3 พ.ย. 2019 เวลา 03:03 • บันเทิง
เรื่องที่ 7 พิมพ์ในหนังสือชื่อว่า
'รวมเรื่องราวชีวิตแมว'
เรื่อง : 'ตุ๊กแกเป็นแม่สื่อ'
คงไม่มีใครไม่รู้จักตุ๊กแกนะครับ ขนาดตัวผู้เขียนเองยังกลัวเลยครับ เพราะเสียงร้องของมัน!
ก่อนที่จะได้เรื่องราวนี้มาบันทึกลงเป็นตัวอักษร เพื่อนในเฟสท่านหนึ่งได้อ่านบทความของแมวตัวอื่นๆ แล้วอยากจะแชร์ประสบการณ์ของตนเอง ซึ่งเป็นความผูกพันระหว่างคุณจุ๋มและน้องแมว เพื่อให้คนรักแมวได้ชื่นชมในมุมที่น่ารักของน้องแมวครับ
ผมทักทางกล่องข้อความเพื่อนัดเวลาสำหรับการพูดคุย ผมเลือกจะใช้วิธีโทรหา เพราะมันช่วยให้ผมได้ยินเสียง ถ้อยคำ และความรู้สึกผ่านคำพูดรวมถึงผมสามารถตั้งคำถามเพื่อดึงแง่คิดได้ในทันที
"สวัสดีครับคุณจุ๋ม ผมเจ้าของเฟส ทาสแมวครับ" ผมเอ่ยขึ้น
"สวัสดีค่ะ" เสียงตอบปลายสาย
เพื่อตัดบทสนทนาให้ง่ายสำหรับการอ่าน
เรื่องราวเป็นแบบนี้ครับ...
คุณจุ๋มต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด ซึ่งทางบริษัทมีบ้านพักพนักงานให้ เหตุการณ์ครั้งนี้มันเป็นช่วงที่คุณจุ๋มกลับภูมิลำเนาบ้านเกิดเป็นเวลา 5 วัน แล้วต้องกลับมาทำงาน วันแรกที่เข้าบ้านพักก็เจอตุ๊กแกตัวใหญ่ แน่นอนเธอกลัวมาก
เธอปรึกษารุ่นพี่ที่ทำงานว่า จะมีวิธีไหนที่จะไล่ตุ๊กแกออกไปจากบ้านหลังนี้ได้ คุณลองนึกสภาพเมื่อคุณผู้อ่านรู้สึกกลัวอะไรมากๆ คงไม่อยากจะเข้าไปใกล้มันแน่ๆ
แล้วพี่คนที่อยู่ในไลน์สนทนาก็พิมพ์แจ้งว่า เอาแมวไปเลี้ยงสิ แบบนี้นะ จังหวะนั้น พี่ที่ปรึกษามีแมวที่กำลังคลอดพอดี ซึ่งอยู่ในช่วงกำลังจะหย่านม คุณจุ๋มก็แจ้งว่าช่วยส่งรูปมาให้ดูหน่อย
ผมก็ไม่ทราบสาเหตุเหมือนกัน ทำไมพี่เค้าไม่ส่งรูปมาแต่เลือกที่จะนำมาให้ในวันรุ่งขึ้น
คุณจุ๋มเล่าความคิดช่วงที่จะเอาน้องแมวมาเลี้ยงให้ผมฟังว่า แรกเริ่มเดิมที ทั้งชีวิตไม่เคยเลี้ยงแมวเลย เลี้ยงแต่สุนัข ถ้าจะนิยามก็เห็นจะเป็นคำว่า 'ทาสหมา' ก็นึกในใจว่า ที่ไม่อยากเลี้ยงแมวก็เพราะ...แมวมันหยิ่ง เรียกก็ไม่ค่อยจะมา ทำเมินอีก
แล้วเหตุการณ์ก็ล่วงผ่านมาถึงช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น พี่ที่ให้คำแนะนำ ยกกล่องใบหนึ่งปิดปากกล่องเจาะรูให้มีอากาศลอดผ่าน นำมาไว้ที่บ้านพัก ซึ่งในขณะนั้นคุณจุ๋มยังไม่กลับจากที่ทำงาน
พอคุณจุ๋มทราบว่า แมวอยู่ที่บ้านแล้ว
เธอรีบเคลียร์งานเพื่อกลับบ้านมาดูน้องแมว
ตรงนี้ผมชอบมาก ขอเน้นคำพูดของคุณจุ๋มเลยแล้วกัน เมื่อถึงบ้านแล้วเห็นกล่อง เธอเปิดกล่องแล้วอุ้มน้องแมวขึ้นมา ตัวเล็กเท่าฝ่ามือแล้วเธอก็พูดว่า...
"เลี้ยงง่ายๆอยู่ง่ายๆนะ" ประโยคแรกของการสนทนา
แหม๋!...ผมนี่อึ้งเลย เพราะคุณจุ๋มเล่าให้ฟังมา
เธอไปซื้อนม กระบะและทรายมาเพื่อให้ 'คุณเพลิน'
ถูกต้องครับ 'คุณเพลิน' คือชื่อน้องเค้า
'คุณเพลิน' กินนมเอง เข้ากระบะเอง จนถึงทุกวันนี้ ไม่เคยป่วยและไม่เคยงอแง นี่ก็ผ่านมาแล้ว 6 เดือน ตั้งแต่ตุ๊กแกทำหน้าที่แม่สื่อ
คุณรู้มั๊ยครับ!...คุณจุ๋มเปลี่ยนทัศนคติสำหรับนัองแมวที่ว่า...
'แมวมันหยิ่งเลยไม่อยากเลี้ยง กลายเป็น
... เสน่ห์ของแมวทุกตัวก็ตรง"ความหยิ่ง" นี่ล่ะค่ะ'
จากวันนั้นที่คิดจะกำจัดตุ๊กแก ตอนนี้ตุ๊กแกก็ยังอยู่และใช้ชีวิตร่วมกับ 'คุณเพลิน' ได้อีกด้วย
คุณจุ๋มเล่าว่า...
"ตุ๊กแกก็ขู่...'ฟู่ ฟู่' คุณเพลินก็นั่งมองได้แต่...มองจริงๆ" แต่จิ้งจกไม่มีเลย หายเกลี้ยง
ถึงเนื้อหาตรงนี้ มันทำให้ผมได้แง่คิดที่ว่า
บางครั้งเราตั้งใจจะทำอะไรอย่างหนึ่ง แต่เหตุการณ์ดันไม่เป็นไปอย่างที่คิด ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องทุกข์กับมัน อยู่อย่างเข้าใจ สบายๆ ชีวิตอย่าไปกำหนดกฎเกณฑ์ชีวิตอะไรให้มากนัก
ทุกสิ่งล้วนผ่านมาให้เราได้ใช้ชีวิต คิดแบบนี้ก็สบายใจ
ทาส แมว
โฆษณา