2 ธ.ค. 2019 เวลา 00:30 • ไลฟ์สไตล์
อันว่าความกรุณาปราณี
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน
.
ต้นฉบับ...
.
The quality of mercy is not strain'd,
It droppeth as the gentle rain from heaven
picture from pinterest
จาก...
.
The Merchant of Venice ได้แปลเป็นภาษาไทยครั้งแรกโดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชนิพนธ์แปลเป็นกลอนบทละครในปี พ.ศ. 2459
เบื่อ เซ็ง ไร้ที่ช๊อป ที่กิน ไปแต่ที่เดิมๆ ซ้ำซาก จำเจชีวิต...โอ้ยย...วันจันทร์ วนมาอีกล่ะ...
.
ทำงานๆ เงินเดือนพึ่งออก ยัง ใช้ เที่ยว กิน ช๊อป ดื่ม ยังไม่สุดใจเลย...เสาร์ อาทิตย์ ผ่านไปไว ยังกลับวันหยุดถูกสาบให้ย่อตัดชั่วโมงลง เหลือแค่วันล่ะ 12 ชั่วโมง อะไรแบบนั้น 🤣...
.
แต่ สุดท้าย ท้ายสุด ทุกค่ำคืน เราแทบทุกคนในที่นี้ก็มีบ้านให้กลับ บ้านเล็ก บ้านใหญ่ บ้านน้อย หรือ ที่หลับที่นอน ที่ปราศจาก ยุง เสียงรบกวน
ภยันตรายนอกบ้าน ผ้าห่มอุ่นๆ หมอนนิ่มๆ แอร์เย็นๆ น้ำอุ่นๆอาบก่อนนอนทุกคืน...
แล้วไหนจะยังมี คนที่เรารักและรักเรา ทักทายราตรีสวัสดิ์ ก่อนนอน แล้ว ตื่นมาทักทายมอร์นิ่งกันต่อในตอนเช้า...
.
📍📍คำถาม...
.
📍นี่ ใช่ ชีวิต ที่ โค-ตะ-ระ แสนดี ที่เรามีหรือไม่?!
.
📍นี่คือ หนึ่งในความโชคดี ของ เรา ใช่หรือไม่?!
.
📍แต่ทำไมบางที เรามักจะไปหลง รู้สึกต่ำต้อย
บ่นกร่นกับโชคชะตาชีวิต การงาน การเงิน ครอบครัว คนรัก ไม่ได้ดั่งใจบ้างแหละ หลงเอาไปเปรียบเทียบ ร้องเรียกพร่ำเพ้อหาไปเรื่อย...หรือเปล่า?!
แล้วคนกลุ่มนี้ล่ะ...เขาคือใคร???
เคยสังเกตมั้ย...คนนอนเกลื่อนหัวลำโพง
"คนไร้บ้าน" ซึ่งคาดว่าจะมี 700-1,000 คน รอบๆสถานีรถไฟหัวลำโพง...ใจกลางกรุงเมืองฟ้าอมรแห่งนี้
มีเป็นร้อยในแต่ละค่ำคืน...
เขามาจากไหน...?
(ในอดีตข้านี้น่าขัน เคยนึกไปเอง ว่า พวกเขาคือ ประชาชนชาวบ้านที่พลาดตกขบวนรถไฟ ไม่อยากเสียค่าโรงเเรมที่พัก ก็มานอนมันแถวๆนี้แหละ...
จริงๆ มันไม่ใช่เลย...😑😑)
.
แล้วเขามาเข้าแถวทำอะไร ในยามหัวค่ำ...
วันนี้ ข้าเจอ รถกะบะบรรทุกข้าวมาแจกสองคัน
บังเอิญว่า ข้า เอาม้า ไปผูกไว้ที่สถานีหัวลำโพงในช่วงวันหยุดที่ผ่านมา
.
พลันข้าก็แลสังเกตเห็นว่า มีคนจำนวนมาก ทั้งแก่และหนุ่มวิ่งข้ามถนนกันขวักไขว่ ไปยืนเข้าแถวยาวเฟื้อย ต่อแถวเพื่อรอรับของอะไรบางอย่าง...🙄🤔
.
ข้าทิ้งม้า วิ่งตามไปดู ด้วยความอยากรู้ อยากเห็น...แล้วสิ่งที่ข้าได้ประจักษ์ด้วยตา ได้ฟังด้วยหูจากปากคนแถวนั้นและคนที่ไปรับอาหาร...
เข้าแถวเข้าคิว...เสียงตะโกน...อย่าวนๆนะครับ
📍เชื่อหรือไม่ ในอีกมุมนึง ที่ห่างไกลจากชีวิตประจำวันเราๆท่านๆ แทบทุกวัน ในช่วงเวลา ทุ่มครึ่ง จะมีคนใจดี ใจบุญ บรรทุกข้าวปลาอาหาร น้ำดื่มสะอาด
มา บริจาคให้กับคนไร้บ้าน และคนพลาดตกขบวนม้าเหล็กได้กินเพื่อประทังชีวิตไปอีกวัน...และวัน
.
บางคัน ก็บรรทุกมา 300 ชุด บางคัน ก็ 200 ชุด...หมุนเวียนผลัดเปลี่ยนกันไปแทบจะทุกค่ำคืน
.
คนใจบุญ ไม่ได้ออกนาม...ไม่ประกาศ
.
บางวันก็เอารถเข้ามาในเขตสถานีได้ แต่บางวันก็ไม่ได้ ต้องจอดกันข้างๆคลองผดุงกรุงเกษมด้านข้างหัวลำโพง
.
แต่ เขาเหล่านั้น แลดูมีความสุข ใบหน้ายิ้มแย้ม อิ่มเอิบ เสมือนกำลังทำภารกิจที่ยิ่งใหญ่ของชีวิต...
.
น้ำตาข้าเอ่อนิดๆ ด้วยความตื้นตันใจ อิ่มในความดี ความเอื้ออาทรของมนุษย์
มัน Feel good ยิ่งกว่า ได้แทะล็อบเตอร์ย่างเนยที่เยาวราช เมื่อตอนเย็นที่ผ่านมาซะอีก😊😑😭
ประทับใจ...อาหารไม่มาก แต่จำเป็นต่อลมหายใจ
📍ความเมตตา ความปราณี การช่วยเหลือกัน...ในฐานะคนแปลกหน้า จะด้วยความเป็นเพื่อนร่วมแผ่นดิน ร่วมโลก...หรือจะด้วยความเป็นมนุษย์ ที่ร่วมกันเดินบนทางคดเคี้ยวในวัฎสงสารนี้...
.
ร่วม เกิด แก่ เจ็บ ตาย... มันช่างเป็นภาพ ที่ อิ่มเอมใจ และ ทำให้ข้า อยากจะทำบ้างถ้ามีโอกาส...
📍อยากจะแชร์ อยากจะเล่า...
.
การทำบุญ ทำนุบำรุง ในทางพุทธศาสนา ก็เป็นสิ่งที่ประเสริฐและดีในการต่อยอด รักษา ช่วยธำรงความคงอยู่ของศาสนา...
.
แต่บางครั้ง ก็อาจจะมีคำว่า เนื้อนาบุญ อันนี้ไปหาอ่านต่อเอง แต่ จงระมัดระวัง เพราะถ้าเราหลงในเนื้อนาบุญ...
.
เราก็อาจจะไม่มีโอกาสทำทานหรือการให้... แก่ผู้ที่ขาดแคลน ยากไร้...ขาดโอกาส ซึ่งในบ้านเมืองของเรายังมีความเหลื่อมล้ำ มีปัญหาทางสังคมในบริบทที่มากมายทับซ้อนเกยเหยียบย่ำกันมาชั่วนาตาปี...
📍คนไร้บ้านจำนวนมาก มาใช้หัวลำโพงเป็นชายคาที่พักในยามค่ำคืน...ทั้งหญิงเเละชาย
.
ส่วนใหญ่เป็นวัยกลางคนถึงค่อนไปทางแก่...เเข็งแรงก็มาก คนป่วยก็เยอะ จนถึงคนที่เดินไม่ได้ก็มี...แต่ได้เพื่อนใหม่(ไร้บ้านเช่นกัน) ช่วยหาข้าวหาน้ำให้ประทังชีวิตไป
บางคนออกจากบ้านมาเพราะอึดอัดไม่สบายใจ ไม่อยากเป็นภาระลูกหลาน
.
บางคนออกจากบ้านมาเกิน30 ปี มาทำงานรับจ้าง สุดท้ายพออายุเลยวัยฉกรรจ์แก่ชรา กลับไปบ้านต่างจังหวัดไม่เหลือใคร...
.
บางคนหนีที่บ้านมาชั่วคราว 2-3 เดือน เพราะสภาพเพศที่ครอบครัวไม่ยอมรับ
.
บางคนอยากท่องเที่ยว หัวใจรักอิสระ...ก็เลือกที่อยู่นอกบ้าน
การใช้ชีวิตอยู่ไม่ง่าย นอกจากอาหารเสื้อผ้า ที่มีคนเอามาบริจาค...
.
พวกเขาหาวิธีเช่น ไปเข้าห้องน้ำตามปั้มน้ำมัน เพราะในหัวลำโพงต้องจ่ายเงิน...ไปซักผ้าหรืออาบน้ำที่สวนลุมพินี...
.
ไปรออาหารหมดอายุตาม7/11 ซึ่งหลังๆ ไม่ให้เเล้ว นโยบายทิ้งอย่างเดียว เพราะกลัวโดนฟ้องหากอาหารหมดอายุ กินแล้วท้องเสีย...กระทั่ง ไปขออาหารตามวัดรอบๆหัวลำโพง...ฯลฯ
เรื่องราวมากมายในเบื้องหลังของคนไร้บ้าน...
เชื่อว่า ทุกคนล้วนมีฉากชีวิตที่ค่อนข้างร้าวราน...มีทั้งเรื่องดี และไม่ดี...แต่ ไม่มีใครรู้ยกเว้นตัวเขาเอง
คนไร้บ้าน หรือ Homeless people มีอยู่มากมายตามหัวเมืองใหญ่ทั่วโลก
Ex.นี่ก็อีก1ตัวอย่าง ช่างผมระดับค่าแรงตัดผมครั้งล่ะ 150$ แต่ทุกๆวันอาทิตย์ เขาจะออกไปตัดผมให้คนไร้บ้าน
picture from pinterest
ที่หัวลำโพง ก็มี...มีโรงเรียนสอนตัดผม บางแห่งใช้ที่นี่ เป็นสนามจริงให้นักเรียนช่างตัดผม มาตัดฟรีให้คนไร้บ้านและคนเดินทาง...ฟรี
อย่างน่ารักและ อเมซิ่งเลย😊☺️
ถ่ายภาพเองหลังผูกม้า...
คุณทวดอายุ 99 ปี ในนครโซเฟีย บังกาเรีย เดินเท้าขอทาน 10 km ทุกวัน เพื่อเอาเงินมาช่วยเหลือเด็กกำพร้า...
picture from pinterest
หนุ่มน้อยรายนี้ เล่นกีตาร์หาเงิน...แต่ดูข้อความที่เขาเขียน...
ถ้าคุณไร้บ้านหรือขัดสนต้องการความช่วยเหลือ...หยิบเงินพวกนี้ไปได้เท่าที่คุณต้องการ...
picture from pinterest
ตู้เย็นใจกลางเมือง ที่ถูกบรรจุอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการ โดยชายผู้ใจดีและผองเพื่อน
เพื่อให้เด็กน้อยที่ไร้โอกาสได้มาหยิบกินได้ง่าย เพื่อหลีกเลี่ยงความอับอายที่อาจจะต้องไปขอทาน...
picture from pinterest
ชาวฮังกาเรียน(ฮังการี) นำรองเท้ามาบริจาคให้กับผู้อพยพเพื่อนบ้านหรือลี้ภัย ณ สถานีรถไฟบูดาเบสท์
picture from pinterest
📍วันนี้ ท่านมีบ้าน ข้ามีสำนัก ไว้ซุกหัวนอน...
ชีวิตเรา มีวาสนา มีโอกาส มีความหวัง อีกมากมาย...
.
วันใดที่ท้อแท้ หมดสิ้นกำลังใจ...ขอสตินำพาส่องดูออกไป ยังโลกภายนอกนี้ ท่านจะมิเดียวดาย...
.
เพราะยังมีความเมตตา ปราณี ที่เราสามารถให้ออกไปได้ตามวิถีในแบบของเราในฐานะ...ผู้ให้
.
เพราะไม่แน่...วันใดวันนึง เราอาจจะได้เล่นบทบาทของการเป็น ผู้รับ...
.
แต่แน่นอนการเป็น ผู้ให้ ย่อมสุขใจ กว่า...♥️
📍ฝากกด ติดตาม...แม่เฒ่าด้วยนะนาจา😘😘
#แม่เฒ่ากิมฮวย Feel Good ที่ได้แบ่งปัน🌼🌼🌼
อ่านบทความย้อนหลังเเละเยี่ยมชมสำนักข้าได้ที่⬇️ https://www.blockdit.com/maetaokimhuay
โฆษณา