คนบ้านนอกvs คนในเมือง
สวัสดีครับ วันนี้วันที่ 3 ธันวาคม
ตื่นขึ้นมา 7.30 น หยิบโทรสัพขึ้นมาเปิดเฟสบุ๊คไปเจอข่าวข่าวหนึ่ง เรื่อง จอดรถขว้างหน้าบ้าน แล้วมีรถกระบะออฟโรด ชนไป2ทีพังยับ เเล้วเป็นเรื่องเป็นราวในโลกโซเชียล
โดยทึ่ผู้เสียหายบอกว่า "ที่เค้าจอด ไม่คิดว่าจะขว้างหน้าบ้าน" ส่วนผู้ก่อเหตุ "เค้าต้องการไปขนของบ้านที่ผู้เสียหายจอดขว้างอยู่" ผู้ก่อเหตุรอเป็นเวลานาน สุดท้ายเกิดความโมโห เลยชนไป2 ที เเล้วมีการยอมรับผิด ว่าเกิดจากความโมโห
มันทำให้ผมคิดว่า คนเมืองมันอยู่กันยากลำบากจริงๆ คิดว่าความสะดวกสบาย เดินทางสะดวก อยากสบาย ความจริงมันไม่ใช่ มีแต่ความเห็นแก่ตัว มีแต่ความยากลำบาก ตื่นเช้าทำงานเย็นกลับบ้าน
ความคิดในหัวทำไม ไม่เหมือนคนบ้านนอก เลยสักนิด จะจอดรถตรงใหนไม่มีใครว่า ถึงจะจอดขวางหน้าบ้านเเค่บอกกันดีๆ ก็จบ แต่ในเมืองจอดไม่ได้เลยผิดกฎหมาย "บ้านนอก สบายทั้งกายสบายทั้งใจ" ไปไหนมาไหนคนก็รู้จักกัน มองย้อนไปในเมืองใหญ่เรารู้จักใครไหม
ให้ภาพมันเล่าเรื่อง
คนบ้านนอกอยากเรา คือ ความสุขที่เเท้จริง กว่าคนในเมือง (ในความคิดผม) มีบ้าน มีทุ่งนา มีมุมมองที่กว้าง ไม่ต้องดิ้นรนให้มากมาย ไม่ต้องไปแข่งกับใคร (แต่สมัยนี้ มีแข่งขัน)
ปล.ผมไม่แข่งกับใคร (เหนือย)##ขอบคุณที่เกิดในชนบท บ้านนอก
หากชอบ ฝากกดไลน์ ให้ดัวยน่ะครับ
ติชมได้แต่อย่าแรง ผมกลัว😁😁😁
#เขียนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอจุดยืนที่เเน่นอน
#ฝากเป็นกำลังใจดัวยครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
