ความยุติธรรมกับความเท่าเทียมมันไม่เหมือนกัน
หลายคนเมื่อเติบโตขึ้นมาก็พยายามเรียกร้องสิทธิของเราเราต้องการความเสมอภาคของเราเราไม่ต้องการให้ใครมาเอาเปรียบเราแต่ความเป็นจริงแล้ว กฎหมาย บางอย่าง ถูกสร้างขึ้นมา เพื่อให้รู้สึกว่ามันยุติธรรม แต่ความยุติธรรมเหล่านั้น ล้วนเป็นที่มาของความไม่เสมอภาคกัน
ผมจะขอยกตัวอย่างที่เห็นได้ชัด นั่นคือกฎหมายระหว่างประเทศ ที่แต่ละประเทศล้วนทำสนธิสัญญาร่วมกัน นั่นคือสนธิสัญญาในการหาปลาทางทะเล ซึ่งแต่ละประเทศจะมีเขตแดนของการหาปลาในระยะเท่าๆกัน นั่นหมายความว่า ประเทศอื่น จะไม่สามารถเข้ามาหาปลาในระยะทาง ของประเทศเราได้ แต่หากว่าทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาลนั้น เมื่อวัดจากขอบชายแดนประเทศเราออกไป 12-13 ไมล์ทะเลแล้วไม่ได้ไปชนกับเขตแดนประเทศเพื่อนบ้าน ทะเลเหล่านั้น จะเป็นทะเล ที่ทุกคนบนโลกสามารถ หาปลาร่วมกันได้ อย่างยุติธรรม
และนั่น คือข้อบกพร่องของความเท่าเทียม นั่นก็หมายความว่า หากเรามีเครื่องไม้เครื่องมือที่ทันสมัยและมีเรือที่มีขนาดใหญ่กว่าของคนอื่นเราก็จะสามารถหาปลามากกว่าคนอื่น ซึ่งการหาเรือที่มีขนาดใหญ่และเทคโนโลยี ที่ใช้ในการหาปลา ให้ได้จำนวนมากๆนั้น มันก็ต้องมีต้นทุนในการผลิตและก็ใช้เงินในการจับจ่าย
ความไม่เท่าเทียมมันจึงไปอยู่ที่การมีอำนาจทางการเงิน ซึ่งคนที่มีเงินเยอะกว่าหรือบริษัทหาปลาที่มีอุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือที่สามารถผลิตเองได้ ก็จะสามารถหาปลาได้มากกว่าของเจ้าอื่นๆ และนั่นคือหนึ่งตัวอย่างของความไม่เท่าเทียม
คำว่าการค้าเสรี จึงตกเป็นเครื่องมือของคนที่มี เงิน และเครื่องมือในการ หาเงิน มากกว่าคนอื่น ผม จึงมองว่าหลักความยุติธรรมจึงไม่เท่าเทียมกัน
แล้วเราจะอยู่ตรงไหนของห่วงโซ่อาหาร หากเราเป็นแค่คนตัวเล็กเล็กคนนึง
ถ้าหากเปรียบเทียบอย่างกรณีดังกล่าวข้างต้น เมื่อเราไม่สามารถ เป็นเจ้าของธุรกิจขนาดใหญ่ได้ เราก็ต้องเป็น ส่วนหนึ่ง ที่จำเป็นต่อธุรกิจขนาดใหญ่นั้น ที่ต้องใช้
ซึ่งหากเปรียบเทียบจากกรณีดังกล่าวข้างต้น หากเราไม่สามารถมีเรือที่ใหญ่ได้ไม่สามารถมีเครื่องไม้เครื่องมือในการหาปลาที่ทันสมัยที่สุดได้ เราสามารถที่จะรับปลาจากเขามาแปรรูปผลิตภัณฑ์สร้างแบรนด์และห
ขาย ปลีกส่งให้กับคนอื่นได้ หรือ เรา อาจจะ เป็นคนส่งอุปกรณ์ในการหาปลาบางอย่างให้กับเขาได้ เช่นแหอวนขนาดใหญ่ หรือการสร้าง อุปกรณ์ บางอย่างที่ใช้ในการหาปลา ซึ่งรายใหญ่ไม่จำเป็นต้องผลิตเองเสมอไปเนื่องจากเป็นเรื่องจุกจิก เราจะทำธุรกิจจุกจิกนั้นส่งไปให้เขาเอง ทำให้บางคน เกิดไอเดียในการผลิตหัวเชื้อ ของอาหารปลาในการล่อปลา เข้ามาหา พื้นที่จับ ปลานั่นเอง
ลองเอาไปเปรียบเทียบดูนะครับว่าธุรกิจตอนนี้ อะไร boom boom บ้าง อสังหาริมทรัพย์ เราขุดดินขายได้ไหม ขายหิน ขายไม้
ระบบขนส่งทางบก ถ้าหากทุกคนมีรถ หากเหิดรถไฟฟ้า เราจะอยู่ยังไงในห่วงโซ่ได้บ้าง เอ๊ะ ถ้ารถเสีย ธุรกิจรถยกยังน่าสนใจไหมนะ
หรือรถไฟ หากเราทำรางรถไฟไม่ได้ เราทำอะไรกับพื้นที่แถวรางรถไฟได้บ้าง ที่ดินแปลงไหน ทีีจะถูกเวรคืน เรามองหาที่ดินราคาต่ำกว่าราคาทีีดินได้ไหม
หรือแม้ธุรกิจอาหาร เราสามารถแย่งชิงส่วนแบ่งการตลาดจากรายใหญ่ไม่ได้มาก แต่เราเป็นผู้ตาม และเป็นที่ต้องการของรายใหญ่ได้ เพราะคนยังบริโภคหมู ไก่ วัว ทำไมเราจะเลี้ยงมันหรือทำอาหารเพื่อสุขภาพมันไม่ได้
มีคนเคยกล่าวไว้ว่า พ่อค้าคนกลางไม่เคยเจ๊ง หากเปลี่ยนไปตามกระแสทัน และไม่ใช้จ่ายเกินตัว
วันนี้ฝากไว้เพียงเท่านี้ขอบคุณที่ผ่านมาอ่านและติดตามครับ สวัสดีครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
