้ทั้ง 24 ชั่วโมงและแทบไม่มีค่าใช้จ่าย เราเสพมันจนติดงอมแงมและถลำลึกลงไปอย่างง่ายดายเพราะกลไกการให้รางวัลในเรื่องเพศของเราจะยังไม่หยุดจนกว่าระฆังพักยกจะดัง (ถึงจุดสุดยอด) ปัญหาก็คือ พวกเราบางคนไม่ยอมให้ตัวเองถึงจุดสุดยอดง่าย ๆ นี่สิ เพราะเราต้องการยืดเวลาแห่งความสุขและตื่นเต้นนี้ออกไปให้นานที่สุด
.
การไม่ยอมถึงจุดสุดยอดง่าย ๆ นี้นี่เองที่ได้ก่อให้เกิดพฤติกรรมที่ทำร้ายสมองของเราได้อย่างรุนแรงที่สุด นั่นก็คือ การนั่งจมในทะเลหนังโป๊อยู่อย่างนั้นเป็นชั่วโมง ๆ คลิปแล้วคลิปเล่า เรื่องแล้วเรื่องเล่า พอใกล้จะถึงจุดสุดยอดก็หยุดมือเพื่อลดการปลุกกระตุ้นลงสักพัก จากนั้นก็เริ่มรอบใหม่กับเรื่องใหม่ ๆ และคลิปวิดีโอใหม่ ๆ ไปเรื่อย ๆ
.
ในกลุ่มผู้ที่ทำการ reboot เรียกพฤติกรรมนี้ว่า “edging” ความหมายของมันมาจากการยืนอยู่ที่ขอบเหว แต่ไม่ยอมให้ตกลงไปสักที
.
ผู้ชายหลายคนเข้าใจผิดและหลงภูมิใจว่า edging คือ วิธีฝึกชะลอการหลั่ง วิธีเพิ่มความอึด หรือเพิ่มสมรรถภาพทางเพศ หารู้ไม่ว่าวิธีนี้คือหนทางสู่การเป็น Porn-induced ED ได้เร็วที่สุดแล้ว มันคือวิธีที่จะริดรอนความเป็นชายของเราได้รุนแรงที่สุด เพราะเรากำลังทำให้สมองของเราแช่อยู่ในทะเลโดปามีนอยู่เป็นชั่วโมง ๆ
.
ถ้าสำหรับเซ็กส์ของจริง เทคนิคชะลอการหลั่งที่ว่านี้คือการฝึกฝนความอึดและการเพิ่มสมรรถภาพอย่างที่เราเข้าใจกันแน่นอน แต่นั่นไม่ใช่กับพฤติกรรมเสพสื่อโป๊ เทคนิค edging ของการเสพสื่อโป๊คือตัวทำร้ายสมองและสมรรถภาพทางเพศของเราได้รุนแรงยิ่งกว่าพฤติกรรมใด ๆ
.
ยิ่งไปกว่านั้น ในช่วงเวลามายาแห่งความสุข (จอมปลอม) นี้ สิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านตาเราก็กำลังถูกลดความน่าดึงดูดลงไปเรื่อย ๆ เพราะว่าตอนนี้สมองของเราเริ่มด้านชาหนักขึ้นเรื่อย ๆ เสียแล้ว
.
มันทำให้เราต้องค้นหาหรือกดเข้าไปดูคลิปวิดีโอโป๊แนวใหม่ ๆ แปลก ๆ หรือมีระดับแรงขึ้นเรื่อย ๆ เพื่อที่จะทำให้สมองที่ด้านชาของเรารู้สึกพึงพอใจอีกครั้ง ใครจะห้ามใจไม่ดูวิดีโอโป๊อื่น ๆ ได้ล่ะ อย่าลืมว่าเรื่องการขยายเผ่าพันธุ์คือภารกิจหลักที่ถูกวางโปรแกรมเอาไว้ในยีนส์ของเราตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มาแล้ว
.
.
.
เมื่อรู้ความจริงแล้ว จงอย่าหลอกตัวเอง
.
ความเชื่อที่ว่า “สื่อโป๊ไม่ได้เป็นภัยต่อเรา” อาจจะเป็นจริงในอดีต แต่ใช้ไม่ได้กับยุคปัจจุบันนี้อีกแล้ว ไม่ว่าเราจะชอบมันขนาดไหนก็ตาม แต่เราต้องไม่หลอกตัวเองและต้องยอมรับความจริงข้อนี้ให้ได้ว่าปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเราตอนนี้ล้วนเกิดจากการเสพติดสื่อโป๊ยุคอินเตอร์เน็ตนี่เอง
.
แทนที่จะใช้คำว่า “ก็แค่สิ่งที่ใช้ระบายอารมณ์” แต่เราต้องตระหนักและให้ความสำคัญกับมันใหม่ สื่อโป๊ยุคอินเตอร์เน็ตคือปรากฎการณ์ที่น่ากลัวรูปแบบใหม่เนื่องจากสมองของพวกเราไม่ได้วิวัฒนาการมาเพื่อรับมือกับมัน
.
บรรพบุรุษของเราไม่มีอินเตอร์เน็ตหรือภาพของฉากจากหนังโป๊ในสมองของพวกเขา ถ้าพวกเขาต้องการมีเซ็กส์หรืออยากช่วยตัวเอง สิ่งเหล่านี้ก็จะเกิดจากอารมณ์ทางเพศตามปกติหรือการจินตนาการถึงเซ็กส์แบบธรรมดาเท่านั้น นี่คือสิ่งปกติที่เราทุกคนถูกวิวัฒนาการมาให้เป็น
.
แต่ถ้าวันนี้ เรารู้สึกว่าการตอบสนองต่อเซ็กส์ของเราลดลงทั้งที่สุขภาพยังปกติ หรือถ้าเราจำเป็นต้องใช้สื่อโป๊เท่านั้นถึงจะสามารถแข็งตัวและถึงจุดสุดยอดได้ กรณีนี้แสดงว่าเรากำลังได้รับผลกระทบจากมันบ้างแล้ว ไม่มากก็น้อย
.
สมองของพวกเราไม่ได้ถูกวิวัฒนาการมาให้รับมือกับสื่อโป๊ยุคอินเตอร์เน็ตนี้ มันกำลังถูกหลอกล่อให้คิดว่าตัวมันกำลังทำภารกิจที่สำคัญและจำเป็นมาก ๆ อยู่ หารู้ไม่ว่าสิ่งที่มันกำลังทำเปรียบเสมือนกับการงมหาสมบัติในน่านน้ำของฉลามขาว
.
มันไม่ใช่แค่การดูวิดีโอเพื่อปลุกเร้าอารมณ์อีกต่อไปแล้ว แต่สมองเราตีความว่ามันคือ “โอกาสในการสืบพันธุ์แบบไม่รู้จบ” และกิจกรรมสุดสำคัญนี้จำเป็นต้องใช้โดปามีนกระตุ้นสมองดุจดั่งที่เราต้องใช้แส้เฆี่ยนม้าให้วิ่งไปข้างหน้า สมองของเราทำการหลั่งสารโดปามีนออกมาอย่างต่อเนื่องเพื่อที่จะได้มั่นใจว่าเราสามารถขยายเผ่าพันธุ์ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้และไม่เสียโอกาสดี ๆ นี้ไป
.
และมันก็ไม่ใช่แค่การ “เปิดสวิตช์เมื่อมีความต้องการและปิดสวิตช์เมื่อเสร็จภารกิจ” อีกต่อไปแล้วเช่นกัน ในวันนี้ตาของพวกเราจ้องดูมันอยู่ตลอดเวลาต่อเนื่องกันราวกับมันคือส่วนหนึ่งของชีวิต มีแค่เฉพาะตอนที่เรานอนหลับเท่านั้นที่จะสามารถพรากมันไปจากเราได้ แต่ทันทีที่เราตื่นขึ้นมา วงจรชีวิตเหล่านี้ก็จะเริ่มใหม่อีกครั้ง
.
จะมีสักกี่คนที่เริ่มรู้ตัวว่าต้นเหตุของปัญหาเสื่อมสมรรถภาพทางเพศของตนเกิดจากอะไรกันแน่ และในคนที่เริ่มรู้ตัว จะมีสักกี่คนที่ไม่หลอกตัวเองและสามารถเอาชนะใจตัวเองจนสามารถได้รับความเป็นชายของตนกลับคืนมาดังเดิม
.
บางคนอาจจะยังไม่ออกอาการชัดเจนนัก แต่เขาก็อาจอยู่ในความสุ่มเสี่ยงที่จะเข้าสู่วังวนของการเสพติดสื่อโป๊และเป็น Porn-induced ED ในอนาคต ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ถ้าเขายังคงทำพฤติกรรมเดิม ๆ ไม่เปลี่ยนแปลง
.
แต่ถ้าเรารู้ตัวแล้วและอยากออกจากวังวนนี้ สิ่งเดียวที่ต้องทก็ำคือ “จงเลิกเสพสื่อโป๊ทุกชนิดซะ” ถ้าเราอยากได้ความเป็นชายกลับคืนมา อยากกลับมามีเซ็กส์ได้ปกติตามเดิมอีกครั้ง เราก็ต้องให้เวลาสมองของเรารักษาตัวมันเองสักระยะจนกว่ามันจะฟื้นตัวกลับเป็นปกติ เมื่อนั้น เราก็จะได้ความเป็นชายของเรากลับคืนมา
.
ในช่วงแรกของการ reboot เราอาจจะรู้สึกว่า มันช่างทรมานและยากลำบากเหลือเกิน แต่เทคนิค วิธีการ รวมไปถึงความรู้ต่าง ๆ ในหนังสือเล่มนี้จะสามารถช่วยเราได้มาก ๆ ครับ เพราะอย่างน้อย มันจะทำให้เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเราและสิ่งที่เกิดขึ้นนี้มีวิธีแก้ไขอย่างไร
เนื้อหาในบทที่ 2 (ทั้งหมด 4 ส่วน) ก็จบแต่เพียงเท่านี้ …..
สำหรับเนื้อหาบทต่อ ๆ ไป ท่านผู้อ่านต้องเข้าไปอ่านใน ebook นะครับ (ทดลองอ่านฟรีได้ตั้งแต่บทที่ 1 ไปจนถึงบทที่ 4)
.
ผู้เขียนขอขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านที่อ่านบทความของผมมาถึงตรงนี้ ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเนื้อหาทั้ง 2 บทที่ผ่านมาจะให้ประโยชน์และความรู้แก่ท่านผู้อ่านได้ไม่มากก็น้อย
.
แต่เนื้อหาทั้งหมดไม่ได้มีเพียงแค่ 2 บทนี้นะครับ บทความ 2 บทที่ผ่านมาเป็นเนื้อหาเพียงแค่ 15-20% เท่านั้น ในหนังสือ ebook เล่มนี้ยังมีเนื้อหาที่เป็นประโยชน์อีกมากถึง 13 บท
.
ซึ่งท่านผู้อ่านสามารถเข้าไปทดลอง “อ่านฟรี” ได้ตั้งแต่บทที่ 1 จนถึงบทที่ 4 นะครับ (เลือกหนังสือ แล้วกดที่ช่อง “ทดลองอ่าน”)
หนังสือ “เซ็กส์เสื่อมในวัยหนุ่ม : สาเหตุ อาการ และวิธีรักษา” เวอร์ชั่น e-book วางจำหน่ายแล้ววันนี้
.
*** ต้องโหลดแอปฯ “Meb : หนังสือดี นิยายดัง” ก่อนนะครับ (แอปฯนี้โหลดฟรี) ถ้าโหลดแอปฯนี้เสร็จแล้ว เราก็จะสามารถดาวน์โหลดสั่งซื้อหนังสือและเปิดอ่านผ่านแอปฯนี้ได้เลยครับ
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
