" พ่ อ ห ล ว ง " ของปวงชนชาวไทย
๕ ธันวาคม ๒๔๗๐
มองเห็น..พระเจ้าอยู่หัว
ท่ามกลางคนมืดมัว เหมือนเห็นแสงทองส่อง
ใจตื้นตัน เพียงได้มอง
พนมมือทั้งสอง ก้มลงกราบด้วยหัวใจ
มอง..พระผู้ทรงเมตตา
เฝ้าดูแลประชา ทั่วอาณาใกล้ไกล
เมื่อยามอ่อนล้า หมดหวัง
พระองค์อยู่เป็นหลักนำหัวใจ
ยึดเหนี่ยวอยู่ภายในว่า..วันพรุ่งนี้ยังมีหวัง
" ใ น ห ล ว ง " ของแผ่นดิน
หล่อรวมให้เม็ดดินทราย
กลายเป็น แผ่นดินที่ยิ่งใหญ่
หยดน้ำ หยาดเหงื่อพระองค์ หยดลงที่ไหน
ทุกข์ร้อนจะพลันสลาย ทุกข์ภัยจะไม่อาจแผ้วพาน
" ใ น ห ล ว ง " ของแผ่นดิน
ทรงเป็นที่รัก และที่พึ่งพิง ให้เราแสนนาน
ตั้งแต่เล็กจนโต จำได้ทุกอย่าง
ใต้ร่มพระบริบาล สุขสราญด้วยความร่มเย็น
แผ่นดินนี้ คือบ้าน คือแดนสวรรค์ แสนสุขใจ
มีทุกอย่างที่ดี..เพราะใคร ฉันจะไม่ลืม !!
∞☆ ญ.โสภา ☆∞
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
