จะเป็นผู้ค่อยรับไว้...ไม่ให้ใครล่วงหล่น
ผมอยากจะเริ่มเล่า.......ตั้งแต่วันที่ผมออกมาจากโรงเรียน เพนเซย์
เพนเซย์ ก็เป็นโรงเรียนเตรียมฯ โรงเรียนหนึ่งในเมือง เอเกอร์ทาวน์
รัฐเพนซิลเวเนีย
พวกคุณก็น่าจะเคยได้ยินชื่อ หรือได้เห็นโฆษณาของโรงเรียนมาบ้าง
ละมั้ง
พวกเขาได้ลงโฆษณาในนิติยสารตั้งเป็นพันฉบับ
โฆษณาที่พวกเขาาลงจะมีภาพนักเรียนชายยยยย เท่ๆ กำลังขี่ม้ากระโดข้ามรั้ว อย่างกับว่าสิ่งเดียวที่เราทำที่โรงเรียนคือการขี่ม้าเล่นโปโลอย่างงั้นแหละ
..ตั้งแต่กูเขามายังไม่เห็นม้าสักกะตัว..
และใต้ภาพโฆษณาก็จะมีขอความที่เขียนไว้ว่า
" นับตั้งแต่ปี 1888เราได้หล่อหลอมเด็กผู้ชายให้เติบใหญ่เป็นชายหนุ่มที่สมบูรณ์แบบและเป็นผู้ที่มีมันสมองเป็นเลิศ "
ตอแหล่
ไม่มีการหล่อหลอมสนตีนอะไรทั้งนั้นแหละ ผมไม่เคยเจอใครที่สมบูรณ์แบบและมีมันสมองเป็นเลิศเหมือนที่พวกแม่งโฆษณาเลยสักกะคน
....ก็อาจจะมี.........สักคน.......สองคน........มั้ง
แต่ไอพวกนั้นก็เป็นอย่างนี้มาก่อนที่จะเขามาที่เพนเซย์อยู่แล้วแหละ
ช่างแม่งเหอะ
มันเป็นวันเสาร์ของการแข่งขันฟุตบอลกับโรงเรียน แซ็กซอน ฮอลล์
การแข่งขันกับโรงเรียนนี้เป็นเรื่องใหญ่โตมากสำหรับเพนเซย์ เพราะว่ามันเป็นการแข่งขันนัดสุดท้ายของปี และถ้าเพนเซย์ไม่ชนะ พวกมึงก็เตรียมตัวตายได้เลยประมาณนี้
ถ้าคุณอยากจะฟังจริงๆแล้วละก็...
สิ้งแรกที่คุณอยากรู้ก็คือ ผมคือใคร เกิดที่ไหน ชีวิตอันแสนรันทดในวัยเด็กของผมนั้นเป็นอย่างไร พ่อแม่ของผมต้องทำงานหนักขนาดไหนก่อนที่พวกเขาจะมีผม แต่...
บอกตรงๆ
ผมไม่อยากพูดถึงมันเท่าไหรหรอก
คือ....
เรื่องแบบนั้นมันน่าเบือสำหรับผม แล้วก็......ถ้าผมเปิดเผยเรื่องส่วนตัวเกี่ยวกับพ่อแม่ พวกเขาก็คงอกแตกตายพอดี......พวกเขาเป็นคนอ่อนไหว
โดยเฉพาะพ่อผม.......พวกเขาเป็นคนดี...........ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ........................พวกเขาอ่อนไหวเป็นบ้า
แล้วก็ผมจะไม่เล่าอัตชีวประวัติของผมให้คุณฟังหรอกนะ ผมจะเล่าแต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับผมในช่วงคริสมาส ก่อนที่ผมจะตกอยู่ในสภาพยํ่าแย่แล้วต้องมาอยู่ที่นี้เพื่อพักฟื้น.....
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
