13 ธ.ค. 2019 เวลา 14:47 • ปรัชญา
🎇 แค่ลมปากอาจทำให้ ไฟป่า ดับ ลง ได้
สวัสดีครับ หลังที่ผมหายไป และไม่ได้เขียนบทความมานานร่วมเดือน วันนี้ผม มีแรงบันดาลใจอย่างหนึ่งที่ผมพบเจอกับตัวเองที่ทำให้ ไฟป่าที่รุ่นแรงกลับมาลุกโชนอีกครั้ง 🔥
ผมขอเล่าความหมายของสิ่งที่ผมพบเจอมาผ่าน นิทานเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ หวังว่าคงเป็นแรงบันดาลใจให้กับใครหลาย ๆ คนที่ต่อสู้เพื่อความฝันอยู่
🏡 ครั้งหนึ่งมีเด็กน้อยยากจนคนหนึ่งเขาเกิดมาในฐานะ และครอบครัวที่ไม่ดี ผู้คนรอบ ๆ ตัวเขามีแต่คนที่ขี้เกียจ และนิสัยไม่ดีมากมาย แต่เด็กน้อยคนนี้เป็นคนขยัน และเป็นผู้ที่ชอบศึกษาหาความรู้ใส่ตัวอยู่เสมอ วันหนึ่งเขาได้มีโอกาสพบเจอ และพูดคุยกับผู้ดูแลหมู่บ้านซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตของที่ ๆ เขาอยู่โดยการที่เขาเข้าไปขอหนังสือเพื่อนำมาอ่านศึกษา เขาได้สังเกตเห็น และได้สัมผัสพบเจอกับความเมตตา ความอบอุ่น และความหรูหรา มั่งมี ที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน ตั้งแต่นั้นมาเขาจึงตั้งเป้าหมายว่าสักวันเขาจะได้เป็นคนใหญ่คนโต และได้ปกครองหมู่บ้านซึ่งสิ่งที่เด็กน้อยคนนี้หวังมันก็คือความฝันของเขานั้นเอง
👶 วันหนึ่งเขาได้ทราบว่ามีผู้เฒ่าบนเขาท้ายหมู่บ้านคนหนึ่ง ท่านผู้นี้เป็นผู้ที่มีความเฉลียดฉลาด เขาจึงเข้าไปฝากตัวเป็นลูกศิษย์
เวลาล่วงเลยมาหลายปีที่เขาได้ เข้า ๆ ออก ๆ บ้านของตนเองบ่อย ๆ จนคนในหมู่บ้านเกิดความสงสัย ว่าเด็กน้อยฐานะไม่ดี คนนี้ทำไมถึงอยากหาความรู้มากนัก เลยตามสืบดูจนทราบว่า เด็กน้อยที่ไม่ได้มีอะไรเลยนั้นอยากเป็น "ผู้ดูแลหมู่บ้าน อยากเป็นคนที่สูงศักดิ์ขึ้น" หลังจากที่เด็กน้อยเรียนกับผู้เฒ่าเสร็จ และลงมาจากเขาด้วยพลังความรู้เต็มเปรียม เขาได้พบเจอกับ พ่อแม่ และคนในหมู่บ้านที่ยืนรอเขา และต่างตะโกน โห่ ร้อง กัน บ้างก็ว่า "คิดอยากเป็นคนใหญ่คนโตหรอฝันไปหรือเปล่า" , "ทำไม่ได้หรอกคนอย่างเอ็งอ่ะ" , "จะไปสู้พวกคนมีเงินได้ยังไงพวกนั้นฉลาดกว่าเอ็งเยอะ" , "อย่าเสียเวลาเลยกลับบ้านไปทำงานที่เหมาะกับฐานะตัวเองเหอะ"
เด็กน้อยเมื่อได้ยินคำนินทา ดูถูกมากมายจึงรีบวิ่งเข้าบ้าน และร้องไห้ "หรือว่าเราจะไม่เหมาะกับการเป็นคนที่สูงศักดิ์ขึ้นจริง ๆ " เด็กน้อยคิด จากนั้น "ข้าคิดแล้ว ว่าเอ็งต้องไปเรียนหนังสือ เรียนไปทำไมพวกเรียนหนังสือทำงานกันไม่เป็นหรอก เอ็งเลิกไปเรียนซ่ะ!" เสียงพ่อ และแม่ดังขึ้น
เช้าวันรุ่งขึ้นเขาจึงได้ขึ้นไปบนเขาท้ายหมู่บ้านเพื่อเล่าเหตุการณ์ที่พบเจอ และขอลาอาจารย์ผู้เฒ่าของเขา กลับลงมาอยู่ที่บ้านเช่นเดิม
ทันใดนั้น ❗
"อย่าให้น้ำลายราคาถูก มาดูถูกความฝันราคาแพง ของเจ้าสิ!" เสียงของอาจารย์ผู้เฒ่าดังขึ้น และกล่าวต่อไปว่า
"ตอนที่เจ้ามาหาข้าแรก ๆ ข้ามองเจ้าเป็นเหมือนไม้ขีดไฟแสงน้อย ๆ นิด ๆ ที่ไม่ได้ร้อนแรงมาก ข้าจะไม่รับเจ้าเป็นศิษย์ก็ได้ แต่เจ้าเป็นคนที่มีไฟ และมีความฝันข้าจึงรับเจ้าเป็นศิษย์ด้วยเหตุผลบางอย่าง จนวันหนึ่งไม้ขีดไฟก้านเล็ก ๆ แค่ก้านเดียวก้านนี้นั้น ถึงมันจะเล็ก แต่มันก็สามารถเผาป่าให้วอดวายได้ทั้งป่า ก็เปรียบเสมือนความฝัน ความรู้ และความตื่นเต้นของเจ้าแหละ ก็กำลังลุกโชน เร้าร้อน แต่ถึงไม้ขีดไฟจะสามารถสร้างความเสียหายให้ป่าใหญ่โตได้มากแค่ไหน แต่เจ้าก็ทำให้ไม้ขีดไฟนั้นดับลงเพียงแค่ลมปากเบา ๆ ของใครบางคนเองนั้นหรือ ?"
เมื่อเด็กน้อยได้ยินดังนั้นจึงร้องห่มร้องไห้ ขอโทษอาจารย์ผู้เฒ่า และกลับมาตั้งใจศึกษาเล่าเรียน โดยยึดเป้าหมาย และความฝันเป็นที่ตั้งโดยไม่ฟังคำถูกดูถูกของใคร
จนเวลาผ่านไป " เขาได้เป็นผู้นำหมู่บ้าน และไม่มีใครกล้าดูถูกเขาอีกเลย "
วันนี้คุณปล่อยให้ น้ำลายราคาถูก มาดูถูกความฝันราคาแพงของคุณอยู่หรือเปล่า หรือคุณปล่อยให้ไฟในใจของคุณนั้นดับลงเพียงแค่มีใครบางคนที่ไม่เห็นด้วยกับคุณมาเป่า แค่นั้นหรือเปล่า ❓
ขอขอบคุณสมาชิกทุกคนที่อดทนนั่งอ่านบทความของผมนะครับ
หากมีข้อผิดพลาดอย่างไร ต้องขออภัยในความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของผมด้วย
🚩 สุดท้ายนี้ผมขอฝาก..
กดไลท์👍 - กดแชร์ ↗️ - กดติดตาม➕
เพื่อจะไปพลาดหนังสือ ปรัชญา และไลฟ์สไตล์ ดีๆ ที่ผมจะนำมาแบ่งปันในครั้งต่อไป
โฆษณา