ส.ค.ส. = ส่งความสุข
ถ้ามีคนส่งความสุขให้แล้วอยากทราบว่าเราจะรับความสุขนั้นได้อย่างไร!!!!
cr : rilc.ku.ac.th
วันนี้ขออนุญาตน้อมนำคำสอนของพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล เจ้าอาวาสวัดป่าสุคะโต มาแบ่งปันเพื่อความเข้าใจในการส่งความสุขให้แก่กัน
cr : pantip.com
เคยมีคน ๆ หนึ่งได้เขียน ส.ค.ส. อวยพรเพื่อนไม่เหมือนใครโดยบอกว่า
“ขอให้เธอเห็นความสุข”
เค้าไม่ได้อวยพรขอให้เธอมีความสุขนะ
แต่ว่าอวยพรหรือว่าที่จริงให้แง่คิดมากกว่า
ว่าขอให้เธอเห็นความสุข หมายความว่าอย่างไร?
ช่วงนี้เป็นช่วงเทศกาลแห่งความสุข
และก็เทศกาลนี้ก็กำลังจะมาถึงจุดสูงสุด
ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
ในเทศกาลขึ้นปีใหม่นี้ผู้คนก็นิยมที่จะอวยพรหรืออำนวยพรให้แก่กันและกัน เรียกว่าส่งความสุข ผ่านการเขียน ส.ค.ส.
ก็หมายความว่าที่จริงเธอน่ะ "มีความสุขอยู่แล้ว" สิ่งที่ควรทำเพิ่มก็คือให้เห็นความสุขนั้นเอง
คนส่วนใหญ่คิดว่าตัวเองยังไม่มีความสุขหรือไปคิดว่าความสุขเป็นสิ่งที่ต้องไปหาเอาจากข้างนอก แต่ที่จริงแล้วแม้จะไม่มีใครมอบความสุขมาให้ ความสุขก็มีอยู่กับตัวเราอยู่แล้วนะ อยู่ที่ว่าเราจะเห็นกันๅหรือเปล่า
คนส่วนใหญ่ที่มีความทุกข์ มีความกลุ้มอกกลุ้มใจก็เพราะว่าพวกเขาเหล่านั้นมองไม่เห็นความสุขที่มีอยู่แล้วกับตัวของเขาเอง เช่น การที่เรายังมีตามองเห็น ยังมีหูที่ได้ยินเสียง ยังมีปากที่พูดได้ ยังมีมือและเท้าที่สามารถจะเดินเหินหรือทำกิจการงานต่างๆได้ สามารถไปไหนมาไหนได้อย่างมีอิสระ ก็น่าจะถือว่าเป็นความสุขอย่างหนึ่งแล้ว
เพราะถ้าเราลองนึกถึงตอนที่เราตาบอด หูหนวก เป็นใบ้ หรือว่าเป็นอัมพฤกษ์ อัมพาต แล้วเดินเหินไปไหนมาไหนไม่ได้ เราจะรู้สึกทุกข์ทรมานและถึงตอนนั้นแหละ เราจะตระหนักได้ว่าการที่เรามีอวัยวะเป็นปกติ ร่างกายไม่เจ็บป่วยนั้นเป็นความสุขอย่างยิ่ง การที่เรากินอิ่ม นอนอุ่น ไม่รู้จักความหิวโหย เราเคยตระหนักหรือเปล่าว่านั่นก็คือความสุขอย่างหนึ่งนะ ที่เกิดขึ้นกับเราอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
การที่เรายังมีคนรักอยู่ใกล้ตัว ยังมีพ่อมีแม่ หรือยังมีลูกหลานที่อยู่รายรอบเรา อันนี้ก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งเหมือนกัน เป็นความสุขที่ไม่ต้องไปหาจากไหน เมื่อใดก็ตามที่เราสูญเสียคนที่เรารัก สูญเสียพ่อ สูญเสียแม่ สูญเสียสามีภรรยาหรือสูญเสียลูกหลานเนี่ย ถึงตอนนั้นแหละที่เราจะตระหนักว่า หรือได้คิดว่าตอนที่คนเหล่านั้นอยู่กับเรานี่มันเป็นโชคอันประเสริฐ หลายคนมาได้คิดตอนที่เค้าจากไปแล้ว หลายคนมาได้คิดตอนที่สุขภาพย่ำแย่ ตาบอด หูหนวก หรือว่าเป็นอัมพฤกษ์ อัมพาต นอนติดเตียง
แต่ทำไมเราต้องมาสำนึกหรือระลึกได้เมื่อมันสายไปแล้ว ทำไมเราต้องมาระลึกได้เมื่อสูญเสียสิ่งนั้นไปแล้ว ทำไมเราไม่ตระหนักถึงสิ่งเหล่านี้ ในขณะที่สิ่งทั้งปวงนี้ยังอยู่กับเรา ลองมองให้ดีเถอะนะ มันมีอีกหลายอย่างที่จัดได้ว่าให้ความสุขกับเรา ขอเพียงแต่เรามองเห็นความสุขให้ได้
ความสุขมันไม่ได้อยู่นอกตัวเราเลย มันอยู่กับเราตลอดเวลา รวมทั้งความสุขที่มีอยู่แล้วในจิตใจของเราด้วย ถ้าเรามอง "มองให้เห็น" ก็จะเป็นสุขได้ไม่ยาก ถ้าเรามองเป็นก็จะเห็นความสุขได้ อยู่รอบตัวเราตลอดเวลาโดยที่ไม่ต้องรอให้ใครมาอวยพรให้เราเลยก็ได้
ขอน้อมกราบพ่อแม่ครูอาจารย์ด้วยเศียรเกล้า
พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
เจ้าอาวาสวัดป่าสุคะโต อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ
Cr เพจ หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ
#เติมธรรมะลงในชีวิต #หอจดหมายเหตุพุทธทาส #สสส
โชคดีที่ได้แบ่งปันครับ!!!
สวัสดีปีใหม่
KATO
DEC 31 , 2019
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
