"แต่สิ่งนั้นแหละเป็นเพียงอย่างเดียวที่พี่อยากทำ.........ฟีบี พี่รู้ว่าพี่มันบ้า"
ผมบอก ดี.บี ไปก็เท่านั้นแหละ....ขนาดเขาเป็นพี่ชายแท้ๆของผมนะเนีย
ดี.บี. เขาเป็นพี่ชายของผม
เขาอาศัยอยู่ที่ฮอลลีวูด ไม่ค่อยไกลจากไอที่สับปะรังเคนี้เท่าไหรหรอก
เขาเข้ามาเยี่ยมผมทุกอาทิตย์ และเขาจะเป็นคนขับรถพาผมกลับบ้าน ถ้าผมจะได้ออกจากที่นี้เดือนหน้าอะน๊ะ
เขาเพิ่งถอยรถออกมาใหม่....จากัวร์....วิ่งได้สามร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมง
เขาหมดเงินไปกับมันสี่พันกว่าดอลล่าร์
เมื่อก่อนเขาก็ไม่ค่อยมีตังหรอก...แต่ตอนนี้เขามีแล้ว
เมื่อก่อนเขาก็เป็นแค่นักเขียนธรรมดาๆ สมัยที่เขายังอยู่ที่บ้าน เขาเคยเขียนหนังสือรวมเรื่องสั้นเล่มหนึ่งชื่อ ปลาทองลับของฉัน The Secret Goldfish มันเป็นหนังสือที่สุดยอดเล่มหนึ่ง และเรื่องสั้นที่ดีที่สุดในหนังสือนั้นก็คือเรื่อง " ปลาทองลับของฉัน " นั้นแหละ มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กน้อยคนหนึ่งที่ไม่ยอมให้ใครดูปลาทองของเขา เพราะเขาซื้อมันมาด้วยเงินของตัวเอง
กูจะบ้าตาย
แต่ตอนนี้ดี.บี.เขาไปทำงานเป็นกระหรี่อยู่ที่ฮออลีวูด....
...ถ้าจะมีอะไรสักอย่างที่ผมเกลียดมากที่สุด ก็คือพวกหนังละครนั่นแหละ
อย่าพูดถึงมันให้ผมได้ยินเชียวนะ
โอเค เล่าต่อเลยละกัน
ผมจำได้ว่าราวๆบ่ายสามโมง ผมยืนอยู่ข้างๆปืนใหญ่ที่เคยถูกใช้ในสงครามประกาศอิสรภาพ บนเนินธอมเซน ฮิลล์
จากตรงที่ผมยืนอยู่คุณสามารถมารถมองเห็นทั้งสองทีมซัดกันอย่างเมามัน
ผมได้ยินเสียงโห่ตะโกนโวยวายดังมากจากกองเชียร์ฝั่งโรงเรียนเพน เซย์ เพราะว่าคนเกือบทั้งโรงเรียนไปอยู่ที่นั้นกันหมด...
ยกเว้นผมคนเดียว
ส่วนโรงเรียนแซ็กซอน ฮอลล์ นั้นเบามาก
เพราะทีมที่มาแข่งไม่ได้พาคนมาเยอะเท่าไหร
การแข่งฟุตบอลมักไม่ค่อยมีผู้หญิงมาดูเท่าไหร ก็จะมีแต่พวกนักเรียน
ปีสุดท้ายที่ได้รับอนุญาติพาสาวๆเขามาดูได้
แม่งเป็นโรงเรียนที่สนตีนในทุกๆด้านจริงๆ
ผมอยากอยู่โรงเรียนที่พอจะมีสาวๆให้เห็นบ้าง
ให้พวกเธอจสั่งขี้มูกให้เห็นก็ยังดี...
..เซลมา เธอร์เมอร์ เธอเป็นลูกสาวครูใหญ่ เธอชอบมาดูการแข่งขันบ่อยๆ
เธอไม่ใช่สาวประเภทที่จะทำให้คุณมีอารมณ์ได้หรอก.....
...แต่เธอก็เป็นคนนิสัยดีนะ
ผมเคยนั้งข้างเธอบนรถบัสจากเมืองเอเกอร์สทาวน์ และเราก็ได้คุยกันอย่างสนิดสนม.......ผมก็ชอบเธอนะ
เซลมา เป็นคนจมูกใหญ่และเล็บมือของเธอก็ถูกกัดเเทะจนกุด
เธอก็สวมเสื้อในเสริมหน้าอกที่มีปลายแหลมชี้ไปชี้มาจนน่าเกลียด
....ฮึอ.... น่าสงสารจริงๆ
รูปตัวอย่าง จาก: shorturl.at/gEGU5
แต่สิ่งที่ผมชอบเกี่ยวกับเธอก็คือ เธอไม่คุยโม้โอ้อวดว่าพ่อของเธอเป็นคนดี
อย่างนู้นอย่างนี้ เธอก็คงรู้ว่าพ่อของเธอเป็นคนงี่เง่าเสแสร้งชอบสร้างภาพขนาดไหน
...แต่เหตุผลที่ผมขึ้นไปอยู่บนเนิน แทนที่จะไปดูการแข่งขันในสนามก็เพราะผมเพิ่งกลับมาจากนิวยอร์กพร้อมกับทีมดวลดาบ
ผมเป็นผู้จัดการทีมดวลดาบนะ...เท่ชิบหาย
พวกเราเพิ่งจะไปนิ้วยอร์กในเช้าวันนั้นเพื่อไปแข่งกับโรงเรียนแม็คเบิร์นเนย์แต่เราไม่ได้แข่ง
ผมลืมดาบและอุปกรณ์ไว้ในรถไฟใต้ดิน...ไอชิบหายเอ้ยย!
มันไม่ใช้ความผิดของผมซะทีเดียว พวกคุณรู้ไหมผมต้องค่อยลุกๆนั้งๆไปดูแผนที่ในรถไฟเพื่อให้พวกเรารู้ว่าต้องลงที่สถานีไหน...
หลังจากนั้นพวกเราก็ได้กลับมาที่ถึงเพน เซย์ ตอนประมาณบ่ายสองโมงครึ่ง
ที่จริงเราต้องถึงเพน เซย์ ตอนเย็น
ทุกคนในทีมต่างตีตัวออกห่างจากผมตลอดการเดินทางกลับบนรถไฟ
เป็นเรื่องที่น่าตลกอยู่เหมือนกัน
และอีกเหตุผมหนึ่งที่ผมไม่ได้ลงไปดูการแข่งขัน ก็เพราะผมกำลังจะไปลาอาจารย์สเปนเซอร์ เขาเป็นอาจารย์สอนประวัติศาสตร์ของผม
ตอนนี้เขาเป็นไข้หวัด และผมคิดว่าผมจะไม่ได้เจอเขาอีก
เขาได้เขียนข้อความทิ้งไว้ให้ผม เขาบอกว่าเขาต้องการที่จะเจอผมก่อนที่ผมจะกลับบ้าน
เพราะเขารู้ว่าผมจะไม่กลับมาที่เพน เซย์ อีก
เอ่อ!.....ผมลืมบอกคุณ
ผมโดนไล่ออกจากโรงเรียน...
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
