อติ เล่าเรื่อง.. หลอน.. #6
เรื่องหลอนครั้งนี้ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวผมในบ้านหลังปัจจุบันที่ผมอาศัยอยู่กับพ่อแม่ครับ น่าจะประมาณ 10 ปีกว่าที่ผ่านมา..
ในช่วงนั้นผมยังคบอยู่กับอดีตแฟน (ปัจจุบัน เขาแต่งงานมีครอบครัวไปแล้วครับ) ผมขอเรียกว่า คุณอดีต ก็แล้วกันครับ
คุณอดีต ทำงานอยู่ในกรุงเทพฯ จะกลับมาบ้านที่โคราชเดือนละครั้งหรือไม่ก็ 2-3 เดือนครั้ง และทุกครั้งที่กลับมาผมก็จะแวะไปรับที่ บขส. แล้วพาไปส่งที่บ้าน เวลาจะกลับกรุงเทพฯ ผมก็จะแวะไปรับมานั่งเล่นอยู่ที่บ้านผมก่อน แล้วจึงไปส่งขึ้นรถที่ บขส.
วันนั้น ผมก็ไปรับคุณอดีตเป็นปกติ แล้วก็แวะมานั่งเล่นที่บ้านผม ก่อนที่ผมจะไปส่งขึ้นรถที่ บขส. ซึ่งตอนนั้นน่าจะเป็นเวลาประมาณ 2-3 ทุ่ม
ช่วงจังหวะหนึ่ง ผมเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่หลังบ้าน พอเดินไปถึงหลังบ้านกำลังจะเข้าห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อเล่นผม ผมก็หยุดอยู่หน้าห้องน้ำแป๊ปหนึ่ง ก็คิดในใจว่า เรียกเรามีอะไรรึเปล่านะ ก็เลยขานรับไป "อือ"
หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จ เดินกลับมาที่ห้อง ผมหยุดอยู่หน้าประตูห้อง เห็นคุณอดีตยืนอยู่ที่มุมห้อง ผมก็เลยถามไปว่า "เมื่อกี้ตัวเองเรียกเค้า มีอะไรรึเปล่า" เธอไม่ตอบ.. ได้แต่ยืนมองหน้าผม แต่สิ่งที่ผมสังเกต คือ เธอยืนหลังชิดกำแพงที่มุมห้อง ยืนกุมมือ สีหน้าดูตกใจเล็กน้อย ผมก็เลยถามไปอีกครั้งว่า "มีอะไรรึเปล่า"
เธอตอบว่า.. "เมื่อกี้เค้าได้ยินเสียงผู้หญิงเรียกชื่อตัวเองด้วย" น้ำเสียงเธอดูตกใจกลัว..
หือ !?.. ผมอึ้งไปแป๊ปหนึ่งกับคำตอบที่เธอพูดออกมา..
ผมพูดกับเธอไปว่า "อ้าว เมื่อกี้ตัวเองไม่ได้เรียกเค้าหรอ" เธอส่ายหน้า บอกว่าไม่ได้เรียก
อ่า.. แล้วใครเรียก..
ผมเห็นเธอกำลังตกใจกลัว เลยบอกไปว่า "ไม่มีอะไรหรอกมั้ง หูฝาดไปเองรึเปล่า" แต่ในใจผมกำลังฉุดคิดอยู่ว่า ถ้าเธอไม่ได้เรียกจริง ๆ แล้วนั่นเสียงใคร
เธอก็ตอบผมกลับมาว่า เธอไม่ได้หูฝาด เธอได้ยินจริง ๆ
ผมคิดอยู่ในใจ ถึงเสียงที่ได้ยินเมื่อครู่นี้ น้ำเสียงตอนที่เรียกชื่อ พูดแบบเนิบ ๆ ช้า ๆ เสียงเบา ๆ เสียงหวาน แต่ได้ยินชัดเจน.. ซึ่งตอนที่ได้ยินเสียงเรียกและผมหยุดอยู่หน้าห้องน้ำ ผมก็รู้สึกแปลกเล็กน้อยกับน้ำเสียงที่ได้ยิน แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็เลยขานรับไป
หลังจากนั้นผมก็ไปส่งเธอขึ้นรถที่ บขส. เพื่อกลับกรุงเทพฯ แล้วก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปตลาดไนท์สวนหมากเพื่อแวะไปที่ร้านไปช่วยพ่อขายของ
ในระหว่างขี่รถไปก็คิดอยู่ตลอดถึงเสียงผู้หญิงที่ได้ยิน และตั้งใจจะไปถามพ่อว่า เกี่ยวกับสิ่งที่ไปบูชามารึเปล่า.. ซึ่งพอผมไปถึงร้าน ผมก็ถามไป พ่อก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะใช่รึเปล่า..
เรือแม่ตะเคียน ที่บูชามาจากวัดพุน้อย จ.ลพบุรี
สำหรับสิ่งที่บูชามานั้น คือ เรือแม่ตะเคียน จากวัดพุน้อย จ.ลพบุรี ซึ่งมีประวัติคร่าว ๆ ว่า
หลวงปู่แบน จนฺทสโร แห่งวัดพุน้อยชัยมงคล ต.ชอนม่วง อ.บ้านหมี่ จ.ลพบุรี พระเกจิอาจารย์ต้นตำรับแห่งการปลุกเสก สร้าง “เรือแม่ตะเคียนทอง” ที่โด่งดังที่สุด
ประมาณ พ.ศ. 2516 หลวงปู่แบนท่านได้รับถวายต้นตะเคียนทองต้นใหญ่จากชาวบ้านซึ่งขุดพบฝังอยู่ในดินเป็นเวลานับร้อยๆ ปี โดยมีรุกขเทวดาที่อาศัยอยู่ในต้นตะเคียนทอง ท่านก็อัญเชิญวิญญาณของแม่ตะเคียนทอง ให้มาสร้างบารมีอยู่ที่วัดพุน้อยด้วย
หลังจากนั้นก็เกิดเหตุอัศจรรย์ขึ้น เมื่อญาณของแม่ตะเคียนทองเข้าไปในนิมิตของหลวงปู่แบนว่า “อยากจะร่วมสร้างบารมีบุญกับหลวงปู่ด้วย” โดยได้ขอให้หลวงปู่แบนเอาต้นตะเคียนทองที่ตนอาศัยอยู่นั้นมาทำเป็นเรือแม่ตะเคียนทอง เพื่อหลวงปู่จะได้นำเรือนี้ไปช่วยเหลือผู้คนในด้านทำมาหากิน ค้าขายให้เจริญรุ่งเรืองขึ้น
หลวงปู่แบน จนฺทสโร ได้นำเอาตะเคียนทองใหญ่มาทำเป็นเรือสำปั้น ปลุกเสกด้วยคาถาเมตตาทำมาหากินคล่อง และอัญเชิญญาณบารมีแม่ตะเคียนทองนี้ไปอยู่ด้วย (ซึ่งเป็นรุกขเทวดา) ได้สถิตอยู่ในเรือทุกลำ ญาติโยมที่อยากได้ต้องมาทำพิธีรับเรือด้วยตนเอง และอัญเชิญบารมีแม่ตะเคียนทองนี้ไปอยู่ด้วย เพื่อจะได้ช่วยดลบันดาลให้กิจการงาน ทำมาหากิน ค้าขาย เจริญรุ่งเรืองประสบผลสำเร็จ
วัดพุน้อย จ.ลพบุรี
ซึ่งคนที่จะได้ไป คือ คนที่สามารถยกเรือขึ้นได้ พ่อผมบอกว่า ตอนไปยกเรือ มีการอาการสั่นไปทั้งตัว และเรือก็ถูกยกขึ้นเอง จึงได้บูชากลับมา ถ้าใครยกไม่ขึ้น ก็ไม่สามารถบูชากลับมาได้
ปัจจุบัน หลวงปู่แบน จนฺทสโร ท่านมรณภาพไปแล้ว แต่ก็ยังมีศิษย์ก้นกุฏิที่ยังสืบสานวิชาการทำเรือตะเคียนทองขึ้นมา คือ ท่านพระครูประภัทรธรรมทิน เจ้าอาวาสวัดพุน้อยรูปปัจจุบัน
สำหรับเรื่องนี้ เป็นเรื่องของความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญานในการอ่านนะครับ
ใช้ชีวิตอย่างมีสตินะครับ
อติ || 8 ม.ค. 2563
แหล่งอ้างอิง :
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
