สุญญตา/ความว่างเปล่า แหล่งกำเนิดของทุกสรรพสิ่ง # 6 (ตอนจบ)
• ครั้งหนึ่งเราทุกๆคนเคยอยู่ในความว่างเปล่ากันมาก่อน
จากนั้นพวกเราก็เป็นจิตวิญญาณมีรูปร่างเป็นแสงสว่าง
ลอยเวิ้งว่างในความว่างเปล่าอย่างสนุกสนานกันเลย
ลอยไป ลอยมา บินไป บินมา
ในความว่างเปล่าที่ไม่มีขีดจำกัด ไม่มีที่สิ้นสุด
แล้วพวกเราก็มาเล่นหรือมาหาประสบการณ์ ในมิติต่างๆ จากสววรค์ลงมาเรื่อยๆมาสู่ที่เราทุกๆๆคนอยู่กันตอนนี้
• เคยคิดสิ่งใดได้สิ่งนั้นสมปราถนา ยิ่งมาอยู่บนโลกมนุษย์
ความคิดที่พวกเรามีกันปรากฎกันช้ามากๆ
ทุกๆอย่างช้าและอืดอาด หนักอึ้งด้วย ไม่รวดเร็ว
ไม่โปร่งโล่งสบายเหมือนในอดีตที่ผ่านมา
• พวกเราทุกๆคนเคยมีความทรงจำที่เคยเป็นแสงสว่าง
โปร่งโล่งสบายพอเราเข้ามาอยู่ร่างกายที่มีความหนาแน่นมากที่สุดเท่าไหร่ พวกเรารู้สึกได้ถึงความแตกต่าง มันอึดอัด ไม่โปร่ง ไม่โล่งสบาย ไม่ล่องลอยเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
แต่พวกเราก็อยู่กันจนชินจนลืมความรู้สึกนั้นกันมานาน
แต่ลึกๆแล้วพวกเรายังมีความทรงจำนั้นได้ดีว่าพวกเรา
เคยเป็นอิสระ โล่งโปร่ง เบา สบาย นั้นแหละ คือความรู้สึกครั้งหนึ่งของจิตวิญญาณบริสุทธิ์อันศักดิ์สิทธิ์ ที่เคยมีความคิดทุกๆอย่างเป็นไปได้
• พวกเราเมื่อมาเล่นเป็นมนุษย์
มีข้อจำกัดต่างๆมากมาย
จาก สังคม ศาสนา การเมือง ประเพณี วัฒนธรรม
ห้ามทำโน้น !!! ห้ามคิดนี้ !!!
สิ่งนี้ทำไม่ได้ !!! สิ่งโน้นเป็นไปไม่ได้ !!!
ห้ามทำนะไม่ดี เดี่ยวไม่ได้ขึ้นสววรค์นะ !!
ห้ามคิดสิ่งนี้นะเดี่ยวตกนรก !!!
• ทำให้จิตวิญญาณพวกเราที่เคยเป็นอิสระ
ที่เคยไม่มีขีดจำกัด ไร้ขอบเขต
รู้สึกไม่สนุกสนานเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
แต่พวกเราก็พยายามทำตามกฎระเบียบที่วางเอาไว้
แต่ลึกๆกันแล้วพวกเราต้องการความรู้สึกครั้งหนึ่งที่เคยโปร่ง โล่ง ลอย เบาสบายพวกเราลืมตัวพวกเรากันเอง
• พวกเราหาทางออกกันไม่ได้เลยหาทางออกจากภายนอก
โดยการใช้สารเสพติดเข้าช่วย
โดยการสูบบุหรี่ หรือ สิ่งของมึนเมา
เพื่อให้ได้ความรู้สึกนั้นอีกครั้ง
บางคนก็ใช้วิธี ออกกำลังกาย ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือเพื่อให้มีความรู้สึกดีขึ้น
บางคนก็ติดการช้อปปิ้ง และ อื่นๆมากมาย
พวกเราขวนขวาย ความรู้สึกนั้นความรู้สึกที่เรียกว่า
สนุกสนาน รื่นเริง บันเทิงใจ ความสุขสุดๆ บรมสุข
• สภาวะแห่งความสุขและรื่นเริงปลื้มปีติ
เป็นสภาวะธรรมชาติของจิตวิญญาณของพวกเราทุกๆๆคน
เป็นพลังงานสูงสุด พลังความรักสูงสุด เป็นจุดสูงสุด
จิตวิญญาณทุกๆดวงถูกสร้างมาจากความสุดยอดของจักรวาลในสภาวะนี้ไม่ต้องสัยกันเลยว่าทำไมพวกเราขวนขวายความรู้สึกนี้จากภายนอกเท่าที่พวกเราหากันได้
• แต่แท้จริงแล้วทุกอย่างมาจากภายในตัวเราเองทุกคน
ยิ่งพวกเราตระหนักรู้และเข้าใจตัวตนแท้จริงของพวกเราเองมากเท่าไหร่ เราจะมีความรู้สึกโล่งโปร่งสบาย
สุขสนุกสนานรื่นเริงบันเทิงใจ ปลื้มปีติ
และยิ่งมีความรู้สึกนั้นยิ่งใหญ่มากเท่าไหร่
นั้นแหละคือสภาวะอารมณ์ ที่เรียกกันว่า... "พระเจ้าสูงสุด"
• เพราะฉะนั้น เราอาจพูดได้ว่า จิตวิญญาณ/จิตสำนึกอันเป็นอนันต์เหล่านี้ ทำหน้าที่คล้ายๆเป็นแขน เป็นขา ให้กับความว่างเปล่า ในการขยายตัวหรือสร้างตัวมันเองเพิ่มขึ้น แล้วก็หาประสบการณ์ให้กับตัวมันเอง หรืออาจจะพูดได้
อีกอย่างว่า ความว่างเปล่าหาประสบการณ์ให้กับตัวมันเอง ผ่านทางจิตวิญญาณ/จิตสำนึกอันเป็นอนันต์เหล่านี้
• เพราะฉะนั้น จริงๆแล้วคุณคือส่วนหนึ่ง
ของจิตวิญญาณหรือจิตสำนึกอันเป็นอนันต์ที่ขยายตัว หรือถูกสร้างขึ้นมาหรืออุบัติขึ้นมาจากตัวความว่างเปล่าเอง ด้วยความรักอันบริสุทธิ์ คุณถูกสร้างขึ้นมาหรือขยายตัวออกมา หรือกำเนิดขึ้นมาด้วยความรัก
จากครรภ์ของความว่างเปล่านั่นเอง ซึ่งมันคือความรักในรูปแบบของจิตวิญญาณ/จิตสำนึก นี่คือเหตุผลว่าทำไมความรักจึงทำให้โลกหมุนได้ และนี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมเอกภพจึงยังคงดำรงอยู่ได้ และทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปได้ และทำให้สรรพสิ่งก่อเกิดขึ้นมา
• มันคือความรักที่ทำให้สรรพสิ่งก่อกำเนิดขึ้นมาจากครรภ์ ของความไม่มีอะไรเลยหรือความว่างเปล่า และทำให้ยังคงดำรงอยู่จนถึงบัดนี้ ดังนั้นพวกเราทั้งหลาย ต่างก็ถูกสร้างขึ้นมาหรือกำเนิดขึ้นมาจากความรัก และจากนั้นพวกเราก็ต่างยังคงขยายตัวหรือสร้างสรรค์สรรพสิ่งขึ้นมาจากความรักเช่นเดียวกัน เพราะฉะนั้นเอกภพทั้งเอกภพนี้ รวมถึงสรรพสิ่งทั้งปวงนี้จึงเป็นสิ่งที่ออกมาจากหัวใจของเราด้วยความรักทั้งสิ้น
• ทุกสรรพสิ่งก่อเกิดขึ้นมาจากความไม่มีอะไรเลย และรวมถึงสิ่งใดสิ่งหนึ่งกลายเป็นทุกๆสรรพสิ่ง และทุกๆสรรพสิ่งคือความเป็นหนึ่งเดียว และทุกสรรพสิ่งคือความไม่มีอะไรเลย ดังนั้นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมมันจึงมีสองทางเลือกสำหรับ แต่ละจิตวิญญาณหรือแต่ละจิตสำนึก นั่นคือ
• ทางเลือกที่หนึ่ง คือการเลือกที่จะเพลิดเพลินไปกับการขยายตัว หรือสร้างสรรค์สรรพสิ่งขึ้นมาจากความไม่มีอะไรเลย และเพลิดเพลินไปกับโลกของสรรพสิ่งที่เป็นมายาใบนี้ต่อไป
• ทางเลือกที่สอง คือ หากจิตวิญญาณหรือจิตสำนึกใดๆเกิดเบื่อหน่าย ที่จะเล่นเกมส์การขยายตัวและสร้างสรรค์สรรพสิ่ง และเบื่อหน่ายที่จะเล่นเกมส์กับสรรพสิ่งที่เป็นเพียงมายานี้แล้ว และเมื่อเป็นเช่นนั้น จิตวิญญาณหรือจิตสำนึกนั้นๆ ก็สามารถเลือกที่จะกลับคืนไปสู่บิดา/มารดาผู้ที่ให้กำเนิดมา หรือกลับคืนสู่สุญญตา ที่ที่พวกเขาจากมาได้เช่นกัน
• คำถามคือ ทางไหนหละที่คุณจะเลือก? คุณจะเลือกที่จะ
ขยายตัวหรือสร้างสรรค์สรรพสิ่งและเล่นเกมส์ต่อไป? หรือคุณเลือกที่จะกลับไปยังบ้านที่ที่คุณจากมา?
มันขึ้นอยู่กับคุณ ว่าคุณจะเลือกทางไหน เพียงแค่ทำตามใจปรารถนาของคุณและจิตวิญญาณของคุณ ไม่มีใครสามารถตอบแทนคุณได้ นอกจากตัวของคุณเอง...
***
ขอนอบน้อมแด่พระผู้สร้าง ผู้สร้างสรรค์จิตวิญญาณของข้าพเจ้าและสรรพสิ่ง ออกมาจากครรภ์ของความว่างเปล่า ขอนอบนอบต่อเหล่าผู้ร่วมสร้าง รวมทั้งจิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอง ที่ช่วยปลุกความเป็นไปได้อันเป็นอนันต์ ที่หลับไหลอยู่ในความว่างเปล่า ออกมากลายเป็นประสบการณ์แห่งสรรพสิ่ง ขอนอบน้อมต่อการสร้างสรรค์อันเป็น ความดี ความงาม และความจริงทั้งปวง
——————————- 💟💟💟
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
