แนวความคิดทางปรัชญาของอุปนิษัท
ครั้นมาถึงสมัยอุปนิษัทนักปราชญ์อินเดียสมัยนี้สนใจเป็นพิเศษในเรื่องตัวตนซึ่งเรียกว่าอาตมัน (self) และสัจภาวะสูงสุดของโลกที่เรียกว่าพรหมัน (Brahman) แทนที่จะเชื่อถือในเทพยดาฟ้าดินและการเซ่นสรวงบูชาหรือพิธีกรรมต่าง ๆ อย่างในพระเวท
เขาถือว่าสัจภาวะที่แพร่อยู่ทั่วไปนั้นคืออาตมันหรือพรหมันนั่นเองแต่ที่ไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็นได้ง่าย ๆ
ก็เพราะสัจภาวะนี้ซ่อนตัวอยู่ในเครื่องหุ้มห่อซึ่งเรียกว่าโกศะผู้ใดรู้แจ้งตน (self realization)
ผู้นั้นชื่อว่าเข้าถึงความรู้สูงสุดท่านกล่าวว่าอาตมันหรือตนนี้เป็นที่รักยิ่งของเราบรรดาสิ่งที่รักทั้งหลายจะมีความหมายได้ก็เพราะมันเกี่ยวข้องกับตนหากเราไม่มีตนหรือไม่รักตนแล้วสิ่งอื่น ๆ ก็หมดความหมายแม้ความปรารถนาจะอยู่ก็เพราะเราต้องการจะหาความสุขให้แก่ตน
ฉะนั้นความรู้เรื่องตนนี้จึงเรียกว่าพรหมวิทยาและผู้เข้าถึงความรู้ขั้นสูงสุดนี้แล้วจะบรรลุถึงความสุขขั้นสูงสุดอันเป็นความสุขสมบูรณ์เป็นความสุขที่เป็นจุดหมายของคนทั้งหลาย
นี่คือเนื้อหาสำคัญของอุปนิษัท
ปรัชญาอินเดีย(ศ.พิเศษอดิศักดิ์ ทองบุญ)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
