"ตรุษจีน"
ปัง!!!
เสียงปืนดังลั่นท่ามกลางวงสนทนาของครอบครัวผมซึ่งกำลังถกเถียงกันอย่างหน้าดำหน้าแดงว่าใครจะเป็นคนเผากระดาษเงินกระดาษทองในเทศกาลตรุษจีนปีนี้
เสียงดังมาจากดาดฟ้าชั้นสี่ของบ้าน พวกเราทุกคนตกใจกับเสียงนั้น
“อากวง ลื้อไปดูซิเกิดอะไรขึ้น” เสียงอาม่าทะลุปล้องก่อนใคร
“ครับ อาม่า” เจ้าตัววิ่งผลุนผลันขึ้นไปทั้งที่ยังขานรับไม่ทันจบคำ
“อาเหลียง ลื้อว่าเสียงประทัดหรือเปล่า?”
“ไม่น่าใช่ครับอาม่า ใครจะจุดประทัดบนดาดฟ้ากัน” อาแปะเหลียงไม่เห็นด้วย
“เอาอย่างนี้ รออากวงลงมาก่อน เดี๋ยวก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร”
เจ็กกวงวิ่งลงมาอย่างว่องไวด้วยใบหน้าซีดเผือด
“แย่แล้ว เฮียกก โดนยิงข้างบน อีไม่หายใจแล้ว อั้วว่าอีตายแล้ว” เจ็กกวงพูดไป หอบไป น้ำตาคลอ
“ชิบหายแล้ว รีบแจ้งตำรวจเร็ว” เจ๊กเม้งเดินไปที่โทรศํพท์บ้านแล้วกด 191
“ฮัลโหลๆๆ เกิดเรื่องร้ายแรงที่นี่ครับ รีบส่งตำรวจมาด่วนเลยครับ มีคนโดนยิงตายบนดาดฟ้าบ้านผม.....” เจ๊กเม้งร่ายยาวให้เจ้าหน้าที่ฟังทางโทรศัพท์
ผมพูดอะไรไม่ออก น้ำตาคลอหน่วยด้วยความกลัว....
ปัง!!!
เสียงดังมาจากชั้นสามของบ้าน พร้อมเสียงร้องกรี๊ดของตั่วซ้อตามมาติดๆ
“รีบไปดูข้างบนเร็วเข้า” แปะเหลียง วิ่งผลุนขึ้นไปข้างบนด้วยความเป็นห่วงเมีย
“กูไม่ไปนะ แม่งอาจจะมีคนร้ายอยู่ในบ้านเรานี่แหละ” เจ๊กเม้งส่ายหน้ารัว ๆ พลางถอยหนีไปทางประตูบ้าน
“ไอ้ห่าเอ๊ย มึงนี่มันใจมดจริง ๆ” เจ็กกวงวิ่งตามขึ้นไปติด ๆ
ปัง!!!
ปัง!!!
“แม่งเอ๊ย” เจ๊กเม้ง รีบเดินไปเปิดที่ตู้เซฟข้างผนังแล้วหยิบปืนออกมากระชับในมือมั่น
“มาสิวะ กูจะส่องแม่งให้ดิ้นเลย” เจ๊กเม้ง คำรามลั่น
ปัง!!!
เสียงปืนดังลั่นอีกนัดที่ชั้นสอง ร่างเจ็กกวงกับแปะเหลียง ไหลร่วงมาตามกระไดบ้าน กลิ้งหลุนๆ หล่นลงมากองที่ชานพักกระไดชั้นหนึ่ง
“ไอ้สัตว์เอ๊ย...” เจ๊กเม้ง กระโดดข้ามร่างทั้งสองคนแล้วผลุนผลันขึ้นไปบนชั้นสอง
น้ำตาผมทะลักจากเบ้าไม่ขาดสาย ปากผมสั่น รู้สึกขมปร่าในลำคอ ผมทรุดลงนั่งร้องไห้แบบหมดสภาพ....
ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ………..
ผมลุกขึ้นช้าๆ แล้วไปเดินสมทบ แปะเหลียง เจ๊กกก เจ็กกวง เจ๊กเม้ง ตั่วซ้อ ที่ชานกระได เราทุกคนมองหน้าซึ่งกันและกันเงียบ ๆ ไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา
ภาพตรงหน้าคือ อาเต็ก ลูกชายผมเอง เจ้าเต็กกำลังเผากระดาษเงินกระดาษทองข้าวของต่าง ๆ อย่างสนุกมือ หลังจากประทัดนัดสุดท้ายสงบลง
อาม่าอยู่ตรงประตูหน้าบ้านกวักมือเรียกพวกเราหยอย ๆ
“เก๋าเจ้ง พวกลื้อนี่มันไม่เอาไหนจริง ๆ เล่นกันเป็นเด็กๆ อยู่ได้ รีบไปรับเงินรับทองได้แล้ว จะได้กลับกัน” อาม่าพูดเสียงแข็ง ๆ ใส่พวกเรา
ทองแท่ง เงินเป็นปึก ๆ ไอโฟน ไอแพด นาฬิกา เสื้อผ้า รองเท้า ข้าวของต่าง ๆ พลันปรากฏขึ้นบนพื้นตรงหน้า อาม่าหยิบส่วนของแกที่หลานเรียกชื่อตอนเผา อากงขับรถเก๋งสปอร์ตเปิดประทุนมาจากไหนไม่รู้ อากงจอดรถแล้วช่วยขนของขึ้นรถพร้อมกับอาม่า แล้วทั้งสองก็ขึ้นรถก่อนขับออกไป
รถคันนั้นค่อย ๆ ออกตัวช้า ๆ แล้วค่อย ๆ ลอยขึ้นฟ้าหายไปลับตา
ผมหายตกใจกับเรื่องเมื่อสักครู่นี้แล้ว ใครมันพิเรนทร์เป็นต้นคิดเรื่องนี้วะ จับได้จะเฉ่งให้ยับเลย…
ผมเดินไปหยิบข้าวของส่วนของผมขึ้นมาจากพื้น ขณะที่กำลังจะลอยขึ้นไปบนฟ้า ผมก็เหลือบตาไปเห็นแผ่นหนังที่ติดมากับข้าวของของผมด้วย
“ไอ้ห่าเอ๊ย ปีหน้าเวลาเผา พวกคุณลูกคุณหลาน กรุณาช่วยเผาหนังรักหรือหนังโป๊มาแทนได้ไม๊!!! จะเผาหนังฆาตกรรมมาทำไมวะ!!!”
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
