มีตาแก่จอมลามกคนหนึ่ง อาศัยอยู่บนเกาะกลางทะเล ห่างไกลผู้คน บนเกาะนั้นมีเพียงเค้ากับเต่าหนึ่งตัว แต่เค้าไม่ใช่ตาแก่ลามกธรรมดานะ เป็นสุดยอดนักสู้ที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักไปทั่วยุทธภพเลยล่ะ ชื่อของเค้าคือ "มุเท็นโรชิ" หรือ "ท่านผู้เฒ่าเต่า"
ครั้งหนึ่งในยุทธภพ ท่านผู้เฒ่ามุเท็นคนนี้เคยถูกยกย่องว่าเป็นหนึ่งในหล้า แต่ท่านกลับไม่ยอมรับศิษย์ง่าย ๆ ศิษย์ของท่านมีสองคนคือ ปีศาจวัว และซุนโงฮัง (ผู้ที่ต่อมาจะเก็บเด็กมีหางคนนึงมาเลี้ยง และตั้งชื่อให้ว่าซุนโงคู ก็พระเอกของเรื่องนี่แหละ)
คนบ้าดราก้อนบอล เป้ยไงจะใครล่ะ
ต่อมาซุนโงคูเมื่อครั้งยังเด็ก ออกเดินทางไปพร้อมบลูม่าจนโชคชะตานำพาให้ได้มาพบกับท่านผู้เฒ่าเต่า และเห็นฝีมือพลังคลื่นเต่า ด้วยพรสวรรค์ของ
โงคูจึงแอบทำตามและปล่อยพลังคลื่นเต่าลูกเล็กได้
ท่านผู้เฒ่าเต่าทึ่งในตัวเด็กคนนี้ จึงออกปากชวนมาเป็นศิษย์ด้วยตนเอง หลังจากนั้นโงคูจึงไปหาท่านผู้เฒ่าเต่าบนเกาะเพื่อขอฝึกวิชา ทำให้ได้พบกับเด็กน้อยอีกคนที่แต่แรกไม่ชอบหน้ากัน แต่ต่อมาทั้งสองจะได้กลายมาเป็นเพื่อนรักกันตลอดชีวิต เด็กคนนั้นคือ คุริลิน
เพื่อนรักสำนักเต่า และอาจารย์
ระหว่างที่เด็กสองคนฝึกวิชา ท่านผู้เฒ่าเต่าได้สอนทุกอย่าง อย่างไม่มีปิดบัง ด้วยเห็นว่าลูกศิษย์ทั้งสองของตนเก่งกาจ จึงส่งเสริมทั้งคู่เข้าประลองศึกชิงจ้าวยุทธจักร แต่ท่านรู้ว่าเจ้าสองคนมันเก่งขนาดนี้ ไม่คนใดก็คนหนึ่งต้องชนะเลิศแน่
ด้วยความไม่อยากให้ศิษย์ตนเหลิงไปกับความเก่ง จะอวดตัวจนเสียคน ท่านจึงปลอมตัวเข้าประลองด้วย และเอาชนะเด็กสองคนนี้ เพราะต้องการสอนให้ผู้เยาว์ได้รู้ว่า "เหนือฟ้ายังมีฟ้า" เก่งแค่ไหนก็มีคนเก่งกว่า จงตั้งใจหมั่นฝึกฝนต่อไปอย่าได้ประมาท
อีกครั้งหนึ่งที่ท่านผู้เฒ่าเต่าปลอมตัวจนชนะเด็กพวกนี้ เท็นชินฮังได้ถามว่า เป็นถึงผู้เฒ่ามูเท็นทำไมต้องปลอมตัวมาแข่งด้วย ท่านได้ตอบไว้ว่า
ก็เพื่อศิษย์ฉันไงล่ะ เจ้าพวกนี้ยังเด็กทั้งคู่ หากใครลองได้เป็นแชมป์ดูสิ จะเกิดความกำเริบทะนงตัวว่าตัวเก่งที่สุดในโลก มันเป็นกับดักที่เกิดขึ้นบ่อยกับคนหนุ่ม ฉันจึงต้องปลอมตัวมาเพื่ออบรม
ข้อเสียเซียนเต่า : ลามก 🤣🤣
นี่เป็นเรื่องราวช่วงที่พวกโงคูยังเด็ก และมีอาจารย์คนแรกคือท่านผู้เฒ่าเต่า ที่เป้ยนำมาคุยกันในวันครู
...
ครูนั้น คือผู้ให้วิชาความรู้ แต่ครูที่ดีไม่เพียงแค่ให้ความรู้เท่านั้น แต่ยังช่วยยกระดับความตระหนักรู้ผิดชอบชั่วดี อบรมให้ศิษย์เป็นคนดี และส่งต่อความดีนั้นคืนสู่สังคมได้
ความรู้นั้นถ้ามุ่งมั่นตั้งใจ ก็อาจเรียนได้เท่าทันกันสักวัน แต่ความดีที่จะทำให้เราแตกต่าง...
หากเด็กสักคนคือก้อนดินที่ยังไม่เป็นรูปร่าง
ครูคงเปรียบดังผู้หล่อหลอม ปั้นดินก้อนนั่นให้ออกมาสวยงาม ตั้งเด่นได้อย่างไม่อายใคร
อาจมีหลายคนคิดว่าครูก็ทำงานแลกเงิน ไม่ได้มีบุญคุณต่อกัน แต่ความคิดนี้ไม่ใช่จากเป้ยแน่นอนค่ะ
ขอชื่นชมหัวใจครูทุกท่านที่อบรมสั่งสอนทุกคน
เป้ย 16 Jan 20
- 14
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
