การล่มสลายของราชวงศ์โจว
256 BC ตรงกับยุครณรัฐ (จ้านกว๋อ) ถือเป็นช่วงหนึ่งของยุคเลียดก๊ก (เลี่ยกว๋อ : แปลว่าหลายนครรัฐ)
รัฐฉิน ปกครองโดยคนแซ่หยิง เปิดฉากบุกนครลั่วหยาง ที่ตั้งของราชสำนักโจว เนื่องจากเห็นว่าพระเจ้าแผ่นดินทรงทำตัวเป็นหุ่นเชิดดีๆ ไม่ได้ ชอบทำตัวกลับกลอก เนื่องในตอนแรกรัฐฉินได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากราชสำนัก เพราะมีแสนยานุภาพเกรียงไกร มีประโยชน์ในการคุ้มครองราชวงศ์แม้จะไม่มีพระราชอำนาจใดๆ อีกแล้วให้คงอยู่ต่อไป
แต่พอรัฐฉินพลาดท่า ปราชัยในสมรภูมิศึกกับรัฐจ้าวที่มีรัฐฉู่และรัฐเว่ยเป็นพันธมิตรกัน เมื่อ 257 BC ราชสำนักโจวจึงหันไปซูฮกรัฐฉีแทน เรียกว่าเป็นการหาใบบุญต่ออายุชีวิตใหม่ นกน้อยเที่ยวหากิ่งเกาะอยู่ร่ำไป
ตั้งแต่การสิ้นสุดของราชวงศ์โจวตะวันตก นครหลวงเฮ่าจิง ราชธานีเดิมถูกทำลาย แม้จะย้ายราชสำนักไปตั้งที่นครลั่วหยาง ทว่าราชวงศ์โจวไม่มีศักยภาพในการปกครองอาณาจักรได้อีกต่อไป บรรดาแว่นแคว้นที่เคยขึ้นตรงสยบใต้อำนาจก็พากันแข็งข้อกลายเป็นนครรัฐอิสระทั้งหลาย ในสมัยราชวงศ์โจวตะวันออกหรือที่เข้าใจกันดี คือ เลียดก๊ก
ราชวงศ์โจวตะวันออก ตั้งแต่ยุคชุนชิว (เริ่มเมื่อ 770 BC) ถึงยุคจ้านกว๋อในครานี้ มีพระมหากษัตริย์เป็น "เจว็ด" ที่ใครๆ ก็แสร้งนับถือไม่กล้าก้าวล่วง แต่ก็ไร้ซึ่งพระเดชใดๆ ในการสั่งการบริหารราชการได้อีก หรือตั้งแต่รัชสมัยพระเจ้าโจวผิงหวาง ปฐมกษัตริย์ตงโจว ถึง รัชสมัยนี้เป็นของ พระเจ้าโจวหน่านหวาง 《周赧王》
กองทัพรัฐฉินกรีธาทัพประชิดราชธานีเพราะต้องการล้มล้างราชสำนักที่ง่อนแง่นเต็มทน ราชวงศ์โจวประกาศยอมแพ้อย่างง่ายดาย
พระเจ้าโจวหน่านหวาง ครองราชสมบัติอยู่ได้ 59 ปี เป็นประมุขเพียงฐานะของอาณาจักรจีนจำพระทัยต้องส่งมอบ “จิ๋วติ่ง (九鼎)” ซึ่งถือเป็นสัญลักษณ์การยอมรับแห่งอำนาจความเป็นโอรสสวรรค์ 《天子》หรือพระมหากษัตริย์ ติ่งเป็นรูปร่างภาชนะกระถางที่มี 3 ขา กษัตริย์โจวมอบติ่งให้แก่รัฐฉิน โดยมีบันทึกเอาไว้ว่า ในวันส่งมอบนั้น ราชวงศ์โจวมีเขตแดนในการดูแลเพียงแค่ 36 ตำบล มีราษฎรใต้ปกครองหลักสามหมื่นคน และหลังจากราชวงศ์โจวล่มสลายได้ไม่นาน พระเจ้าโจวหน่านหวาง กษัตริย์พระองค์สุดท้ายก็ประชวรจนสวรรคต
แม้ว่าตงโจวจะล่มสลายไปแล้ว ยุคเลียดก๊กหรือยุคจ้านกว๋อก็ยังไม่สิ้นสุด แผ่นดินจีนก็ยังแตกแยกเป็นรัฐอิสระที่ไม่ขึ้นต่อกันอีก จนกระทั่งถึง 220 BC ที่รัฐฉินจะสามารถผนวกดินแดนทั้งหมดเข้าเป็นปึกแผ่น ปรับปรุงระบอบการปกครองเสียใหม่ กลายเป็นยกระดับอาณาจักรให้เป็นถึง "จักรวรรดิ" จากนั้นก็ตั้งฐานันดรประมุขรัฐขึ้นมาใหม่ จากกษัตริย์แบบเดิม (อ๋อง-หวัง) ให้กลายเป็น “จักรพรรดิ” (หวงตี้-ฮ่องเต้)
และนี้ก็คือการปิดฉากของราชวงศ์โจว ที่แบ่งย่อยเป็นโจวตะวันตกกับโจวตะวันออก ยืนหยัดอยู่ได้บนแผ่นดินจีนตั้งแต่ พระเจ้าโจวอู่หวาง ปฐมกษัตริย์ซีโจว ถึง พระเจ้าโจวหน่านหวาง ปัจฉิมกษัตริย์ตงโจว กินเวลากว่า 800 ปี
นับเป็นราชวงศ์ที่มีอายุยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์จีน แม้ว่าช่วงเวลาที่เข้มแข็ง แผ่นดินเป็นอาณาจักรจริงๆ ไม่ได้มีสภาพเป็นราชสำนักหุ่นๆ แค่เพียง 300 ปีเศษๆ เท่านั้น
เจมส์ เซิ่งจู่
แฟนพันธุ์แท้ ราชวงศ์จีน
ชอบกดไลค์ โดนใจกดติดตามเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับบบ
โจวหน่านหวาง กษัตริย์จีนคนสุดท้ายของราชวงศ์โจว (ตงโจว)
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
