15 พ.ย. 2019 เวลา 03:00 • ปรัชญา
คิดจะเป็นนักรบ อย่ากลัวมีบาดแผล
นักรบ คือนักต่อสู้ที่ชำนาญการสู้รบ
คนที่คิดจะเป็นนักรบ
จะต้องผ่านการฝึกฝนมาอย่างหนัก
ทั้งร่างกาย จิตใจ และยุทธวิธี
ให้พร้อมรับมือกับทุกสถานการณ์
เพื่อเอาชนะคู่ต่อสู้
และเอาชีวิตรอดกลับมาให้ได้
ระหว่างฝึกและในสนามรบจริง
อาจได้รับบาดแผล เล็กบ้างใหญ่บ้าง
ฟกช้ำดำเขียวบ้าง หรือหนักกว่านั้นอีก
แผลทางกายถ้าไม่ตาย หรือพิการเดี๋ยวก็หาย
อาจจะเหลือฝากไว้เป็นที่ระลึก
คือรอยแผลเป็น
ต้องเข้มแข็ง ไม่ให้เกิดแผลในใจ
คิดจะเป็นนักรบ ใจต้องแกร่ง
ใจต้องสู้ ไม่ใช่ใจปลาซิว
ไม่ว่าคุณจะลงสนามไหน ก็ต้องสู้
ไม่ต่างจากนักรบที่หวังชัยชนะ
แล้วคุณจะกลัวอะไรกับบาดแผล
ที่เกิดขึ้นระหว่างทางแห่งชัยชนะ
ล้มลุกคลุกคลานบ้าง
เสียแรงกายและพลังใจไปบ้าง
แม้ไม่ชนะตั้งแต่ครั้งแรกที่ออกศึก
อย่างน้อยบาดแผลแต่ละครั้ง
คือประสบการณ์
เพื่อนำไปปรับกลยุทธ์ใหม่
ทำแล้วยังไม่สำเร็จ
ก็ลุกขึ้นฝึกฝนหาหนทางใหม่
แล้วลงมือทำใหม่
อย่าให้แผลเป็นนี้กัดกร่อนจิตใจคุณ
จนทำให้คุณกลัว...ที่จะลงสนามรบอีกครั้ง
และถ้าการสู้ครั้งนี้
คุณเดิมพันด้วยชีวิต
คุณจะยอมแพ้ หรือคุณจะสู้แม้หลังชนฝา
📌 สู้ยังมีโอกาสชนะ
แต่ถ้าไม่สู้...ก็แพ้ตั้งแต่ยังไม่ลงสนาม
สู้นะคะ
อย่างน้อยก็เพื่อต่อลมหายใจของคุณเอง
แล้วเจอกันในสนามต่อไปค่ะ
เขียนโดย : มีสุข 🌱
โฆษณา