12 พ.ย. 2019 เวลา 15:12
...นานมาแล้ว...มีดวงจันทร์ 2 ดวง
ดวงหนึ่งเป็นชาย อีกดวงหนึ่งเป็นหญิง
ทั้งสองเป็นคู่รักกัน
ดวงจันทร์ทั้งสองดวงนี้ต่างรักกันมาก
จะส่องสว่างเคียงข้างกันในทุกๆ คืน
ไม่แยกจากกัน
แสงสว่างของทั้งสองนั้นช่างสวยงาม
เปล่งประกายบนท้องฟ้า ดวงจันทร์ทั้งสอง
จะคอยวนไปรอบๆ จักรวาล
แต่แล้ววันหนึ่ง
ดวงจันทร์ฝ่ายหญิง ได้รู้จักกับดวงอาทิตย์
ตอนนั้น ดวงอาทิตย์เป็นผู้ที่ไม่มีความมั่นใจ
ในแสงสว่างของตนเอง
จึงไม่กล้าเปล่งแสงออกมา
และแสงสว่างนั้น จะออกมา
ก็ต่อเมื่อดวงอาทิตย์รู้สึก มีความสุข
หรือ โกรธมากๆ เท่านั้น
จากนั้นเอง ดวงจันทร์ฝ่ายหญิงจึงค่อยๆ
ออกห่างจากดวงจันทร์ฝ่ายชาย
เพื่อต้องการสร้างความมั่นใจให้ดวงอาทิตย์
เมื่อดวงอาทิตย์อยู่กับดวงจันทร์
ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็เกิดรักกัน
โดยที่ดวงจันทร์ฝ่ายชาย ยังเฝ้ารอคอย
และตามหาดวงจันทร์ฝ่ายหญิงเสมอ
วันหนึ่ง...
ดวงอาทิตย์เริ่มมีแสงสว่างมากขึ้น
ทำให้ดวงจันทร์ฝ่ายหญิงเริ่มออกห่าง
จากดวงอาทิตย์
เนื่องจากดวงอาทิตย์นั้น ร้อน
และแผดเผาทุกสิ่งได้
แม้แต่เธอก็สามารถถูกพระอาทิตย์
เผาหลอมละลายไปได้เช่นกัน
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มมีแสงจ้า
เขาจึงไม่สามารถมองเห็นดวงจันทร์ได้
ทางด้านดวงจันทร์ เธอก็ไม่อาจ
เห็นดวงอาทิตย์เช่นกัน
เธอจึงพยายามเปล่งแสงอันน้อยนิดของเธอ
เป็นสัญญาณให้ดวงอาทิตย์ได้ทราบว่า
เธออยู่ที่นี่ เธอเปล่งแสงจนแสงของเธอหมด
และไม่มีวันกลับมามีแสงอีกครั้ง
แต่ดวงอาทิตย์ก็ไม่สามารถรับรู้ได้
เนื่องจากแสงของเขาจ้าเกินไป
จนทำให้เขาเองไม่สามารถเห็นสิ่งใดได้
ดวงอาทิตย์ เริ่มฉุกคิดบางอย่างได้
จึงลงไปสู่ท้องทะเล เพื่อที่จะมองดวงจันทร์
และเมื่อดวงอาทิตย์ลงไปในทะเลนั้น
ก็ไม่พบดวงจันทร์
เขาถามทะเลว่า "เห็นดวงจันทร์หรือไม่"
ทะเลก็ตอบดวงอาทิตย์ไปว่า
"ดวงจันทร์หมดแสงไปแล้ว"
ดวงอาทิตย์ได้ยินเช่นนั้น
เขาจึงพยายามเปล่งแสง
เพื่อช่วยให้ดวงจันทร์มีแสงกลับมาอีกครั้ง
โดยที่เขามองเห็นดวงจันทร์เพียงน้อยนิด
แต่เขาก็พร้อมที่จะทำเพื่อเธอ
ด้านดวงจันทร์ฝ่ายชาย
พยายามตามหาดวงจันทร์ฝ่ายหญิง
เท่าไหร่ก็ไม่พบ จึงตัดสินใจระเบิดตนเอง
เพื่อออกตามหาดวงจันทร์ฝ่ายหญิง
และเมื่อจักรวาลเริ่มมีดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ
เพิ่มขึ้นมา ดวงอาทิตย์ก็จะคอย
ช่วยส่องแสงสว่างให้ดาวดวงอื่นๆ เสมอ
ทำให้ดวงจันทร์ฝ่ายหญิงคิดน้อยใจ
และคิดว่า ดวงอาทิตย์นั้นแบ่งปันแสง
ให้ดาวทุกๆ ดวง และ ทุกสรรพสิ่ง
ในจักรวาลอยู่แล้ว ไม่ใช่แค่เพียงเธอ
เพราะฉะนั้นเธอจะกลับไปหาดวงจันทร์
ผู้ชาย ที่เธอเพิ่งนึกได้ ว่ายังมีเขาอยู่
แต่เมื่อเธอหาดวงจันทร์ฝ่ายชาย
กี่หลายหมื่นปี เท่าไหร่ก็หาไม่เจอ
เธอจึงถามทะเลว่า
"เห็นดวงจันทร์ฝ่ายชายหรือเปล่า"
ทะเลตอบเพียงแค่ว่า
"ดาวดวงเล็กๆ ในจักรวาลนั้น
เมื่อก่อนท่านเคยพบหรือเปล่า
ท่านดวงจันทร์..."
เมื่อดวงจันทร์ได้ยินเช่นนั้น
จึงคิดได้ทันทีว่า ดาวดวงเล็กๆ น้อยๆ
ทั้งจักรวาลนั้น คือคนรักของเธอนั่นเอง
ตั้งแต่นั้นมา...ยามค่ำคืน
ดวงจันทร์และดวงดาวจะอยู่ด้วยกันเสมอ
ถึงแม้บางคืนจะมีน้อยนิด
หรือ อาจจะไม่มีดวงดาว
แต่ดวงจันทร์ก็มองเห็นดวงดาวเสมอ
เมื่อถึงวันครบรอบ...
วันที่ดวงจันทร์ และดวงดาวพบกัน
ก็คือ "พระจันทร์ยิ้ม" นั่นเอง...
โฆษณา