8 พ.ย. 2019 เวลา 08:09 • ไลฟ์สไตล์
หวนคืนถิ่นเก่า
เป็นเวลา20ปีแล้วที่ได้ย้ายจากลานกระบือ กำแพงเพชร ไปทำงานที่อื่นๆ ส่วนใหญ่ โดยเฉพาะช่วงท้ายๆของการทำงานที่ลานกระบือ ได้มาอาศัยอยู่ที่พิษณุโลก อยู่บริเวณนี้ประมาณ10ปี จึงมีความรู้สึกผูกพัน กับบ้านเมืองและคนที่นี่ครับ
เมื่อย้ายไป ก็ไม่ค่อยได้กลับมา เพราะเวลามีน้อยครับ ล่าสุดมาประมาณ12 ปีที่แล้ว หลังจากนั้นก็ไม่ได้มาอีก ใช้วิธี โทรคุยกับเพื่อนบ้างหลังๆมามีอินเติอร์เน็ท ก็ได้คุยกัน คนรู้จักก็กระจายกันไปเยอะครับ บ้างก็เสียชีวิต แต่ส่วนนึงได้ลงหลักปักฐานที่นี่ก็คงอยู่จนทุกวันนี้
สองสามวันก่อนมีธุระจำเป็นเกี่ยวกับที่ดิน ต้องมาพิษณุโลก เลยจะเล่าเรื่องมาพิษณุโลกให้ฟังครับ
เริ่มจากดอนเมือง เที่ยวบิน11.40น มาลงสนามบินพิษณุโลกครับ นัดน้องสาวที่นับถือกันเหมือนญาติ มารับที่สนามบิน เที่ยงกว่าเกือบบ่าย หิวทั้งคู่ จึงพากันไปกินก๋วยเตี๋ยวห้อยขาร้านริมน้ำน่าน ที่เคยกินสมัยโน้น ร้านปรับปรุงสวยงามขึ้นมากครับ รสชาดอร่อย แต่ยังคงเอกลักษณ์ห้อยขาเหมือนเดิมครับ
อิ่มแล้วก็ไปไหว้หลวงพ่อพุทธชินราชกันครับ
หลวงพ่อวัดใหญ่นี้ เป็นพระพุทธรูปที่มีศิลปสวยสง่างาม เป็นอันดับต้นๆของไทย ศิลปเป็นสมัยสุโขทัยครับ สร้างมาเก่าแก่โบราณ และได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์ เป็นระยะๆ นี่ก็เพิ่งจะทำกัน ยังไม่ได้รื้อนั่งร้านเลยครับ
ไหว้พระทำบุญเสร็จก็เดินรอบๆวัด มีพระสำคัญประดิษฐาน อยู่หลายองค์ เล่าพอสังเขปดังนี้ครับ
หลวงพ่อดำ เป็นพระสมัยศิลป อยุธยาหรือสุขโขทัยไม่แน่ใจนะครับ คนสร้างปั้นด้วยดิน น่าจะยังไม่ทันปิดทอง ทาสีดำไว้ เขามีเรื่องเล่าว่า สมัยนึงที่ยังอยู่หลังโบสถ์ประธาน ท่านไม่มีศาลาคลุมมีแต่เพียงต้นไม่ใหญ่ ขณะนั้นมีเณรมาศึกษาเป็นจำนวนมาก วันหนึ่งฝนตก เณรรูปหนึ่งเดินมาด้านหลังหลวงพ่อดำ แล้วถอดจีวรทิ้งไว้ หลังจากนั้นก็ไม่มีใครพบเณรรูปนั้นอีกเลย แต่หลวงพ่อดำมียางไม้สีแดงหยดจากพระโอฐ ผู้ที่ตามหาเณร จึงคิดว่าโดนหลวงพ่อดำกิน พากันเรียกว่าหลวงพ่อกินเณร เรื่องนี้เขาพิมพ์ไว้เป็นฝอยข้างหน้าหลวงพ่อครับ
พระอัฏฐารส
เป็นพระยืนขนาดใหญ่เนื้อดิน ปางเปิดโลก ศิลปสุโขทัยตอนปลายต่ออยุธยา ประดิษฐานอยู่หลังโบสถ์ประธานไม่มีหลังคาคลุมครับ รอบบริเวณจะเห็นกำแพงเก่ารอบๆครับ
วิหารพระเจ้าเข้านิพพาน
เป็นการจำลองพระพุทธเจ้าเสด็จสู่นิพพานครับ มีคนนิยมกราบไหว้ขอพร เชื่อกันว่าจะสมหวังครับ
รอบๆโบสถ์ประธานก็มีพระเรียงรายตลอดทางเดินครับ สวยงามมากจริงๆ
ตรงข้ามวัดใหญ่ก็คือวัดนางพญา ที่ขุดพบพระเครื่องนางพญา อันลือลั่นเป็นหนึ่งในชุดเบญจพาคี ผมก็เคยพยายามมาเดินค้นหาเผื่อว่าจะพบสักองค์ (ฮา)
วัดใหญ่ปัจจุบันได้รับโปรดเกล้าเป็นอารามหลวง จึงมีการจัดบริเวณอย่างเป็นสัดส่วนสวยงาม มีนักท่องเที่ยว และพุทธศาสนิกชนมากราบไหว้มิได้ขาดครับ ยังมีอีกหลายจุดรอบๆวัดที่ยังไม่ได้กล่าวถึงนะครับ
ผมมีเวลาน้อยจึงพากันไปหาที่พัก รับประทานอาหารเย็น แยกย้ายกับน้องเขาเพราะเขามีภารกิจ
วันรุ่งขึ้นหลังจากเสร็จเรื่องที่ดินผมก็นั่งรถทัวร์ไปน่านเพื่อกลับไปทำงานต่อครับ จบแค่นี้ก่อนนะครับ ..สบายดี
โฆษณา