“หลุม”
ผมค่อย ๆ ร่วงหล่นลงไปหลุมลึกนั่น ความรู้สึกรอบตัวช่างเงียบเชียบและเชื่องช้าเหลือเกิน...
/////////////////////////////////////
ผมจ้องมองเงินแสนในมือปึกนั้นอย่างหวั่นใจ เหงื่อซึมบางๆ ในฝ่ามืออย่างไม่รู้ตัว ผมเงยหน้ามองเจ้าของเงินนั่นแบบหวาดๆ ไม่กล้าสบตาเท่าไหร่นัก
“ตกลงตามนี้ แสนนึงมัดจำก่อน เสร็จงานมารับที่เหลืออีกแสนนึงที่นี่ เวลาเดิมนี้วันพรุ่งนี้... แต่ถ้าพลาดอย่ามาให้กูเห็นหน้านะ กูเอามึงตายแน่” เขาคำรามใส่ผมอย่างไม่มีไว้หน้า
“ใจเย็นๆ ครับเสี่ย เจ้าเกิ่งนี่มือดีที่สุดที่หาได้ตอนนี้แล้วครับนาย ประวัติมันไม่ธรรมดานะนาย ต่ำๆ มันปลิดมาแล้วไม่น้อยกว่าสิบศพครับนาย” พี่ผานออกตัวให้ผมทันท่วงที
ผมกำเงินในมือแน่น นี่ถ้าแม่กูไม่ต้องผ่าตัดครั้งที่ 10 กูก็ไม่รับงานจากมึงหรอก ไอ้เวรเอ๊ย...
“ขอรายละเอียดเรื่องเหยื่อกับสถานที่ด้วยครับเสี่ย” ผมกัดฟันพูดดีๆ กับมัน
“เอ้า เอาไปดู แล้วเก็บกวาดให้เรียบร้อยอย่าให้เหลือนะ อย่าให้สาวถึงกูได้” พอจบประโยคมันก็หันหลังเดินหายไปกับฝูงคน
“ไอ้เกิ่ง เอ็งไปเตรียมตัว คืนนี้เจอกันสองทุ่ม อ่านแผนให้ละเอียด แล้วเจอกันเว้ย” พี่ผานตบบ่าผมเบาๆ ก่อนเดินจากไป
ผมหันดูรอบๆ ว่าไม่มีใครสนใจผม ก่อนที่ผมจะค่อยๆ เปิดซองนั่นออกดูอย่างตั้งใจ....
/////////////////////////////////////
“ปัง ปัง ปัง!!!” ผมย้ำไปสามนัดเพื่อความชัวร์ เหยื่อวัยห้าสิบค่อยๆ ทรุดตัวรูดร่างลงกับฝาผนังอย่างช้าๆ สายตาเขามันช่างดูเวิ้งว้างว่างเปล่าเสียนี่กระไร
“ไอ้เกิ่ง ชิบหายแล้ว!!! เมียมันกับลูกอยู่ในรถได้ไงวะ!!!” พี่ผาน ลงจากมอเตอร์ไซค์ พร้อมชัก 11 มม.ขึ้นลำแล้วเดินไปที่รถเหยื่อ
“เฮ้ย พี่ผาน ไม่นะ..."
“ปัง ปัง ปัง ปัง!!!” แกใส่ไปสี่นัดแบบไม่ต้องคิด
“ปัง!!!” ผมใส่ซ้ำไปอีกนัด แต่ไม่ใช่ที่แม่กับเด็กนั่น ผมใส่ไปกลางกบาลพี่ผาน....
/////////////////////////////////////
“ไอ้เสือเกิ่ง”
“เอ็งยอมมอบตัวซะดี ๆ จะได้ไม่มีใครต้องเจ็บตัว!!!” เสียงตำรวจเจรจาผ่านโทรโข่งดังลั่นก้องทุ่งนา
“เจ้าหน้าที่ล้อมเอ็งไว้หมดทุกด้านแล้ว อย่าคิดหนีเลย ไอ้เกิ่ง!!!”
ผมหยิบ .38 ลูกโม่สีเงินวาววับกระบอกเก่งคู่กายขึ้นมองดู มันช่างเงางามเสียเหลือเกิน
/////////////////////////////////////
ผมลอยละลิ่ว ร่วงผ่านหลุมที่ค่อย ๆ แคบลงเรื่อยๆ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุด ทันใดนั้นเองผมก็ทะลุพ้นจากหลุมนั้นทางก้นหลุมอีกฝั่ง
มันมีแสงสีแดงเจิดจ้าอยู่เต็มไปหมด แดงฉานเหมือนเลือดสดๆ กำลังไหลอาบอยู่บนลูกตาผม
เมื่อหลุดจากก้นหลุมและก่อนที่ผมจะหล่นกระแทกลงไปด้านล่าง ผมเห็นกระทะใบใหญ่ยักษ์ขนาดเท่ากับสนามฟุตบอลอยู่เต็มไปหมด ในกระทะคลาคล่ำไปด้วยร่างมนุษย์นับหมื่นนับแสนคน หวีดร้องครวญครางอย่างทุกข์ทรมาน
ผมตกลงไปยังกระทะใบยักษ์นั้นในชั่วพริบตา ร่างกายปวดแสบปวดร้อนเร่าๆไปหมด รู้สึกเหมือนเนื้อบนตัวกำลังหลุดร่อนออกจากกระดูกเหมือนเล้งต้มแซ่บ มันค่อย ๆ ไหลละลายลงกระทะจนผมมองเห็นกระดูกตัวเองทั้งร่าง ก่อนที่ผมจะรู้สึกตัวอีกทีตรงข้างกระทะใบใหญ่ยักษ์นั้นอีกครั้ง ผมเหลือบไปเห็นภาพบนนั้นที่ปลายหางตา
ไอ้ชาติชั่วนั่นกำลังลอยเท้งเต้งอยู่ในกระทะใบมหึมา เลือดเนื้อพุพองหลุดร่อนออกจากกระโหลกศีรษะอย่างช้า ๆ มือที่มีแต่โครงกระดูก ตะกายคว้าลมอยู่กลางอากาศอย่างไม่หยุดหย่อน
“โอ้ยยยย.... กลัวแล้ว ทรมานเหลือเกิน ไม่เอาอีกแล้ว... ฮือๆๆๆ” มันร้องครวญครางอย่างน่าเวทนา
ทันใดนั้นเองผมก็เห็นพี่ผานลอยผลุบขึ้นจากกระทะ แล้วลากไอ้เสี่ยนั่นลงไปใต้น้ำมันเดือดๆ ไปพร้อมกันกับแก หนังหัวแกหลุดไปทั้งแถบจนเห็นรูกระสุนที่ผมจัดให้แกเป็นรูโหว่เบ้อเริ่มเทิ่ม
/////////////////////////////////////
พื้นดินใต้ฝ่าเท้าผมเปิดออกอีกครั้งหนึ่ง มันค่อย ๆ สูบเอาผมลงไปในหลุมนั่นอีกแล้ว เป็นความรู้สึกที่ผมเองก็บอกไม่ถูกจริง ๆ ว่ามันเวิ้งว้างขนาดไหน.....
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
