หนาวนี้คิดถึงใคร..
เพื่อนส่งภาพนี้มา น่ารักมากๆ
เพื่อนบอกว่ากำลังขึ้นดอย
อินทนนท์ ไปสอนภาษาให้เด็กๆบนดอย
น่าชื่นชมจัง
ทำให้นึกถึงเมื่อครั้งขึ้นดอย เมื่อคราวออกค่ายอาสาพัฒนาชาวไทยภูเขา ...ที่กกน้อย เชียงราย เผ่าเย้า
ซึ่งเป็นค่ายที่สอง ที่แอดขึ้นดอย
ภาพนี้ค่ายแรก ปี 2523 ภาพค่ายที่กกน้อย หาไม่เจอเลย🤣
ไปช่วงตุลาคม ซึ่งยุคนั้น อากาศหนาวสุดๆแล้ว ไม่ต้องรอถึง ธันวาคม มกราคม
ค่ายครั้งนั้นจำไม่รู้ลืม เพราะนอกจากหนุ่มดอยลูกศิษย์ อายุ 15 ให้พ่อหลวงของหมู่บ้าน มาขอครูน้อยแต่งงาน ..อึ้งกันไปทั้งค่าย
พอปฎิเสธไป หนุ่มน้อย ไม่ยอมมาเรียน มาเจออีกเลย น่าตีจริง
แต่เหตุการ์ณที่เกิดก่อนหน้า คือ เรื่องนี้
แอดป่วย เป็นไข้ป่า หรือไข้มาลาเรีย
โชคดีที่ค่าย มีพี่ร่วมค่าย เป็นหมอปีสี่แล้ว
เลยช่วยดูแล แถม เพื่อนๆอีก 13 คน เสียสละผ้าห่มให้แอดที่นอนหนาวสั่นด้วยพิษไข้และความหนาวเหน็บ รวมบนตัวมี14 ผืน กองเป็นภูเขาเลย
ค่ายแรก ทีแม่สวรรค์เหนือ แม่ฮ่องสอน หมู่บ้านกะเหรี่ยง
เป็นภูเขาแห่งความรัก ความอบอุ่น และการเยียวยา ที่ยากจะลืม
ความจริงมี ชาวบ้านเสนอจะขี้ม้าพาลงดอย ไปหาหมอที่อำเภอ เพราะเดินลงไม่ไหวแน่
แต่ช้าก่อน ..เวลาปกติเดินขึ้นมายังแทบตาย ป่วยคงไม่รอด เดินลงยิ่งต้องระวัง
แต่นั่งบนหลังม้าไป แอดขอตายก่อน กลัวตกใจตกม้าตายเสียก่อน..(ต่อมาใกล้เรียนจบไปเรียนขี้ม้า ก็ตกจริงๆ เลยเข็ดเลย)
ก็ได้ผ้าห่มของเพื่อนที่สละให้ 2 คืน และได้ยาที่พี่หมอจัดเตรียมให้ ก็ค่อยๆดีขึ้น ไข้ลดก็รีบ คืนผ้าห่มให้เพื่อนๆ ..สงสารเพื่อนๆมาก ต้องรีบหาย
การให้และเสียสละของเพื่อนๆ ซึ้งใจแอดมาก ทุกคนยอมหนาว สวมแค่เสื้อกันหนาว ในขณะอุณหภูมิติดลบ ..
ที่เกริ่นไว้..หนาวนี้นึกถึงใคร แอดนึกถึงเพื่อนๆ 13 คนนั้น ที่ยอมทนหนาวเพื่อแอดจะอุ่น
...และคิดถึงใครได้อีก
ให้นึกถึงคนใกล้ๆ หรือ ไกลๆที่เอื้อมถึง ในเวลาและกำลังของเราที่มี
แต่หากถึงขั้นต้องสละ ไม่ใช่แค่แบ่งปัน
มันยากกว่า แต่ทำได้ให้เสียสละ..คุณจะอิ่มเอมใจมากขึ้นไปอีก
ให้นึกถึง สัตว์เลี้ยงใกล้ตัว ไกลตัว ที่ไร้บ้าน หรือตามบ้าน ตามศูนย์ ที่คนใจดีที่รับเลี้ยงจำนวนมาก จะหนาวแค่ไหน จะหิวหรือไม่
หยิบยื่นความอบอุ่นให้พวกเขา แล้วเราเองจะอุ่นขึ้น (อุ่นใจ)
ลองคิดดูว่า เราจะเป็น Helping Hands
ห่มรัก ห่มใจใครได้บ้าง❤💛
ขอแบ่งปัน อย่ามองว่าโอ้อวด อวยเพื่อนๆกันเอง
เพื่อนๆใน สมาคมสงเคระห์ ของศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย เขตพื้นที่ เสตคกรุงเทพเหนือ มีโครงการเล็กๆค่ะ
ปีนี้เรานึกถึง ผู้ป่วยโรคมะเร็งค่ะ เพราะพวกเขาไร้เส้นผม บางคนไม่มีเงินซื้อวิกสวมใส่
หนาว ไม่หนาว พวกเขาก็ต้องการค่ะ ยิ่งหนาวยิ่งต้องการ
เราได้ข้อมูลจากสถาบันมะเร็งแห่งชาติ ว่ามีความต้องการ เพื่อคนไข้ที่มีรายได้น้อย
เราทำกันได้ รวม 300 ใบ เพื่อมอบให้สถาบันมะเร็งแห่งชาติ ไปแจกจ่าย 200 ใบ และ อีก 100 ใบ สตรีสมาคมสงเคระห์ของเราที่จังหวัดลพบุรี นำไปมอบให้คนไข้ที่ยากไร้ที่นั่นค่ะ
บางปีก็ทำผ้าห่ม มอบให้บ้านพักคนชรา ปีนี้ถักหมวกไหมพรม
เป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เราจะทำกันเป็นโครงการพิเศษ เพื่อเป็นของขวัญวันเกิดให้พระผู้ช่วยให้รอด พระเยซูคริสต์ เนื่องในเทศกาลคริสต์มาสค่ะ
เราทำโครงการ Light The World ค่ะ ในหลายรูปแบบ ถักไหมพรม คือวิธีหนึ่ง
พระองค์สอนว่า เมื่อเรารับใช้ช่วยเหลือลูกๆของพระองค์ ก็เหมือนเราได้รับใช้พระองค์
เพราะพระองค์ทรงให้ ทรงรับใช้ดูแลคนมากมาย แม้คนขี้เรื้อน คนยาก หญิงม่าย คนบาป คนพิการ ทรงทำเป็นตัวอย่าง..ว่าการให้ คือจิตกุศลที่ไม่มีวันสูญสิ้น ..และการให้เป็นเหตุให้มีความสุขมากกว่าการรับ ดังบันทึกไว้ในพระคัมภีร์
และของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดที่จะมอบให้กันและกัน คือการให้ตัวเราเอง
ให้เวลา ให้พรสวรรค์ ให้โอกาส ให้อภัย เสียสละตัวเองเพื่อคนอื่น ฯลฯ เพราะทุกคนคือพี่น้องกัน
ห่อตัวเองเป็นของขวัญสวยๆ มอบให้คนทีมีความต้องการ ..เริ่มจากคนใกล้ตัว
ตื่นมาขัดรองเท้าให้พ่อใส่ไปทำงาน ก่อนนอนนวดให้แม่ ยาย..บลาๆ
หรือแจกกอดให้ทุกคนในบ้าน..หรืออะไร.เล็กๆน้อยๆที่เราอาจไม่ค่อยได้ทำบ่อยๆ
ให้เริ่มทำในเดือนนี้เลย
มาเปลี่ยนความหนาวเหน็บ เป็นอุ่นไอรักกันค่ะ
MomNoi♥️
8/12/2019
ปล.ปกติหยุดวันอาทิตย์ วันนี้พิเศษ มอบให้ 1 บทความค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้MomNoi เสมอมาค่ะ❤💛❤🙏🙏🙏
ฝากภาพขำๆก่อนนอน
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ🎶🌲✨
- 16
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
