[Smile.Multi.Stories] “เดท กับ ดาเทะ” DATE- BUCA LAPI จากความเดิมตอนที่แล้วมายมีโอกาสได้รับความเมตตาจากคุณลุงเจ้าของร้านอาหาร Buca Lapi เลี้ยงมื้ออาหารมื้อนึงเพราะความ grand opening ว่าเราอยู่อพาร์ทเมนต์เดียวกัน #จัดจ้านใน

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

Smile.Multi.Stories

•

1 ธ.ค. 2019 เวลา 00:25 • ไลฟ์สไตล์

“เดท กับ ดาเทะ”

DATE- BUCA LAPI

จากความเดิมตอนที่แล้วมายมีโอกาสได้รับความเมตตาจากคุณลุงเจ้าของร้านอาหาร Buca Lapi เลี้ยงมื้ออาหารมื้อนึงเพราะความ grand opening ว่าเราอยู่อพาร์ทเมนต์เดียวกัน #จัดจ้านในย่านนี้ 5555

มายถึงอิตาลี ก็ส่งเมสเสจไปทักแกว่า มายถึงเรียบร้อยแล้ว ถ้ามีเวลาเจอกันนะ เพราะมีของฝากจากเมืองไทยมาให้

(ความมงลงนางงามมิตรภาพ) แต่เอาจริงๆ อยากเอาของมาฝากแกอยู่แล้วค่ะ

แกบอกว่าเดี๋ยววันศุกร์หรือเสาร์ จะโทรหาอีกที..

หลังจากนั้นก็เงียบหายไป..

เสาร์ 11:30 มีเมสเสจส่งมาจากคุณลุง บอกให้มาหาที่ร้าน

แกจะทำอาหารไว้ให้..

ซึ่งมายเห็นอีกทีคือ 12:30 เพราะมีติดคุยงานโปรเจค และไม่ได้เช็คมือถือเลย..

ก็เลยรีบบอกแกว่า สักพักจะไปหา..

ไม่รอช้าก็แต่งตัวออกไปเกือบจะบ่ายโมง

พอถึงหน้าร้าน..

ร้านไม่ได้ล้อค.. แต่มายดันผลักประตูผิดทาง..

ทำให้มีเสียงเหมือนคนที่เปิดประตูไม่ได้..

(ปล่อยไก่ได้ทุกนาที 555🤣)

อีกมือหนึ่งรีบกดโทรหาคุณลุง..เพราะคิดว่าแกล๊อคประตู..

และแล้วก็มีหนุ่มคนนึงเดินออกมา กวักมือเรียกมายให้เดินลงมา..

ทำให้มายรู้ตัวจริงๆว่า ประตูไม่ได้ล้อค แค่ผลักประตูผิดทาง..

🤣🤣🤣🤣

หนุ่มคนนั้นคือคุณลุงเจ้าของร้านอาหาร เด่วจะเข้าใจต่อว่าทำไมเค้าถึงกลายเป็นหนุ่มของมายในวันนี้..

เดินลงเข้ามาที่ร้าน..

ร้านผิดแปลกตาจากครั้งที่แล้วที่มา..

เพราะทุกอย่างถูกเก็บให้เข้าที่ เพราะร้านยังไม่ได้เปิด..

ไม่รอช้า คุณลุงเข้ามากอดทักทายแบบอิตาเลี่ยนสไตล์

แกจับมือมายพาเดินลงมาจากบันได แล้วพามาที่โต๊ะอาหารที่เตรียมไว้อย่างเนี้ยบ

จานฝั่งตรงข้ามถูกใช้แล้ว..

ไวน์หลายชนิดถูกตั้งอยู่..

ขวามือเหลือบๆมีกระดาษจดงาน พร้อมโทรศัพท์ร้านและส่วนตัว..

มายก้าวเข้าไปในร้านไม่ถึง 5 นาที..

มีโทรศัพท์เข้ามานับได้จะ 10 สาย.. ที่โทรเข้ามาเพื่อจองโต๊ะ..

คุณลุงรับแล้ว ตัด รับแล้วตัด ในที่นี้คือ แกบอกว่าโต๊ะเต็ม..

และร้านนี้ โต๊ะเต็มล่วงหน้าหนึ่งเดือน.. เสมอ..

ไม่รอช้า คุณลุง บอกให้มายนั่ง..

ซึ่งแกบอกว่าแกทานอาหารก่อนมายจะมาแล้ว เพราะเดาว่ามายไม่ตอบทางเมสเสจ แกเลยตัดใจทานก่อน แล้วรอมายมาหา..

มายเสียใจ ตัดพ้อว่าทำไมไม่รอ เพราะอยากกินข้าวด้วยกัน ไม่ใช่มานั่งทานให้เค้าดู..

แกบอก จริงๆต้องขอโทษ เพราะบอกกระทันหัน

แต่วันนี้ได้ปลา seabass มาตั้งแต่เช้า (เท่าทีเข้าใจตอนคุยกันคือ มีคนมาขายแกแหละ ว่าตัวนี้ดี ใหญ่ อะไรประมาณนี้)

แกบอกว่าแกเห็นตัวนี้แล้วนึกถึงมาย เลยส่งเมสเสจให้มาหา เพราะอยากทำให้กิน (เป็นหนุ่มที่เอาแต่ใจเหมือนกันนะนิ อยากให้ไปหา ก็จะเอาเด่วนี้)

มายเดินตามแกไปที่ครัว.. ก็พบกับอาหารที่ปรุงสำเร็จแล้ว..

รอพร้อมเสริฟให้สาวมาทาน

จัดจานเรียบร้อย เราก็ไปนั่งที่โต๊ะ..

บทสนทนาเกิดขึ้นมากมาย ข้ามไปข้ามมาหลายเรื่อง..

เราคุยด้วยภาษาอังกฤษนะคะ มายถามแกอยู่ว่าทำไมแกพูดอังกฤษได้คล่อง..

แกบอกว่า แกเคยไปอยู่ที่อังกฤษมาก่อนหน้านี้ 2ปี..

กลับมาที่อาหารจานนี้..

ปลาสด รสชาติเนี้ยบ ไม่ปรุงแต่งเยอะ..

ผงาดบนจานพร้อมตราโลโก้ของร้าน..

ก็ได้สัมภาษณ์ซะเลยว่า ที่มาของร้าน Buca Lapi มาอย่างไร

Buca แปลว่า ใต้ดิน

Lapi เป็นชื่อเจ้าของก่อนหน้านี้..

ร้านนี้ถูกซื้อต่อจากคุณลุง และเป็นร้านที่คุนลุงชอบที่สุดในบรรดา 5 ร้านที่แกมี ปัจจุบันนี้ขายธุรกิจออกหมด เหลือเพียงแค่ร้านเดียว..

ร้านนี้อยู่กับแกมา เกือบ 50 ปี..

แกเริ่มทำงาน ตั้งแต่อายุ 14..

ดูแกจะยุ่งมากๆ

เผื่อใครอยากได้ไวน์แดงดีๆ ทานกับปลา ยี่ห้อนี้ตามลุงเลยค่ะ 5555 🤣🤭

แกเปลี่ยนดื่มจากไวน์แดงเป็นอีกตัว จำชื่อไม่ได้แล้ว เด่วครั้งหน้าจะเอามาฝาก เป็นไวน์ที่อมสีชมพูและไม่ใช่ Rosè Wine ซึ่งมีโอกาสได้ดมแล้วหอมมากๆ

แกดื่มเพราะแกทานอาหารเสร็จนำหน้ามายไปแล้ว..

มีเรื่องคุยมากมาย แต่หนึ่งในนั้นเราได้กลับมาคุยกันเรื่องโทรศัพท์ เพราะมายบอกให้แกรับโทรศัพท์คนที่โทรเข้ามาบ้าง ยังไงก็คือเงินที่จะเข้ามาเพราะอยากจองโต๊ะ..

แกบอกว่า ชั้นไม่รู้ทำไมถึงยอมให้โต๊ะเธอในวันนั้น

ปกติร้านชั้นมักจะเต็มเสมอ..

ชั้นมักจะปล่อยโต๊ะให้คนเฉพาะ walk in..

มายบอกแกไปว่า เพราะน่าจะเป็น destiny รึป่าว

(ทุกอย่างมีเหตุผลในการเกิดและส่งผลต่อกันมา)

แกบอกว่า ไม่ใช่ แต่เป็นเพราะเสียงของเธอ..

มายแบบ เด่วนะ..

วันนั้นคือ low energy สุด และหิวมากด้วย..

แกบอกว่า นั้นส่วนหนึ่ง แต่ยังยืนยันว่าที่ใจอ่อนเพราะเสียงของมาย..

(พลังภายในผนึกลมปราณรึเปล่าน้อ #ตึ้บบบบบบบ) 🤣

มายเลยถามต่อว่าวันนั้นแกรู้ได้ไงว่าตอนมายเดินลงมา

รู้ได้ไงว่ามายคือ Elena (นามแฝงการจองชื่อร้านอาหาร) 🤣

แกบอกว่ามันเป็นความรู้สึก

และสุดท้ายความประทับใจจะอยู่ที่ทัศนคติ ผิวพรรณ

(แปลกมาก ไม่เคยเจอใครบอกให้ดูคนที่ผิว)

และความรู้สึกที่คอนเนคกัน..

และเราก็ขำกัน เพราะมายบอกว่าวันนั้นมายโทรมสุด

(ชุดอยู่บ้านที่แท้ทรู รัดผมขึ้นทรงโมจิ หน้าสด)

ถ้าเทียบได้ คือคนละคนกับวันนี้ที่เจอ..

แกบอกว่า แกไม่ได้มองคนที่ภายนอกตรงนั้น

มันเป็นพลังที่อยู้ข้างใน..

อ่ะ งานหนังจีนพลังภายในของพี่มูฟวี่ต้องมาแล้วละคะ 5555

จนแกบอกว่า รู้มั้ย ..อีกอย่าง

ชั้นไม่ค่อยเห็นผู้หญิงใส่เสื้อ pullover ลายดอกไม้แล้วขึ้น..

ชั้นเซอรไพรส์มากตอนเห็นเธอถอดเสื้อโค้ทแล้วเจอเธอใส่ Pullover กับลายดอกกุหลาบนี้..

วันนี้มายใส่เสื้อ Knit Pullover คอกลม..

ลายกุหลาบแดงขอบดำ..พื้นสีชมพูพาสเทล

ที่เลือกมาใส่ตัวนี้เพราะหนาวแล้ว

สองใส่ง่าย 🤣

สามเมื่อวานเพิ่งซื้อหนังสือเกี่ยวกับดอกกุหลาบมาอ่าน..

แค่นั้นเลย ไม่คิดเยอะค่ะ 5555

แกเริ่มอาการเขิลอายหน้าแดง..

หน้าก้มลงที่แก้วไวน์ท่าเดียว..

มายถามว่าแกจะอายมายทำไม..

แกถามว่าแกหน้าแดงหรอ?? 😳

จุดนี้มีเส้นบางๆของความไม่แน่ใจ ว่ามายแซวเล่น

หรือแกได้ฤทธิ์ไวน์ที่ดื่มเข้าไป..

และเป็นที่มาที่มายเรียกคนที่อยู่ตรงหน้า ว่าเป็นชายหนุ่มอายุ 35 .. เพราะสิ่งที่มายสัมผัสคือ หนุ่มนักรัก หนุ่มขี้เล่นสไตล์อิตาเลี่ยนที่เป็นซิกเนเจอร์ของประเทศนี้

เมื่อปลาหมดจาน แกไปเตรียมขนมหวานมาให้

ที่มาของ (my chocolate) 5555

(ใครเพิ่งเจอโพสนี้ ลองอ่านเรื่องของมายก่อนหน้าที่ลิงค์ข้างล่างได้นะคะ)

เราก็เริ่มคุยกันต่อเรื่องสูตรอาหาร คุณลุงคิดเองหมด..

แกยังไม่ปล่อยสูตรให้ใคร และแกยังคงมาเตรียมอาหาร

น่าจะเป็นพวกต้นเรื่องของการทำอาหาร ยังคงอยู่ที่แก..

ขนมช้อคโกแลตที่อยู่ตรงหน้ามายก็เช่นกัน..

ไม่มีใครรู้สูตรนี้นอกจากแกคนเดียว..

แกบอกว่า เคล็ดลับไม่มีอะไรเลย

มีอยู่สามอย่าง คือ ช้อคโกแลต น้ำ และผลไม้..

เราก็เลยมาเดากันสิว่า ผลไม้ที่อยู่ข้างในนี้คืออะไร..

เอาละคะ ถึงเวลานางงามตอบคำถามเข้ารอบ Final Round 🤣

“Rasberry!!”

(แกบอก come on Smile! Use your brain!)

555555 🤣🤭🤣

“ส้ม! Arancia!”

แกส่ายหัว..

ระหว่างทางที่นางงามมิตรภาพกินแล้วกินอีก

พยายามจะนึกว่ามันคืออะไร..

แกเดินเข้าไปในครัว หยิบถุงผลไม้ ว่าที่คำตอบในอนาคตมา..

มายกรี้ส แล้วบอกว่าเด่วก่อน! ขออีกที! 🤣🤣🤣

แกบอกคราวนี้ให้กินแล้วหลับตา นึกสิ..นึก!

เอาจริงๆ นีกเท่าไหร่นึกไม่ออกและไม่อยากจะตอบแล้วเพราะว่าแกจะเสียเซลฟ์ไปอีกว่าทำขนมมา..คนกินกินไม่รู้สึก!

มายปิดตา พร้อมยื่นมือรอรับผลไม้ว่าที่คำตอบในอนาคต..

คลำแล้วคลำอีก นึกว่าพลัม ลักษณะมีความหยาบๆ เม็ดไม่ใหญ่และเล็กเกินไป..

DATE (DA-TE)

คำตอบที่อยู่ตรงหน้าคือ Da-te

มายบอกแกว่ามายไม่รู้จัก..

ไม่เคยได้ยินที่ไทย..

ซึ่งตอนนั้นจะกูเกิ้ลก็ไม่ใช่เรื่อง..

แกบอกไม่เป็นไร แต่มันมีอยู่ที่อิตาลีเข้าใจมั้ย 5555

มายเลยถามว่า มีขายที่ซุปเปอร์หรอ แกบอกไม่มี ต้องหาที่ดีๆที่ขาย

เอ้า! เห็นม่ะ แล้วมายจะไปรู้จักได้ไง!

แต่สุดท้ายมันคืออินทผลาลัม กูเกิ้ลแล้วว่าแปลว่าไร..🤣

แต่มายไม่เคยกินเลย หรืออาจจะเคยแต่ไม่รู้จักหรือไม่รู้ตัว..

กลับมาต่อ..

ก็นั่งคุยกันสัพเพเหระและเป็นครั้งแรกในนานๆทีที่แกใจอ่อนกินเค้กของตัวเอง แกบอกไม่ได้กินช้อคโกแลตมานานแล้ว..

เพราะมายบอกให้ทานด้วยกันหน่อย..

จะมองมายกินหมดทุกอย่างก็ไม่ใช่..

และแล้วก็มีเสียง ประตูเปิดออก พ่อครัวอีกคนเดินลงมาตอนจะบ่ายสอง (ร้านเปิดทุ่ม ทุ่มครึ่ง)

น่าจะมาเตรียมอาหาร และวัตถุดิบ..

ถึงเวลา แกจะกลับไปอาบน้ำ ..

มายเลยแซวว่าตายแล้วววว...

นี้ชั้นได้เดินกลับบ้านกับคุณลุงด้วย..🤣💞🤟🏼

แกหัวเราะใหญ่ และบอกว่าจะพาไปดูห้องอพารท์เมนต์ที่แกมี..

เผอิญมีคนเช้คเอาท์ออกพอดีทั้งสองห้อง

พี้คในพี้คที่สุด..

ทั้งตึกที่เราอยู่จัดจ้านย่านทองหล่อในเมืองฟลอเรนซ์

แกถือห้องเยอะสุดในตึก!!

อพาร์เมนต์มายมีห้องไม่มาก เพราะแต่ละเจ้าที่ถือส่วนใหญ่ได้กันทั้งฟลอร์.. เจ้าของจะมีอยู่กันไม่กี่คน..

แล้วแกคือคนที่ถือเยอะที่สุดในตึก..

แต่งตัวไม่ธรรมดานะคะเนี้ย

เราเดินกลับบ้านด้วยกัน..

แกแวะเปิดห้องให้มายดูที่แกปล่อยให้คนเช่า

คนที่มาเช่ามาจากปากต่อปากโดยไม่ต้องอาศัยอินเตอร์เนตใดๆ (ยิ่งทำให้มายแซวแกว่าแกจะขาใหญ่ไปไหนในฟลอเรนซ์)

ทั้งสองห้องคือห้องที่มายเดินผ่านทุกวัน และสงสัยมาเสมอว่าใครอยู่..เพราะไม่ค่อยเห็นคนเท่าไหร่..

และวันนี้ก็ได้มีโอกาสเข้าไปดู ข้างในสวยมากโดยเฉพาะเพดาน..

Al fresco (ศิลปะเพ้นท์ติ้งบนฝาผนัง ศิลปินต้องเงยหน้าเพ้นท์เท่านั้น) ทุกอย่างยังสีสดสวยงามและลวดลายมีความเป็นผู้หญิงมากกกกก..

มายไม่ถ่ายรูปนะคะ มายว่ามันไม่สมควรในเวลานั้น..

จะถ่ายอะไรตลอดเวลา..

และการที่แกเปิดบ้านให้ดู มายอยากเคารพในความเป็นส่วนตัวที่แกมีให้มาย..

เราเทตัวทิ้งนั่งพักกันแปปนึงที่โซฟา..

มายก็คอมเม้นการตกแต่งห้องนู่นนี้ตามสไตล์..🤣🤭

แกหันมามองหน้ามายแล้วบอกว่า..

วันนี้แกมีความสุขมาก..

มายบอกว่ามายก็เช่นกัน..

เอาตรงๆ อย่างที่ฟีลกัน.. มายว่าแกปลื้มมาย..

มายเลยถามว่า..

“ชั้นทำให้เธอนึกถึงช่วงไหนในขีวิตที่ทำให้เธอมีความสุขได้ขนาดนี้..?”

แกน้ำตาคลอที่ตาปริ่มๆพร้อมรอยยิ้มที่แสนหวาน..

ไม่อยากจะเชื่อคนที่เห็นอยู่ตรงหน้า สีหน้าอ่อนโยนอย่างเห็นได้ชัด รอยยิ้มที่เกิดขึ้นช่างมีความหมาย..

ต่างจากเสือผู้หญิงสไตล์อิตาเลี่ยนที่เพิ่งเจอในร้านอาหาร 🤣

สายตาโกหกกันไม่ได้ เหมือนมายได้พาแกนั่งไทม์แมชชีนกลับไปเหมือนตอนแกอายุ 35.. ความสนุกสดใสในวัยเยาว์..

แกไม่ตอบ ได้แต่พูดว่าวันนี้มีความสุขแค่ไหน..

มิตรภาพอายุต่างกัน 30กว่าปี..

การที่มายโดนจีบเบาๆ มายมองว่า มันคือมิตรภาพย้อนวัยวินเทจให้แกมากกว่า

แต่ไปๆมาๆมายแอบเศร้าลึกๆมากกว่า

ว่ามายไปทำให้แกคิดถึงช่วงไหนของชีวิตได้ขนาดนั้น..

หรือแกอาจจะมีความสุขที่ได้อยู่กับมายในช่วงเวลานึงในวันนี้ เพราะมีแต่เสียงหัวเราะ และเม้าส์นู้นนี้นั้น ยิงมุกกันไปมาตลอดเวลา..ซึ่งอาจจะไม่ได้เกิดขึ้นมานาน..

แกบอกว่ามายอ่ะ อันตราย..

ในขณะที่มายบอกว่า ขอโทษนะ..

ถ้าเทียบแล้วชั้นคือสีขาว ส่วนเธออ่ะคือสีแดง.. 🤣🧨💣🤫

โยนระเบิดใส่กัน ขำๆกันไป .. 🤣🤣

สุดท้าย แกเดินมาส่งที่หน้าห้อง ยังไงเป็นทางผ่านอยู่แล้ว..

และเราก็แยกย้ายกัน และนัดว่าจะเจอกันใหม่

คงแซวกันอยู่ว่าครั้งหน้า ขอให้บอกล่วงหน้าวันนึงนะ 🤣

(Come onnnnn) 🙄🤣

ภาพเบื้องหลัง..

มายเอากระเทียมโทนมาฝากแก อยากให้แกลองเล่นกับอาหารใหม่ๆ ผสมอิตาเลียนสไตล์

มะม่วงไทย สองลูก (คงคอนเสป 555)

และผัดไทยปรุงสำเร็จรูปให้แกลองทำดู..