“เจงกิสข่าน (Genghis Khan) ผู้ก่อตั้งจักรวรรดิมองโกล” ตอนที่ 4
เตมูจินขยายเผ่า
ค.ศ.1197 (พ.ศ.1740) เตมูจินตัดสินใจจะโจมตีเผ่าที่แอบมาตีทัพตนเองขณะติดศึก ซึ่งเตมูจินก็ชนะและได้ตัดหัวของหัวหน้าเผ่าเป็นการลงโทษ
แต่แทนที่เตมูจินจะจับกุมชนเผ่าที่เหลือเป็นทาสหรือนักโทษ เตมูจินกลับต้อนรับพวกเขาเข้ามารวมกับเผ่าของตน
เมื่อรวมทั้งสองเผ่าเข้าด้วยกัน เผ่าของเตมูจินก็กลายเป็นเผ่าขนาดใหญ่ และเตมูจินก็ได้ย้ายผู้คนเข้าไปอยู่ในดินแดนใหม่ที่ยึดมาได้ ซึ่งเป็นพื้นที่โล่ง เหมาะแก่การตั้งถิ่นฐาน
สี่ปีต่อมา ค.ศ.1201 (พ.ศ.1744) จามูคาได้เรียกรวมพลทัพของตนพร้อมกับแต่งตั้งตนเองเป็น “เกอข่าน (Gur Khan)” ซึ่งหมายถึง “ข่านแห่งข่านทั้งปวง”
พูดง่ายๆ ก็คือจามูคาคือผู้ยิ่งใหญ่เหนือข่านทุกคน
นี่คือการท้าทายเตมูจินโดยตรง
ในที่สุด ทัพของเตมูจินและจามูคาก็ได้ปะทะกัน โดยศึกนี้จบลงด้วยความพ่ายแพ้ของจามูคา และจามูคาก็ได้หนีไป
แต่ถึงจะชนะ แต่เตมูจินก็ถูกธนูยิงที่คอ ได้รับบาดเจ็บ และลูกธนูก็น่าจะอาบยาพิษเอาไว้ด้วย
ค่ำคืนหลังจากได้รับชัยชนะ เตมูจินเริ่มจะไม่มีสติ ต้องนอนพักรักษาตัว โดยมีเจลเมคอยช่วยซับเลือดให้ตลอดเวลา
ต่อมา เตมูจินก็อาการดีขึ้นและหายเป็นปกติ
วันต่อมา เตมูจินได้ไล่ติดตามศัตรูที่แตกทัพไป พร้อมทั้งจับตัวได้
เตมูจินสั่งประหารแม่ทัพและรับเผ่าที่เหลือเข้ามารวมกับเผ่าตน
แต่จามูคายังคงหนีไปได้อีกครั้ง
ค.ศ.1202 (พ.ศ.1745) โตกริลได้สั่งให้เตมูจินยกทัพไปตีพวกตาตาร์อีกครั้ง โดยในครั้งนี้เตมูจินได้ตั้งกฎขึ้นมาใหม่
1.การรบต้องดำเนินไปเรื่อยๆ จนกว่าศัตรูจะพ่ายแพ้
2.ทรัพย์สมบัติที่ยึดได้ในการศึกจะตกมาถึงเตมูจิน โดยเตมูจินจะแบ่งสมบัติให้ทุกคนตามที่เห็นสมควร
3.เตมูจินประกาศว่าหากทหารตายในสงคราม ครอบครัวของทหารผู้นั้นจะได้รับส่วนแบ่งสมบัติตามส่วนของทหารที่ตาย
กฎใหม่ของเตมูจินเป็นอะไรที่แปลกใหม่ เนื่องจากในยุคนั้น ชีวิตของชาวเผ่ามักจะไม่ได้คำนึงถึงความยุติธรรมซักเท่าไร
กฎใหม่ของเตมูจินสร้างความไม่พอใจให้แก่ทหารบางส่วน และทำให้ทหารบางส่วนหนีจากเตมูจินไปอยู่กับจามูคา
เตมูจินได้นำทัพออกสู้รบกับพวกตาตาร์และก็คว้าชัยชนะได้อีกครั้ง และเตมูจินก็ได้แบ่งสมบัติที่ได้ให้ทุกคนอย่างเท่าเทียม ทำให้ทหารและชนเผ่าต่างนับถือเตมูจิน
แต่อย่างไรก็ตาม ชัยชนะครั้งนี้ก็นำปัญหามาให้เตมูจิน
เนื่องจากเตมูจินได้จับตัวชาวตาตาร์มาได้เป็นจำนวนมาก หากเขาปล่อยให้ชาวตาตาร์เหล่านี้รอด ในอนาคตพวกเขาก็อาจจะเข้มแข็งขึ้นและกลับมาโจมตีเตมูจินทีหลัง ทำให้เกิดสงครามตามมาอีก
เตมูจินตัดสินใจสั่งประหารชายชาวตาตาร์ทุกคนที่มีความสูงมากกว่าล้อเกวียน ทำให้ชายชาวตาตาร์ทุกคน รวมถึงเด็ก ต่างถูกประหารชีวิต ส่วนที่เหลือก็จะถูกกลืนเป็นชาวมองโกล
เตมูจินจัดการแบ่งทหารออกเป็นกองๆ จัดวางกำลังทัพอย่างเป็นระบบ เวลาออกคำสั่ง คำสั่งจะถูกถ่ายทอดจากผู้บังคับบัญชาที่อยู่บนสุด ถ่ายทอดลงมาเรื่อยๆ
ในเวลานี้ เตมูจินได้รับคนจำนวนมากเข้ามารวมกับเผ่าของเขา และเตมูจินก็ได้พูดคุยกับโตกริล เรื่องการสู่ขอลูกสาวของโตกริลให้โจชิ ลูกชายของเขา
มีการวิเคราะห์ว่าที่เตมูจินทำเช่นนี้ก็เนื่องจากต้องการจะกลืนเผ่าเคียยิดของโตกริล เมื่อโตกริลตาย เผ่าเคียยิดก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของมองโกล
ในตอนแรก โตกริลก็ได้ปฏิเสธ แต่โตกริลก็ได้เล็งเห็นว่าในเวลานั้น ทัพของเตมูจินก็ขยายใหญ่มาก มีกำลังพลกว่า 80,000
หากปฏิเสธ บางทีอาจจะเป็นผลเสียมากกว่าผลดี
โตกริลได้ส่งม้าเร็วไปแจ้งแก่เตมูจินว่ายินดีที่จะให้ลูกสาวแต่งงานกับโจชิ และได้กำหนดวันเวลาที่จะแต่งงานไว้ให้แล้ว
แต่จริงๆ แล้วโตกริลมีแผนร้าย เขาได้จัดกำลังไว้คอยต้อนรับเตมูจินระหว่างทางที่เดินทัพมา
กำลังที่โตกริลจัดไว้คอยต้อนรับนี้ไม่ใช่เพื่อจะอำนวยความสะดวกให้แก่เตมูจิน หากแต่เป็นการฆ่า โตกริลส่งทัพมาดักซุ่มโจมตีเตมูจินโดยหวังที่จะฆ่าเตมูจิน
เตมูจินจะเอาตัวรอดได้หรือไม่ ติดตามต่อในตอนหน้าครับ
- 23
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
